New York kweekt de meest onverwachte literaire monsters. Sinds Fran Lebowitz omhoog Woody Allen en het bereiken van de nu vermiste Nora Ephron. Op deze en enkele andere vertellers oefent de grote stad een soort middelpuntzoekende kracht uit. Een magnetisme dat hen in het centrum van de orkaan plaatst, waar de razende cycloon van het leven te zien is.
Zo zijn zijn werken eindelijk, merkwaardig traag als doodstil in de maalstroom van de Big Apple. Omdat iemand de leiding moet hebben over het schetsen van de flitsen van het leven tussen de razernij en het gevoel van vervreemding die door de straten kunnen razen op het genadeloze ritme van zijn voorbijgangers.
In zijn meest creatieve kant van het scenario gooide Ephron een romantische verbeelding omver die ook vol zat met zijn randen, en stemde hij af op het tragikomische met de eerder genoemde Allen. Maar op strikt literair gebied vergat Ephron het corsetten vanwege de scènes om naar de bioscoop te gaan, om veel meer te verspillen met zijn New York altijd op de achtergrond...
Top 3 aanbevolen Nora Ephron-boeken
ik kan me niets herinneren
Van wakker worden op een katerzondag tot de bekentenis van een moordenaar. Een zeer terugkerend argument dat je je niets herinnert om je te verdiepen in de snelle en felle evolutie van het leven in het licht van idealisme, ideologieën, feministische percepties van de wereld en eindeloze argumenten die dit zeer persoonlijke werk kenmerken.
Nora Ephron is een literair genre op zich. Ze staat bekend om haar scherpe humor, haar treffende en komische analyses van de vrouwelijke ervaring en haar vermogen om de absurditeiten van het moderne leven te herkennen. Ze is een van de meest unieke en invloedrijke New Yorkse schrijvers en scenarioschrijvers van de afgelopen decennia.
In dit boek, het laatste dat hij publiceerde, maakt Ephron een amusante recensie van zijn verleden, van zijn grootste mislukkingen en vreugden, en betreurt hij op humoristische wijze de dagelijkse perikelen. Het vertelt ons onder meer wat we ons herinneren, vergeten of uitvinden als we een bepaalde leeftijd bereiken; van zijn liefdesaffaire met journalistiek; hoe een echtscheiding te overleven; uw verontrustende relatie met uw e-mailinbox; van intimiteiten, kleine manieën, favoriete recepten, rampzalige feesten; en van de vele vragen die alle vrouwen zichzelf stellen als ze een bepaalde leeftijd bereiken, maar die ze zelden durven te bekennen.
De auteur synthetiseert het beste van haar literatuur - oprechtheid, humor en oogverblindende eenvoud - in I herinner me niets, zonder twijfel een van haar beste werken.
De taart is op
Hier is de enige roman van Nora Ephron, een van de scherpste en meest briljante journalisten van New York: een erg grappig, soms bitterzoet boek, geschreven met een humor die vergeleken is met die van Woody Allen, Philip Roth en Erica Jong. Het gaat over de schipbreuk van een ogenschijnlijk gelukkig huwelijk, en tegelijkertijd is het een kleurrijke kroniek van gebruiken van een zekere intelligentsia die de snelle jaren zestig en de oorlog in Vietnam heeft meegemaakt en nu in zijn tweede of derde huwelijk is – een stam waartoe de verteller behoort, kent, liefheeft en belachelijk maakt.
No Cake was een klinkende bestseller in de Verenigde Staten, waar het werd beschouwd als een sleutelroman over Ephrons relatie met Carl Bernstein, de beroemde verslaggever die de zaak Watergate onderzocht.
De verteller, Rachel Samstat, een joodse New Yorker, de dochter van een acteur in een bijrol en een acteeragent (die gespecialiseerd is in dwergen en gehavende gezichten), is een kookboekenschrijver met meer humor dan recepten, woonachtig in Washington en is getrouwd met Mark , een beroemde politieke journalist. Ze is gelukkig, ze heeft een zoon en ze is zeven maanden zwanger als ze ontdekt dat haar man verliefd is op Thelma, de vrouw van een diplomaat. Blijkbaar wist iedereen, inclusief Thelma's man, wat er achter Rachels rug om gebeurde.
Met dit werk, oorspronkelijk gepubliceerd in 1983 en verfilmd in 1986, liet Ephron zien dat zijn sluwe en bijtende talent ook in dienst stond van de literatuur. Pionier en leraar van latere generaties, stimuleerde ze hen vanuit verschillende disciplines om zich niet te laten verslaan door de starheid van sociale conventies of door gewetenloze mannen: ondanks tegenspoed gaat het leven door.
gekke salade
In Crazy Salad demonstreert New Yorker Nora Ephron haar ijzeren gevoel voor humor en angstaanjagende observatievermogen. Het thema van het boek draait in wezen om vrouwen, feminisme en de conflicten van het dagelijks leven in de Verenigde Staten.
Onder de verschillende onderwerpen die hij behandelt: het autobiografische, in het hilarische verhaal "Sommige observaties op borsten"; seksuele fantasieën van vrouwen; de “vaginale politiek” (“We zijn voorbij de tijd dat geluk een knuffelige puppy was en de tijd dat geluk een droge martini was en we zijn aangekomen in de tijd dat geluk is “weten hoe je baarmoeder eruit ziet””); de nederlaag van Betty Friedan, "de moeder van ons allemaal", tegen Gloria Steinem, de vertegenwoordiger van de nieuwe generatie; het gebruik van de feministische beweging door politieke partijen; de schoonheidskoninginnen; bewustmakingsgroepen; de onuitsprekelijke ster van de pornofilm Deep Throat, Linda Lovelace; een geweldige nationale kookwedstrijd, een vitriool portret van de huisvrouw van de zwijgende meerderheid; het voortbestaan van seksistisch gedrag onder vermoedelijk progressieve mannen; de manipulatie van vrouwen door de cosmetische industrie; Etc etc.
