erfgenaam zijn Juan Rulfo Het is een uitoefening van verantwoordelijkheid. Zeker als je geen geesten van anderen hoeft te verzamelen om ze in hun ziel te laten wonen. In het geval van de Mexicaanse schrijver Alma Delia Murillo de zaak lijkt een narratief fundament op de achtergrond, een excuus om met die overtuigende toets te vertellen over het nostalgische, het existentiële en het sociologische.
Met de boeken van Alma Delia genieten we van een veelheid aan sensaties die intimiteit omarmen, maar die houden van acties die elk verhalend voorstel rechtvaardigen. Een evenwicht, een inspanning die zijn verhalen maakt waar alles tussen inhoud en vorm naar verlangt door iedereen die op een bepaald moment in zijn leven gaat zitten schrijven.
In volledige generatieharmonie lijkt het alsof de kwestie van het lezen van zijn werken een nieuwe dimensie krijgt. Omdat er enig magnetisme schuilt in de hedendaagse verbeelding. Als een bargesprek waarin alles natuurlijker verloopt, gebaseerd op gedeelde symbolen en vloeiende evocaties van wat er is ervaren. In ieder geval is het voor elke lezer altijd een van die dierbare ontdekkingen. Essentieel.
Top 3 aanbevolen boeken van Alma Delia Murillo
Verhalen over het kwaad (en een of twee vervloekten)
De boekdelen met verhalen hebben de vreemde eigenschap dat ze de levens van hun personages verzamelen onder de paraplu van de verbeeldingskracht van de auteur. Verschillende levens, lotsbestemmingen ver van elkaar, zeer uiteenlopende voorstellen en verhaallijnen... Maar al die vluchtige hoofdrolspelers, midden in een afgelegen omgeving, stelen uiteindelijk stukjes van de ziel van de auteur. De vraag is of de auteur in dit denkbeeldige verhaal dat in elk ‘klein’ verhaal wordt getoond, in staat is, zoals in dit geval het geval is, om alles samen te weven met die empathie die in staat is al het menselijke te beschermen.
Tegenstrijdigheden, overleven, veerkracht, wanhoop, verlangens, passies, angsten en schuldgevoelens. De verhalen concentreren zich op een verscheidenheid aan punten, zoals sterren aan het firmament, die uiteindelijk die koepel vormen die alles is. Daar eindigt dit boek met zijn twintig onvergetelijke verhalen.
Van The Vampire of the Bed and Breakfast, die lijken zaait waar hij verblijft, tot Jackie, het sensuele meisje dat voedsel bezorgt dat het huis van haar eenzame klanten binnenkomt en hen executeert, via Bartolo Gomer in La rebelión de los en medio, die een opruiende revolutie in een grijze massa van kantoorpersoneel, deze verhalen vertellen hoe we, in het streven naar succes en "kwaliteit van leven", kleine hel hebben gebouwd door middel van technologie, het nastreven van productiviteit en de toewijding aan absurde doeleinden die, vroeg of laat, tegen ons keren.
De hoofdrolspelers van deze verhalen muteren van goede mensen - zelfs goede objecten zoals La mesa de siempre - tot wezens die hun duistere kant naar boven laten komen als een verovering van vrijheid. Ze zijn ongehoorzaam, verloochenen, verraden, doden en laten zich in bezit nemen door die fragiele Duivel die, zoals Fernando Pessoa zei, corrumpeert maar verlicht.
de jongen die we waren
Iedereen regelt zijn schulden en hypotheken zo goed mogelijk. Slechts één van die schulden kan nooit worden betaald. Ik bedoel wat we beloofden te zijn of te doen toen we kinderen waren en wat er uiteindelijk met ons gebeurt. Elk kinderverhaal heeft een vleugje nostalgie, melancholie, met vleugjes vreemd geluk. Bij deze gelegenheid spreekt Alma met ons over bevestigde schulden, terwijl je niet eens de tijd hebt gehad om die dromen te projecteren die meestal kapot zullen gaan. En zo krijgt de zaak nieuwe dimensies...
Óscar, MarÃa en Román ontmoeten elkaar op een kostschool die voor hen een speelplaats zal zijn, maar ook een brug naar de donkere nacht van de ziel: geen van de drie kan pijn vermijden en ze delen allemaal grootse fantasieën. Samen zullen ze door eenzaamheid en weesschap gaan, en zullen ze geconfronteerd worden met de noodzaak om beslissingen te nemen die hen voor de rest van hun leven zullen kenmerken. Dan zal het lot hen twintig lange jaren scheiden.
Tegen de tijd dat ze elkaar weer ontmoeten, zijn ze alle drie al andere mensen, drie gewone volwassenen met gemeenschappelijke problemen... Opnieuw gaan ze samen op zoek naar antwoorden, zowel in hun huidige omstandigheden als in de kinderen die ze waren.
het hoofd van mijn vader
Er is iets pijnlijkers dan de figuur van de verloren zoon. Omdat de eerste alleen bezig is met het onderbieden van zijn eigen lot. Ik verwijs naar de figuur van de verloren vader. Omdat deze ander ervoor heeft gezorgd dat het verleden, het heden en het toekomstige bestaan ​​toch worden opgegeven. Zoeken naar de verloren vader is misschien gewoon een vergeefse poging om zin in het leven te vinden. Misschien is het niet eens nodig om het eindelijk te vinden om van wees naar volheid te gaan.
Op veertigjarige leeftijd, als een roadtrip, met niet meer referentie dan een oude foto, onderneemt een dochter de zoektocht naar haar vader. Terwijl ze vertelt over de beslissing om hem te ontmoeten en de reis die haar van Mexico-Stad naar Michoacán brengt, zullen we samen met haar bouwen aan het verleden, de liefdes, de vreugden, de ongelukken, de afwezigheden.
"We zijn allemaal kinderen van Pedro Páramo," vertelt Alma Delia Murillo ons, gezien de gemeenschappelijke factor dat het verlaten van het huis door de vader is. Geconfronteerd met dit feit, kleedt ze zich in elk hoofdstuk uit om ons te vertellen over de noodzaak om dat symbool van universeel gewicht te reconstrueren, om zichzelf te definiëren.
Haar leven ontvouwt zich dan als het raamwerk van deze zoektocht: tussen zeven broers en een werkende moeder groeit de hoofdrolspeler op en reflecteert niet alleen op haar biografie, maar ook op de geschiedenis van een diep verdeeld land waar vrouwen niet genoeg hebben geteld, vanuit zijn oogpunt, het verhaal van de vader.
Het hoofd van mijn vader is een transparant boek, waarin de lezers de reis begeleiden om die man met een mysterieus lot te vinden en misschien kunnen we een glimp opvangen van onze eigen zoektochten. Een verhaal geschreven vanuit de kern, van waaruit je alleen het pad naar de oorsprong kunt bewandelen.
