Ik heb hier al geciteerd Isaac Asimov, Ray Bradbury, Arthur C. Clarke, Jules Verne, Aldous Huxley en indirect op basis van hun politieke ficties, ook op George Orwell, en het toevoegen van dit item gewijd aan Philip K. Dick We kunnen de sleutel tot het sanctum sanctorum van de klassieke sciencefiction van de wereld bijna begraven, bij gebrek aan een artikel over Hg putten... Alles zal komen.
Zoals je kunt zien, ben ik niet zo bezig met het respecteren van chronologische labels en andere onzin van literatuur als een vakgebied. Deze jongens schreven de beste sciencefiction toen dit genre een vruchtbare ruimte begon te vinden vol enthousiaste lezers, over welk jaar ze werden geboren en welke stroom ze volgden, zouden het officiële gegevens zijn dat veel van deze monsters van de letters één voor één zouden demonteren.
Ja, literatuur is een contradictie en het overwinnen van verdomde labels die niets meer doen dan onze verbeeldingskracht beperken. Ik raad je alleen aan ze te lezen in de volgorde die je goeddunkt en je zult zo het limbo van de wereld CiFi bereiken.
En al gefocust op het geval van Philip K. Dick, ontmoeten we een fictie van de opdracht. Sciencefiction past perfect in een roman of een verhaal. Good Dick moet meer de kracht van de opdracht hebben gewaardeerd, de mogelijkheden van het verhaal om suggestieve open eindes te bieden of om de veronderstelde wetenschappelijke veronderstellingen af ​​te sluiten met briljante hypothesen.
Veel van de CiFi-verhalen die je los in tijdschriften hebt kunnen lezen en andere, kunnen de handtekening dragen van deze specifieke auteur die zijn dagen gedesoriënteerd eindigde tussen zijn eigen ficties. Zonder twijfel een even decadent als glorieus einde voor een schrijver van dit genre.
Top 3 beste romans van Philip K. Dick
De man in het kasteel
Een interessante uchronie waarin Dick ons ​​verwikkelt met een bijzondere magie. Een wereld die dat niet was en die soms chaotisch lijkt te zijn gebouwd op een geïmproviseerde manier door God of door wie dan ook dit Plan B in de Geschiedenis niet had gepland. Kent u het wanneer u betrokken bent bij een film en plotseling merkt dat de verbinding verbroken is, dat er korrelige gebieden zijn, enzovoort?
Zoiets is de nieuwe realiteit van deze uchronia, een soort wereld in een mozaïek die in staat lijkt te defragmenteren. Dit qua achtergrond, want de plot zelf, de basis is heel simpel. Duitsland heeft de Tweede Wereldoorlog gewonnen.
Een nieuw internationaal verdrag heeft de Verenigde Staten verdeeld tussen de nieuwe winnende bondgenoten, Duitsland en Japan. Wat er gebeurt op basis van die parallelle wereld, die misstap die alles op zijn kop heeft gezet, sluit aan bij wat ik eerder aangaf over sensaties van een wereld waardoor die andere parallelle waarheid van de ware geschiedenis tegen het licht lijkt te worden gezien.
Nick en de Glimmung
Waarom markeert u een juniorroman niet als een geweldig boek van deze auteur? Overweeg dat het schrijven van sciencefiction voor kinderen en adolescenten buitengewoon interessant is om ervoor te zorgen dat dat kind fantaseert, plezier heeft en begint na te denken over basisabstracties voor meer consistent denken.
In deze roman ontmoeten we een zeer unieke planeet Aarde. Het gaat over de planeet Aarde van Nick, een jongen die betoverd is door zijn geliefde huisdier, een kat. Het probleem is dat katten, maar ook honden of andere huisdieren niet zijn toegestaan ​​op die veronderstelde planeet Aarde uit een verleden of toekomstige tijd. Nick heeft geen andere keuze dan een nieuwe plek te vinden, een planeet waar hij voor zijn huisdier kan zorgen zoals hij verdient.
Maar het is niet altijd gemakkelijk om de precieze coördinaten te vinden van de beste planeet waar je vrede kunt vinden en gelukkig kunt zijn. Uiteindelijk is de planeet die op hen wacht vol nieuwe gevaren, ondergedompeld in een eindeloze oorlog en waar elke vreemdeling een vijand wordt.
Een sciencefictionverhaal met een onmiskenbare ethische bijdrage over goed en kwaad. Een fantasie die de kleintjes zal boeien en hen zal leiden naar die noodzakelijke waardering voor het welzijn van anderen, of ze nu persoon of dier zijn. Een aanbevelenswaardig verhaal in dit tweede leven dat uitgeverij Minotauro aan lezers in het Spaans toekent.
Ubik
Ik moet toegeven dat toen een goede vriend me dit boek op een zomer gaf, ik het idee moest opgeven om het mee te nemen naar het zwembad om het te lezen terwijl ik keek naar een meisje dat een duik nam in het zwembad. Om dit boek te lezen is het noodzakelijk om al het bloed in de hersenen te bewaren.
Een van de magische aspecten van Dick ligt misschien in zijn geest, hoe zeg je dat..., afwijkend, omdat het woord zo vaak wordt gebruikt. Zijn vermogen om het licht dat het individu depersonaliseert te scheiden, zou deze bijna hallucinogene roman mogelijk maken.
Is er een grotere depersonalisatie dan de dood zelf? Glen Runciter is misschien dood, maar de anderen ook. Het gaat niet om gissen zoals in de film Sixth Sense. Het voorstel gaat veel verder: we vinden er een verontrustende metafysica over de dood of het leven en reële twijfels over onze meer dan mogelijke alomtegenwoordigheid tussen deze en de andere wereld, wat deze ook mag zijn.
Andere aanbevolen boeken van Philip K. Dick
exegese
Auteurs als Dick worden in de loop van de tijd herlezen als meer dan alleen schrijvers. In de geest van deze schepper wordt verbeelding het soort wijsheid dat ontsnapt aan de parameters of vectoren van de meest verfijnde en verfijnde wetenschap. Dick duikt naar de afgrond van de intelligentie, misschien wel naar de ziel waar de sleutel tot onze vereniging met alles kan liggen, met het sterrenstof dat we waren en nog steeds zijn.
Dick's Exegese bestaat uit duizenden pagina's met getypte en handgeschreven aantekeningen, dagboekfragmenten, brieven en romanschetsen. Het is het definitieve werk, magnifiek en fantasierijk, van een auteur die zijn leven wijdde aan het in twijfel trekken van de aard van de werkelijkheid en perceptie, de maakbaarheid van ruimte en tijd, en de relaties tussen het menselijke en het goddelijke. Het is bewerkt en voorafgegaan door Pamela Jackson en Jonathan Lethem en is de definitieve presentatie van het briljante en epische werk van Philip K. Dick.
In The Exegese documenteert Dick zijn inspanningen gedurende acht jaar om te begrijpen wat hij '2-3-74' noemde, een postmoderne visionaire ervaring van het hele universum 'getransformeerd in informatie'. Dick probeert aantekeningen te schrijven die soms honderden pagina's beslaan, om zich een weg te banen naar de kern van een kosmisch mysterie dat zijn verbeeldingskracht en inventieve krachten tot het uiterste op de proef heeft gesteld, en dat alles komt neer op meerdere herzieningen die moeten worden weggegooid. theorie na de andere, tot de mix tussen dromen en visionaire ervaringen die hem in de tussentijd overkwamen om uiteindelijk alles te verenigen in zijn laatste drie romans, bekend als de Sivainvi-trilogie.
In dit boek fungeren Jackson en Lethem als gidsen, die de lezer door The Exegese leiden en tegelijkertijd verbanden leggen met gedenkwaardige momenten in Dicks leven en werk.
De gebroken bubbel
Een ontwrichtend werk van een Dick voorafgaand aan zijn opkomst als de auteur van science fiction werkt tussen dystopie en paranoia ...
DJ Jim Briskin, zijn ex-vrouw Pat, en het tienerhuwelijk van Art en Rachael zijn vier verloren zielen, in staat tot irrationele en soms gewelddadige daden. Jim houdt nog steeds van zijn oude vrouw, hij houdt van klassieke muziek en rock and roll. Pat houdt van niemand. Art en Rachael houden van Jim omdat ze hem op de radio horen. Jim, van zijn kant, wordt enigszins beschouwd als een vaderfiguur voor Art en Rachael, die zwanger is.
Nadat Art door Pat is verleid, moeten Jim en Rachael zowel zichzelf als hun voormalige partners redden. Maar het leven is chaotisch en brutaal, en zelfs handelingen met de beste bedoelingen kunnen het tegenovergestelde effect hebben...
Kindlasti mitte kom theme parimat raamatut .