3 beste boeken van Horacio Castellanos Moya

In de literatuur zijn er twee manieren om de onttovering te vertellen. Een voorbeeld kan zijn Bukowski en al het smerige realisme eromheen. Een andere manier is om Horacio Castellanos Moya, uit wiens ontgoocheling de felle kritiek en satire en het verhaal met de intentie om te transformeren ontstaan. Het is geen kwestie van voor een van beide kiezen, maar van beide genieten. Het is het goede aan creatie, in dit geval van literatuur, je kunt er op elke manier van genieten.

Als we aan deze intentie om de kaart te trekken en de tapijten te schudden van een sociale realiteit die lijdt aan enig spoor van menselijkheid, een duidelijke taal toevoegen die niettemin in relevante sociale en politieke kwesties duikt, vinden we een auteur die bereikt wie het meest geïnteresseerd is in als het aankomt, lezers van welke conditie dan ook die in zijn stijl een duidelijke weerspiegeling van zijn wereld vinden.

De omgangstaal ten dienste van een noodzakelijke nabootsing van de kansarme klassen, met een achtergrond van bewustzijn die de intense monologen en de vrijgevochten beschrijvingen van alle sociale en politieke context van zoveel landen waarin deze schrijver heeft gewoond, overneemt.

Top 3 beste romans van Horacio Castellanos Moya

de getemde man

Vervreemding is een gemoedstoestand als een vis in het water. Integendeel, het gevoel ergens bij te horen is de geworteldheid, van het nucleaire of het vertrouwde naar het terroir en daarbuiten snakt de mens naar een toch al onnodige overleving. Als het bestaan ​​van een kleine vis, bewogen door de traagheid van de oever, echter ooit belangrijk was, dan is het in die vervreemding van de staatloze. Want dan wordt de hondsdolle en onvergelijkbare mensheid gewaardeerd als een epos dat alles overstijgt.

Erasmo Aragón ondergaat een abrupte verandering in zijn leven wanneer hij zijn baan verliest na valselijk beschuldigd te zijn van seksueel misbruik. De spanning die dit incident opwekt, brengt hem ertoe zijn herinneringen te begraven. Gedempt door anxiolytica, laat hij de onbevangen persoon achter die hij was en wordt hij een wezen dat wordt gekweld door paranoia en in een permanente staat van paraatheid verkeert. Tijdens zijn herontdekking van zichzelf ontmoet hij Joselin, een verpleegster die werkt in de psychiatrische kliniek die zijn behandeling volgt en aan wie hij zich zal vastklampen als een brandende spijker. Om elke band met zijn verleden te verbreken, begint Erasmo een nieuw leven met haar in Zweden dat zal worden begraven door een lawine van ontevredenheid en afhankelijkheid.

In deze korte maar intense roman behandelt Horacio Castellanos Moya een van de centrale thema's van zijn werk: de ontworteling die de bestaande conflicten met zich meebrengen voor mensen in verschillende regio's van Latijns-Amerika: mensen aan wie het leven is ontzegd; veroordeeld, onherstelbaar, om de wereld rond te dwalen. Erasmo Aragón geeft een stem aan degenen die tussen twee wateren leven, met één been in hun vaderland en het andere in vijandige landen: terwijl ze een zeker evenwicht proberen te bewaren, glipt de zekerheid van een thuis uit hun handen.

walging

Je zou kunnen zeggen afwijzing, walging of afkeer. Maar zonder twijfel is "walging" het meest accurate woord op straatniveau om een ​​gevoel te beschrijven van de omvang van wat Edgardo Vega voelt. Achttien jaar later keert de hoofdpersoon van deze roman terug naar zijn land El Salvador voor de begrafenis van zijn moeder.

Bij zijn terugkeer is zijn oude partner Moya er nog steeds. Het zal deze vriend zijn die Edgardo's vernietigende wraak ontvangt. Met zijn waarheden als vuisten, uitgedrukt met het gewicht en de categorisering van de krachtige taal van de straat, maakt Edgardo gebruik van Moya om ons alles te vertellen over de walging die hij voelt voor kleinzieligheid, voor de capaciteit van zijn landgenoten (en waarschijnlijk bij uitbreiding voor elke persoon) om kameleontisch op te gaan in de belangen van de machtigen in ruil voor kruimels.

De ontmoeting tussen Vega en Moya, in de hitte van een sloppenwijk, wordt gebruikt voor die tirade die alle instellingen en persoonlijkheden van El Salvador bespat. Men zou kunnen denken dat het idee van een man die tekeer gaat met een vriend in een bar een laffe houding is... maar de realiteit is dat het de auteur is die aan het woord is, en hij doet dat met een open graf met dit boek voor elke lezer ter wereld.

walging. Thomas Bernhard in San Salvador

dansen met slangen

Een heel bijzondere fabel die uiteindelijk veel lezingen krijgt. Een soort vloeiende slag maakt lucubratie en interpretatie mogelijk. Symbolen die ons juist daarheen lijken te leiden, de onderwerping van ons waardeoordeel aan de feiten.

Het begint allemaal als een van die vreemde dromen, een haveloze man achter het stuur van een klassieke auto. Een vreemdeling benadert hem, zijn naam is Eduardo Sosa en hij lijkt zijn dagelijkse werk te willen doen door hem een ​​gesprek aan te gaan en hem te vragen naar zijn afkomst...

En op dat moment wordt de fabel ontketend, of de droom van een vreemde fabel die de bijzondere gebeurtenissen samenvat die uit die ontmoeting loskomen en die worden gelanceerd in een veelheid aan veronderstellingen.

dansen met slangen

Andere aanbevolen boeken van Horacio Castellanos Mora

afbrokkelend

Erasmo Mira Bossa is ongelukkig getrouwd met Lena. In zijn rol als advocaat en voorzitter van een belangrijke Hondurese politieke partij is hij gedwongen zich aan zijn formulieren te houden. Maar hij weet ook niet of hij enige liefde heeft voor zijn vrouw Lena, en Lena is ook niet in staat om meer voor hem te voelen dan minachting en wrok.

Het verdwijnen van alle huwelijkswortels is niet iets vrijs, de tragedie hing er enige tijd geleden boven en de coëxistentie die sindsdien in stand is gehouden, is een dubbele loopgraaf die van aangezicht tot aangezicht tot stand is gekomen. Onder zijn heerschappij verlaat de tweelingdochter Teti, de enige overlevende van de tragedie, het huis.

Ze lijkt het middelpunt te zijn geworden van alle frustraties van een huis dat dat niet meer is. Het verstrijken van de jaren nodigt ons uit om door deze reeks levens te reizen waarvan ze de banden willen verbreken. Geweld en wanhoop, tragikomische momenten en een narratieve spanning die ons uitnodigt om na te denken over hoe gemakkelijk het kwaad kan zegevieren over het goede dat altijd excuses lijkt te hebben om te verdwijnen.

Parallel aan de geschiedenis van deze familie observeren we ook het verloop van de geschiedenis van landen als Honduras of El Salvador aan het einde van de XNUMXe eeuw.

afbrokkelend
5 / 5 - (11 stemmen)

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.