De creativiteit van José Luis Perales lijkt geen grenzen te kennen. Als hij als componist geweldige liederen heeft geleverd aan allerlei zangers in het Spaans, naast zijn eigen interpretaties, maakt zijn sprong in de literatuur hem dat factotum. Een man die in staat is om elke taak aan te pakken die enkele van de meest complexe deugden, de aangegeven creativiteit en een krachtige verbeeldingskracht vereist om alles te ontwikkelen.
Het zal een kwestie zijn van nieuwe scenario's te zoeken om die artistieke zorgen uit te storten die rusteloze geesten teisteren. Het punt is dat het benaderen van de schrijver Perales een absolute herontdekking veronderstelt. Zijn verhaal komt tot ons met een soortgelijk punt intiem die hun teksten al opschreven voor geweldige nummers. Maar het meest volledige landschap van de roman ontvouwt zich al die vertakkingen die alleen in een lied kunnen worden gevoeld.
Zielen die door die evolutie van het bestaan ​​gaan die ons, met zijn geïmproviseerde melodie, blootstelt aan geluk of drama in refreinen die onregelmatig worden herhaald. Een geweldige ontdekking zonder twijfel.
Top 3 aanbevolen romans van José Luis Perales
de dochter van de pottenbakker
De sprong naar het proza ​​van José Luis Perales is een avontuur dat zijn vruchten afwerpt. In deze Het boek van de Potter's Daughter, tweede roman al na De melodie van de tijd we gaan een vitale melodie binnen, in de dissonante symfonie van personages die bewegen tussen hun wil, bestemming, hun principes, hun verlangens, schuldgevoelens en spijt.
BrÃgida en Justino hebben twee kinderen: Carlos en Francisca. Zijn leven gaat met de lichtheid van de tijd voorbij in een klein stadje in La Mancha. In deze familiekern springt de klassieke paradox over wat voor sommigen het paradijs is en wat anderen als de hel kunnen beschouwen. Uiteindelijk zijn we een moeilijke balans tussen wat we hebben en wat we niet hebben, en soms weegt wat we missen uiteindelijk zwaarder dan de omringende realiteit.
Francisca komt in opstand met dat leven dat langzaam van de seconden druipt maar de jaren lijkt te verslinden. Uiteindelijk ontsnapt hij uit zijn huis om die toekomst uit te werken waar elke jonge en rusteloze ziel naar verlangt.
Er zit een zekere poëtische rechtvaardigheid in ouders die hun kinderen tegen de realiteit zien stampen, terwijl ze eerder zijn gewaarschuwd. Maar er is ook een deel van droefheid om het ongeluk te zien van degenen die verhinderd worden vrij te vliegen.
Familie, kinderen, het lot en die fijne rode draad (verwijzing naar Sonoko's Tuin boek) die verstrikt raakt en verstrikt raakt totdat je de rotzooi zelf ongedaan kunt maken en verder kunt gaan.
Voor ouders komt er altijd een moment dat de ontdekking van het lot van hun kinderen als iets volkomen buitenaards traumatisch kan zijn. De rode draad van een kind beweegt weg, maakt los wat geweven is en zoekt iets nieuws om te weven. Het leven wordt dan gespannen, soms hartverscheurend. Een kind laten gaan, nieuwe wegen laten bewandelen, hoort bij het leven, maar niet bij de ouders.
de melodie van de tijd
De eerste roman van José Luis Perales vertelt het verhaal van een Castiliaans volk over drie generaties. Een ode aan het plattelandsleven door middel van een koorroman over liefde, wortels en relaties tussen ouders en kinderen.
El Castro is een traditionele Castiliaanse stad die lange tijd weerstand heeft geboden om in de vergetelheid te raken. De inwoners hebben gedroomd, geleefd en liefgehad langs de onverharde straten, in de schaduw van oude iepen, voor de oude kerk van San Nicolás of in het hoge uitzichtpunt dat uitkijkt over de rivier. Maar hoewel de jaren verstrijken en de oudsten in de plaats zien hoe hun nakomelingen de huizen verlaten waar ze geboren zijn, is er altijd iemand die terugkeert om nostalgie onder ogen te zien en zich elk van hun verhalen herinnert. Als de eerste liefde van Evaristo Salinas, de doofstomme horlogemaker; of de lange reis van Victorino Cabañas in een heteluchtballon; of Claudio Pedraza's passie afgebroken door het uitbreken van de oorlog; of de legendarische schoonheid van de zigeuner GÃngara en haar plaats uitgegraven in een grot...
Verhalen die ook het verhaal zijn van de XNUMXe eeuw in Spanje met El Castro als getuige en hoofdpersoon van een boek dat de harten van lezers zal bereiken.
De andere kant van de wereld
Het autobiografische leidt ons altijd naar suggestieve visies op de wereld, naar dat soort ongeluk dat ons doet inleven. In het geval van dit werk van Perales krijgt de nieuwsgierigheid om zijn tijd te bezoeken een andere dimensie.
De meest autobiografische roman van José Luis Perales arriveert. Een emotioneel en teder verhaal waarin de zanger en schrijver zich via fictie verdiept in zijn jeugd, zijn opleiding, zijn verlangens en het begin van zijn passie voor muziek.
Marcelo is een zevenjarige jongen zo rusteloos als een hagedisstaart. Het liefste ter wereld brengt hij de zomer door bij zijn grootouders, José en Valentina, in de stad: El Castro. Samen gaan ze wandelen langs de rivier, vissen, spelen en kletsen over van alles en nog wat. In hun gesprekken vertelt de grootvader zijn kleinzoon verhalen over zijn familie en hoe El Castro was toen hij werd geboren.
Via hen zal José vertellen over zijn jeugd, het plotselinge vertrek uit de stad op veertienjarige leeftijd, het moeilijke verblijf op een kostschool en de ontdekking van muziek, die hem door de meest gecompliceerde momenten van zijn adolescentie hielpen en hem een ​​doel gaven. in het leven: componist, zanger zijn en de droom vervullen om zijn eerste album op te nemen.
