De reden om te schrijven krijgt bij Catherine Lacey een parabolische dimensie die in elke scène van haar romans wordt uitgebreid. Altijd vanuit een transformerende notie van de werkelijkheid, van de meest nabije plot van onze wereld.
Omdat elke hoofdrolspeler van Lacey's werken ons oproept alsof we vanuit andere vlakken komen van wat zou kunnen zijn, vanaf het moment waarop, door een keerpunt, ons leven of de manier waarop we het bestaan begrijpen, zou kunnen veranderen. Veerkracht bij tegenslag of het vermogen om beslissingen te nemen om te ontsnappen aan centripetale krachten, wat er ook voor nodig is.
Natuurlijk moet zo'n missie, narratieve horizon of gezelschap vanuit fictie worden benaderd met een ingenieus decorontwerp dat ons in de meest herkenbare gebieden van ons dagelijks leven kan plaatsen. Want alleen dan kan alles eindelijk ontploffen.
Lacey's verhalen blazen principes en conventies op. En alleen de hoofdrolspelers zijn in staat om de zaak op te vatten als een noodzakelijke gecontroleerde explosie in het licht van omstandigheden en sociale 'verplichtingen' die worden opgevat als conventies en formalismen.
huidige romans die dienen als zelfhulp om elke vorm van uitdaging te overwegen. Als de personages van Catherine Lacey, zo levendig en waarachtig, het gewicht van de nieuwe wereld op hun rug kunnen dragen, waarom zouden ze dan niet allemaal uiteindelijk de werkelijkheid reconstrueren...
Top 3 aanbevolen romans van Catherine Lacey
Altaar
We aanbidden God boven alles. Wachten om de beloofde voordelen voor altijd te kunnen bereiken. Het geweten wil het, probeert het, maar wordt uiteindelijk geconfronteerd met krachtige vooroordelen, zoals verleidingen van de duivel zelf. Mannen en vrouwen vol geloof dwalen door dit werk waar kleinzieligheid eindigt met zegevieren verborgen in lauwe excuses.
Een persoon arriveert in een kleine stad in de Verenigde Staten. De lokale bevolking vindt haar slapend op een kerkbank, waar ze haar toevlucht heeft gezocht voor de nacht. Het is onmogelijk om hun ras, hun leeftijd of hun geslacht te onderscheiden en hoewel ze de taal begrijpen waarin ze met hen praten, weigeren ze een woord te uiten of hun verhaal te vertellen.
De lokale gemeenschap, verenigd door een sterk religieus geloof, is bereid haar te verwelkomen en haar de naam Altaar te geven, maar in de zes dagen die volgen, in de aanloop naar het mysterieuze Festival van Vergeving, legt haar aanwezigheid uiteindelijk de diepste angsten en hypocrisie bloot. van de gemeente. Lacey heeft een hypnotiserende fabel gecreëerd die ons dringende vragen stelt over onze identiteit, ons lichaam en ons begripsvermogen: een verontrustende en essentiële roman.
De antwoorden
Samenwonen is altijd een experiment. Het samenleven tussen mensen die voorheen verliefd waren, gaat altijd door verschillende fasen van een onvoorspelbare cyclus. Het paar als een vreemde leren kennen is niet zo vreemd (het gebalk waard). Het beste van het oorspronkelijke verliefde zelf parkeert zijn gebreken, misschien zelfs zijn ondeugden, en biedt het beste van zichzelf. Het bruisen van het fysieke houdt nog een tijdje aan. Alles spant samen zodat de werkelijkheid wordt getransformeerd, ten goede of ten kwade, maar nooit zijn oorspronkelijke sensatie behoudt.
De transformatie van liefde, haar magische of tragische mutatie (afhankelijk van hoe je ernaar kijkt) is een emotioneel proces dat aan alle wetenschap of eerdere schattingen ontsnapt. En vanaf daar begint dit boek, het gaat over liefde bedrijven, wetenschap, empirie. Bereik de kennis van de laatste grens voorbij de liefde.
Mary, een vrouw op een persoonlijk kruispunt, besluit toegang te krijgen tot een unieke baan onder de raadselachtige paraplu van "Girlfriend Experiment". Mary neemt haar rol als emotionele vriendin op zich, gecompenseerd door andere vrouwen die complementaire rollen krijgen toegewezen.
De andere kant van de relatie is Kurt, een acteur terug van alles die op zoek is naar antwoorden op zijn eigen mislukkingen. Mary en Kurt kunnen het goed met elkaar vinden, misschien zijn ze allebei beschermd in hun latente staat van liefde in welke vorm dan ook. Totdat het zich uiteindelijk tussen hen manifesteert.
Ze zijn misschien dichtbij, zowel Mary als de andere meisjes, zoals Kurt, om een glimp op te vangen van het reilen en zeilen van de liefde, de overgangen en de meest traumatische verliezen. En ze zullen nuances van liefde ontdekken die in de roman verschijnen, ondergedompeld in tegenstrijdige sensaties van de aard van het experiment, omgezet in een hyperrealistische of droomachtige ervaring.
Antwoorden op de zaak? Misschien niet zoveel als we hadden verwacht, of misschien allemaal voor de lezer die tussen de regels door kan lezen, symbolen kan ontcijferen en zich kan inleven, kan opgaan in de processen die Mary of Kurt doormaakten. Het feministische perspectief van de zaak is ook een opmerkelijke nuance. Wordt liefde anders beleefd bij mannen en vrouwen vanwege externe omstandigheden?
Kennis van de ander en van zichzelf op het moment van verliefd worden kan de sleutel zijn. Ontdekken wat we zijn aan het begin van een flirt zal de vergankelijkheid van de gepassioneerde niet vermijden, maar misschien zal het valse dromen of dwaze hoop voorkomen. En humor, we vinden ook de humor van onze emotionele ellende als wezens die worden blootgesteld aan emotionele ups en downs.
Een complete roman over liefde die veel verder gaat dan het romantische genre om een existentieel punt te bereiken. Want echt bestaan zonder liefde is totaal onhaalbaar.
niemand ontbreekt ooit
Het moment waarop iemand besluit zijn huid te muteren, te worden wie hij altijd al wilde zijn, of in ieder geval simpelweg te ontsnappen aan een huid vol groeven als kanalen van jaren die worden getrokken naar wat van hem wordt verwacht. Niemand ontbreekt om vervuld te worden als angsten worden overwonnen. Er is tenslotte maar één kans om elkaar weer te ontmoeten...
Zonder het haar familie te vertellen, neemt Elyria een enkele vlucht naar Nieuw-Zeeland en verlaat ze haar stabiele maar onvervulde leven in New York. Terwijl haar man wanhopig probeert te begrijpen wat er is gebeurd, stelt Elyria het lot op de proef door in de auto's van vreemden te rijden, te slapen in velden, bossen en parken, en riskante, vaak surrealistische ontmoetingen te hebben.
Terwijl ze zich in de wildernis van Nieuw-Zeeland waagt, achtervolgt de herinnering aan de dood van haar zus haar en groeit er een verborgen geweld in haar, ook al zien degenen die haar kennen niets vreemds. Deze paradox leidt haar tot een andere obsessie: als haar ware zelf onzichtbaar en onbekend is voor de rest van de wereld, kan ze dan echt zeggen dat ze leeft?
