Er zijn maar weinig schrijvers bekend die een pseudoniem tot hun officiële naam hebben gemaakt, veel verder dan gebruikelijk of populair gebruik dat de zaak van marketing dient, of dat een vermomming voor de schrijver veronderstelt om een andere persoon te worden. In het geval van Margaretha Crayencour, het gebruik van haar geanagramde achternaam is afgeleid, toen ze in 1947 Amerikaans staatsburger werd, in de officiële status van de nu wereldberoemde Yourcenar.
Tussen het anekdotische en het fundamentele wijst dit feit op de vrije overgang tussen de persoon en de schrijver. Omdat Margaretha Crayencour, gewijd aan literatuur in al zijn verschijningsvormen; ontdekkingsreiziger van brieven uit de klassieke oorsprong; en met zijn grenzeloze intellectuele capaciteit tot verhalende eruditie in vorm en inhoud, bewoog hij zich altijd met een vaste wil en onvervreemdbare toewijding aan literatuur als een manier van leven en als een kanaal en fundamentele getuigenis van de mens in de geschiedenis.
Autodidactische literaire opleiding, typerend voor een vrouw wiens jeugd samenviel met de Grote Oorlog, haar intellectuele zorgen werden gepromoot vanuit de figuur van haar vader. Met haar aristocratische afkomst, getroffen door het eerste grote Europese conflict, maakte de figuur van de cultiverende vader deze empowerment van de begaafde jonge vrouw mogelijk.
In haar vroege dagen als schrijfster (ze had al haar eerste roman geschreven toen ze twintig was), maakte ze deze taak compatibel met de vertaling naar haar moedertaal Frans van grote Angelsaksische auteurs zoals zijzelf. Virginia Woolf o Henry James.
En de waarheid is dat ze haar hele leven doorging met deze dubbele taak: het ontwikkelen van haar eigen creatie of het redden van de meest waardevolle werken onder de Griekse klassiekers of andere creaties die haar tijdens haar frequente reizen aanvielen voor de Fransen.
Marguerites eigen werk wordt erkend als een zeer uitgebreide reeks werken, vol wijsheid in een even verfijnde als verhelderende vorm. De romans, gedichten of verhalen van deze Franse auteur combineren een briljante vorm met een transcendentale achtergrond.
Erkenning van al haar toewijding kwam toen ze in 1980 als eerste vrouw de Franse Academie binnenging.
Top 3 aanbevolen boeken van Marguerite Yourcenar
Herinneringen aan Hadrianus
Het idee was om een soort krant vast te leggen die in afleveringen wordt gepresenteerd in het tijdschrift La Table Ronde.
Een idee dat, dankzij de overweldigende presentatie van het verhaal van de keizer die de grootste roem van het Romeinse rijk kende, een massa lezers wist te boeien en enkele jaren later de meest gewaardeerde roman van de auteur werd. Het lezen van dit boek is een daad van prachtige essentiële mimiek.
Van de grootste glorie van de mens tot de meest basale drijfveer, alles is te lezen met dezelfde score van een uiteindelijk gedeelde menselijke ziel.
Het gaat niet om het epische of het mythische van een personage dat zo ver weg is als dicht bij de Romeinse mythologie, de roman zet de scène perfect neer, maar duikt ook in die menselijke motivaties, door hun tegenstrijdigheden te overwinnen en de beslissingen te overwinnen die hen leiden. lot.
En het is dat, het lot dat onze dagen bepaalt, van die van het beroemdste personage tot die van het meest anonieme bestaan, wat deze roman tot een volledig empathische lezing maakt die ons doet leven in het hart en de hersenen van de grootste keizers latino's.
Alexis of het verdrag van zinloze strijd
Het gebeurt vaak dat we in het korte verhaal juwelen vinden die in één keer kunnen worden gelezen en die niettemin smaken van groots werk achterlaten in zijn soort synthese. Het is niet eenvoudig om vanuit een korte presentatie het diepste te benaderen, tenzij we ons bevinden bij een auteur van de Marguerite-faculteit.
In zijn epistolaire aard behandelt deze korte roman het thema van de meest bevrijde liefde in een tijd waarin bevrijding op dit gebied klonk als een utopische hymne. Alleen een vrouw, altijd in strijd en rechtvaardiging, zou de openhartige taak van het realisme van liefde in al zijn facetten aankunnen.
Alexis schrijft aan zijn vrouw om alles over zijn eigen ziel op te helderen, alles wat hij altijd begroef tussen gewoonten en moraal. Uw schriftelijke getuigenis brengt de waarde van de vrijgegeven getuigenis in rekening. De strijd van de mens met zichzelf is de ergste strijd en wordt vandaag de dag nog te regelmatig uitgevochten.
Het gaat niet om het streven naar losbandigheid als ruimte voor samenleven, maar alleen om de erkenning van het interne forum van elke persoon, om de presentatie van de ecce homo die we allemaal zijn, blootgesteld aan verwachtingen over onszelf op basis van rollen.
Een korte roman die juist in zijn beknoptheid de taal optimaliseert naar het diepste begrip. Een van die kleine juweeltjes die iedereen zou moeten lezen om elkaar te begrijpen en begrijpen.
De genadeslag
De bekendste latere korte roman «Een kroniek van een voorspelde dood» gaat op deze lijn door zolang het een intuïtief einde heeft dat, ondanks alles, onze aandacht krachtig vestigt op de eerdere ontwikkeling ervan. Een verhaal dat het beoogde lot van Eric, Conrad en Sophie beschrijft, alsof goden alwetende lezers zijn geworden.
Alleen, zelfs God zelf is zich niet bewust van wat er vooraf gebeurt, in die tijd van vooraf verleende vrije wil en die elke menselijke ziel bevat voor volledige ontwikkeling tot aan de tragedie die uiteindelijk het einde van alles schrijft.
En liefde is precies dat perfecte ontwikkelingsveld voor de vrijheid van zijn. De plannen van de liefde zijn ondoorgrondelijk als het gevoel mag wijken, zeker als de omstandigheden altijd wijzen op de onmogelijkheid van de meest bevrijde liefde.
Helemaal niet mee eens! Alexis is niet de beste roman van Yourcenar, zelfs niet door imitatie. De memoires van Hadrianus misschien, maar Opus Nigrum mag niet ontbreken in de lijst van zijn beste werken.
Dank je Victor.
Verschillen verrijken altijd. Ik heb de eerste niet gezet, gaat de tweede. Maar kom op, dit is erg subjectief. Voor mij is Alexis een personage met wie je een vreemde empathie krijgt die me heeft gewonnen. De briefrol geeft het een heel intiem punt dat je nog dichterbij brengt.