Praten over de beste Engelse schrijvers, de beste Welsh, de beste Schotten en de beste uit Noord-Ierland zou 4 onafhankelijke inzendingen met zich meebrengen die, met het Verenigd Koninkrijk erbij, veel gemakkelijker kunnen worden gemaakt, buiten mogelijke ruzies tussen de naties die deel uitmaken van het koninkrijk .
Want meer dan ondanks het een of het ander, worden culturele referenties meer zichtbaar op nabijgelegen eilanden waar symmetrieën zich vermenigvuldigen en sociale en menselijke relaties dichterbij komen. Om nog maar te zwijgen van het landschap, het weer en vele andere aspecten die de creatieve afdruk van een auteur beïnvloeden.
Uit Engeland, Schotland, Wales of Noord-Ierland zijn geweldige veren in verschillende genres naar ons toegekomen en blijven komen. Creativiteit in de nevelen van de Noordzee. Inspiratie die het politiegenre als zodanig heeft gewekt maar die zich ook manifesteert in vele andere plotstromingen...
Top 10 aanbevolen Britse schrijvers
Agatha Christie
Er zijn bevoorrechte geesten die in staat zijn om duizend-en-een complotten te bedenken met hun bijbehorende mysterie zonder slordig of versleten. Het staat buiten kijf om te wijzen op Agatha Christie als de koningin van het detectivegenre, degene die later zou vertakken in misdaadromans, thrillers en anderen. Er kan weinig meer over deze auteur worden gezegd, behalve de sterke aanbeveling van haar lezing.
Zij alleen, en zonder de grote hulp van alle informatie die vandaag op het netwerk stroomt, heeft gebouwd ongeveer 100 romans met zoveel raadsels ter beschikking gesteld aan universele karakters zoals Miss Marple of de onovertroffen Hercule Poirot. Politieromans met een neiging tot mysterie en raadsels. Verhalen die hier en daar werden opgevoerd, dankzij zijn kennis van zoveel delen van de wereld door zijn reizen.
Arthur Conan Doyle
Soms overstijgt het literaire karakter zijn eigen auteur. Het gebeurt in enkele gevallen, die waarin de populaire verbeelding dit personage als een fundamentele referentie aanneemt, ongeacht of hij een held of een antiheld is. En die omstandigheid is notoir voelbaar in het geval van: Arthur Conan Doyle en Sherlock Holmes. Ik ben er zeker van dat de niet-ingewijde van de literaire wereld het goede van Holmes erkent zonder aan zijn schepper te denken. Het is de magie van literatuur, de onsterfelijkheid van het werk...
Een andere opmerkelijke nuance van Arthur Conan Doyle is zijn eigenlijke medische professional. In het geval van Spanje belandden andere schrijvers zoals Pio Baroja in de literatuur als artsen, een allegorie van de ontmoeting van letters met wetenschap. Maar het merkwaardige is dat de kwestie van medische schrijvers geen uitzondering is, aangezien Tsjechov omhoog Michael Crichton, zijn veel artsen uiteindelijk naar literatuur gesprongen als een andere manier om interesses en zorgen te concentreren. Hieronder heb je een interessant pakket met recente edities ...
Focussen op Conan Doyle, de waarheid is dat zijn... Sherlock Holmes is echt een dokter die de realiteit ontleedt op zoek naar de oplossing van de misdaad, als het begin van een negentiende-eeuwse CSI. Sherlock Holmes begreep de lezers van zijn tijd (en doet dat voor een deel nog steeds) vanwege de combinatie tussen de schaduwen van het esoterische en de lichten van de rede, als een echte tweedeling van een wereld die opkomt in de richting van moderniteit en wetenschap, maar toch het behoudt banden met het obscurantisme van vroegere tijden van de mensheid.
In die balans tussen goed en kwaad, in die ruimte van coëxistentie tussen realisme en fantasie, Arthur Conan Doyle hij wist hoe hij een personage moest creëren dat altijd zou overleven en dat vandaag de dag een van de meest herinnerde en gereproduceerde personages in de wereldgeschiedenis wordt. Elementair, beste Watson...
Jane Austen
Om Jane Austen grondig te leren kennen, is er niets beters dan deze interessante compilatie van haar brieven. Enkele brieven die zijn strijd en zijn vaste wil in een context plaatsen, zelfs buiten zijn eigen literatuur:
En nu al focussen op het leven en werk van Jane AustenNiet door bepaalde kwesties opnieuw te beïnvloeden, verzadigt het het bewijsmateriaal. Omdat het tegenwoordig heel normaal is om vrouw en schrijver te zijn, in die mate dat het abnormaal lijkt om daar anders over te denken. Maar tussen de achttiende en negentiende eeuw werd het vermogen van een vrouw om boeken te schrijven beschouwd als beperkt tot folklore of een of ander onbelangrijk roze verhaal. Ondanks de vanzelfsprekendheid dat steeds meer vrouwen schreven...
Het geval van Jane Austen was een ander breekpunt voor de morele moeder van het mannelijke in het licht van alle intellectuele inmenging. Misschien was het niet zozeer in zijn levensjaren en waarschijnlijk ook niet vanwege de abrupte breuk in vorm en onderwerp, maar het was in de onmiddellijke daaropvolgende erkenning en zijn onmiskenbare kwaliteit gesmeed in ongelijke omstandigheden.
Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat Jane dankzij familiesteun, enig economisch comfort en populaire acceptatie in staat was om een verscheidenheid aan verhalen en romans te schrijven. En zo kon Jane een goed voorbeeld achterlaten van haar vermogen om een manieren bijna magisch, soms existentialistisch, altijd kritisch en transcendentaal in die onthullende intentie van opgelegde, gecorseteerde werkelijkheden, noodzakelijk voor het systeem van principes.
En ondanks dit, ondanks Jane's bewustmakingsintentie, ging ze door met haar werk zonder enige belemmering van het patriarchale systeem dat dat verlangen had kunnen detecteren om het geweten wakker te maken. De achtergrond van liefde, die had moeten worden begrepen als de bedoeling van die vrouw die schreef, zou de intellectuelen van die tijd sussen, ervan overtuigd dat ze liefdesromans lazen ...
Ken Follett
meer dan één Pillars of the Earth-trilogie waarmee hij wereldwijd bekend werd, duik in de literair werk van Ken Follett Het gaat om het ontdekken van een veelzijdige auteur, in staat om genres met dezelfde solvabiliteit te doorkruisen. Altijd met hetzelfde vermogen om de lezer te pakken met geweldige plots die meesterlijk zijn verweven met zijn levendige karakters. Dit alles met een enorme kennis van het onderwerp waarin hij ons introduceert.
Follett zelf had het al uitgelegd in een interview. Diagrammen, schoolborden en indexen voor het schrijven en tijdens het schrijven zelf. Het is niet dat het mij de beste methode lijkt, maar de waarheid is dat Follett heeft alles goed gepland om niet te falen. Je zult zeker geen onvoltooide romans in de la hebben verstopt. Een methodische man voor feilloos geconstrueerde werken. Gezonde afgunst in het deel dat mij als gefrustreerde schrijver raakt voor zover hij zich kan vastklampen aan iets dat zo systematisch is en tegelijkertijd dat zijn personages zo natuurlijk, zo echt, zo plausibel lijken te midden van hun eerder in detail geanalyseerde evolutie. ..
George Orwell
Politieke fictie bereikte naar mijn mening zijn hoogtepunt met dit soort grimmige maar vastberaden karakter. Een schrijver die zich verschuilde achter het pseudoniem George Orwell om ons bloemlezingen na te laten met een grote dosis politieke en sociale kritiek. En ja, zoals je hoort, is George Orwell slechts een pseudoniem voor het signeren van romans. Het personage zelf heette eigenlijk Eric Arthur Blair, een feit dat niet altijd wordt herinnerd bij de bijzonderheden van deze auteur die de meest turbulente jaren in Europa heeft meegemaakt, de eerste helft van een twintigste eeuw overspoeld met bloed.
Hier is een compleet deel met het beste van George Orwell...
Van sciencefiction tot fabel, elk genre of elke vertelstijl kan geschikt zijn om een kritische notie over politiek, macht, oorlog over te brengen. Het verhaal voor Orwell lijkt een ander verlengstuk van zijn actieve sociale positionering. Die goede oude George of Eric, hoe je hem nu ook wilt noemen, zou een constante hoofdpijn zijn voor elk politiek doel dat tussen de wenkbrauwen stond, van de buitenlandse regering van hun eigen land en hun steeds meer verouderde koloniserende imperialisme tot de economische machten. van het proces van sociale verzwelging, en zonder de ontluikende fascismen van half Europa te vergeten.
Dus het lezen van Orwell laat je nooit onverschillig. Expliciete of impliciete kritiek nodigt uit tot meditatie over onze evolutie als beschaving. Zij delen deze eer van politieke kritiek evenveel Huxley als Bradbury. Drie fundamentele pijlers om de wereld te zien als een dystopie, de ramp van onze beschaving.
J.R.R. Tolkien
De beschouwing van literatuur als een scheppingswerk verwerft in Tolkien een bijna goddelijk karakter. JRR Tolkien werd uiteindelijk een God van de literatuur, terwijl zijn verbeelding werkelijkheid werd een van de krachtigste algemene denkbeelden in de wereldliteratuur. Het gaat over het bereiken van de Olympus van de fantasie in een verhalende kosmos die het epos behandelt vanuit de constructie van een wereld die ook uitgaat van het alledaagse. Unieke karakters en nieuwe culturen, precies geborsteld om ze geloofwaardig, tastbaar en uiteindelijk empathisch te maken in hun hopeloze afstand tot deze wereld.
Zoals ik al zei, een verhalende kosmos die een genot is om over na te denken in verschillende gevallen en collecties die proberen de enorme verbeeldingskracht van deze auteur te verzamelen (met bij sommige gelegenheden kaarten inbegrepen):
Er zijn tegenwoordig maar weinig auteurs die de nalatenschap van Tolkien's Creator waardig volgen. Schrijvers onder degenen die opvallen Patrick Rothfuss met zijn alternatieve werelden met evocaties van de grote referentie en meester van het genre.
Omdat Tolkiens grote deugd de belichaming was van zijn overweldigende verbeeldingskracht en zijn uitstekende taalbeheersing. De taal beheersen voor een schrijver betekent het bereiken van de metataal, die onbepaalde ruimte waarin de vervoeging van woorden totale harmonie bereikt met verbeeldingskracht en betekenis.
Alleen een prestigieuze taalkundige als Tolkien, vastbesloten om nieuwe werelden uit te vinden, zou die plaats kunnen bereiken die is gereserveerd voor genieën die in staat zijn lezers van elke generatie over te brengen en te bewegen in een alternatieve wereld waarvoor altijd ruimte is.
Virginia Woolf
Er zijn schrijvers wier aankomst tot volledige helderheid hen uiteindelijk overweldigt en verblindt met flitsen van helderziendheid. Al is het waarschijnlijk niet dat literatuur een pervers effect heeft op de ziel van de auteur. Het is eerder het tegenovergestelde, zij die de diepten van de ziel doorzoeken, worden schrijvers of kunstenaars om alles tegen elke prijs te ontrafelen.
Virginia Woolf is een van die auteurs die in de diepten van de ziel tuurde ... en als we hieraan haar status als vrouw toevoegen, in een wereld die nog steeds wordt gestigmatiseerd door wat werd gedicteerd door religies en overtuigingen waarin vrouwen een inferieur wezen waren, minder begaafd… Het moet allemaal een afschuwelijk bedrag zijn geweest. Tot het meest trieste einde.
Maar zelfs aan het einde was er iets poëtisch, ondergedompeld in de wateren van de rivier de Ouse als een nimf, die zich liet binnenvallen door een onderwaterwereld waartoe wij van nature niet behoren ...
En toch toonde Virginia in haar leven haar grote vitaliteit toen haar geest werd meegesleept door de wind. Schrijver en essayist, redacteur en activist voor vrouwenrechten, toegewijd aan liefde en experimenteren met kennis. Altijd consistent en een aanhanger van die heterogene stroming van het modernisme, die samenzweert om de manieren ongedaan te maken en op weg te gaan naar een bijna experimenteel verhaal.
Charles Dickens
A Christmas Carol is een terugkerend, cyclisch werk, dat elke kerst voor het goede doel wordt teruggewonnen. Niet dat het een meesterwerk is, of niet in ieder geval zijn meesterwerk naar mijn mening, maar het karakter ervan als een kerstverhaal met een zegevierde moraal en dient vandaag nog steeds als een embleem van die transformerende intentie van deze vertederende tijd van het jaar.
Maar goede lezers van Charles Dickens ze weten dat er veel meer is in het universum van deze auteur. En is dat? Dickens had geen gemakkelijk leven, en die strijd om te overleven in een samenleving van bloeiende industrialisatie en parallelle vervreemding die in veel van zijn romans werd overgenomen. Met een industriële revolutie die al op zijn plaats was (Dickens leefde tussen 1812 en 1870), bleef het alleen om de bijbehorende humanisering in het proces te betrekken.
Zo Kerstverhaal misschien was het een literaire uitlaatklep?, een bijna kinderachtig verhaal maar vol betekenis, onthullend over de winstwaarden van de ontluikende industriële markt.
Robert Louis Stevenson
De negentiende eeuw, met zijn duidelijke ontwaken voor de moderniteit op technologisch, wetenschappelijk en industrieel gebied, bood een ongeëvenaarde kans voor de verovering van een wereld die nog steeds behield bepaalde ruimtes die aan obscurantisme, aan het esoterische...
En op dat gebied van clair-obscur, literatuur vond een fascinerende setting voor vertellers van grote avonturen zoals Jules Verne of bezit Robert Louis Stevenson. Tussen de een en de ander bezetten ze de hoogste vertelniveaus in een leeswereld die smachtte naar avonturen waarin de moderne mens het nog onbekende onder ogen zag. Verne's grote uitvindingen en veronderstelde wetenschappers werden gecombineerd met Stevensons magnifieke avonturenlogboeken, een fundamentele tandem om deze tijd te benaderen vanuit het meest menselijke perspectief waarmee literatuur altijd gepaard gaat.
Vanwege zijn persoonlijke gezondheidssituatie werd Stevenson uiteindelijk een reizend type dat zich precies aan de literaire missie van reisliteratuur gaf, met die toevoeging van fictie die hem uiteindelijk naar de top klom in termen van het avonturengenre.
In zijn 44-jarige leven schreef Stevenson tientallen en tientallen boeken, waarvan vele tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven in herinterpretaties voor het grote scherm, voor het theater of zelfs voor televisieseries.
Ian McEwan
Een van de meest erkende Engelse schrijvers van vandaag is Ian McEwan. Zijn romanproductie (hij viel ook op als scenarioschrijver of toneelschrijver) biedt ons een ontspannen kijk op de ziel, met haar tegenstellingen en haar veranderlijke fasen. Verhalen over kindertijd of liefde, maar bij veel gelegenheden met een punt van verdraaiing dat de lezer uiteindelijk gevangen houdt in hun excentriciteit, in hun presentatie van het vreemde, in hun rechtvaardiging van het abnormale als onderdeel van wat we zijn voorbij schijn en conventies.
Sinds Ian McEwan zijn eerste boek met korte verhalen in 1975 publiceerde, heeft de smaak voor deze genuanceerde literatuur hem altijd vergezeld, en uiteindelijk heeft hij een bibliotheek samengesteld die al ongeveer twintig boeken heeft.
Daarnaast heeft hij zich ook uitgeleefd met verhalende voorstellen voor kinderen, met dat ambivalente leespunt sinds de adolescentie of jeugd, of om nieuwe nuances te ontdekken in de volwassenheid, waarbij hij altijd een interessant spoor van menselijkheid overdraagt.