Voor de profane en oppervlakkige, er is sprake van degene die de introductie van tantrische seks in Spanje was. Voor kenners was hij een briljant schrijver en een vrije en controversiële communicator (het een en het ander komen samen gezien de fijne huid die we dragen). Voor iedereen, ongeacht: Fernando Sánchez Drago.
Naast zijn publieke imago en zijn voorkeur voor het bestrijden van iedereen die met hun supremacistische opvattingen pronkt, was er een schrijver die sinds de jaren zeventig talloze literaire prijzen had gewonnen.
Die van Sánchez Drago was, althans wat het fictieve verhaal betreft, een speculatief, existentieel, zelfs experimenteel werk.. Vanuit de meest simplistische realiteit lanceerde de auteur ons in grootse veronderstellingen, in existentialisme met hints van wraak. Stervelingen ja, maar niet daarom verstoken van het tastbare paradijs van emoties, indrukken, ervaringen.
Parallel aan een leven gewijd aan de diepste tegenstellingen en reizen, profiteerde hij altijd van de helderheid van elk moment om dat vitale mozaïek samen te stellen dat literatuur altijd voor hem was.
Liefde, verlangen, seks, politiek, geschiedenis, overtuigingen, ontworteling, dood. Het klinkt misschien grandioos om deze concepten aan te halen als thematische bronnen van Sánchez Dragó, maar de waarheid is dat er in elke roman van deze auteur een klein beetje van elk zit dat gewijd is aan het manifesteren van zijn visie op de wereld, die op elk moment even overtuigend is als hij is toegewijd aan de wijzen die de tegenstrijdigheden van elk moment overwinnen.
Top 3 aanbevolen romans van Sánchez Drago
De doolhoftest
na JJ Benitez, die in zijn reeks Trojaanse paarden uitvoerig de ontmoeting van een hedendaagse wereld met de tijd van Christus vertelde, had geen enkele andere auteur een reis van vergelijkbare betekenis voorgesteld.
In het geval van The Labyrinth Test gaat het niet om een Amerikaans wetenschappelijk onderzoek, maar om de spirituele, psychotrope en dromerige reis van Dionysus (aan de andere kant, God van wijn en extase...) op zoek naar Jezus van Galilea. Voor veel lezers is het een pretentieuze, pedante en grandioze roman.
Zelfs bij sommige gelegenheden wilde ik van de auteur zelf begrijpen dat zijn Planeta-prijs een erkenning van leegte was. En toch leek het mij een geweldige roman om in kleine slokjes van te genieten.
Het lezen van een roman hoeft geen nauwgezet chronologische exercitie te zijn (inclusief mogelijke flashbacks of retrospectieve scènes) en ook geen verzameling van opeenvolgende vertakkende of stamplots. Wat Dionisio ontdekt tijdens zijn specifieke odyssee.
Het is een roman die alleen het raamwerk van overlappende gedachten respecteert op basis van een idee, een soort automatisch schrijven dat later zeker een proces van debuggen of herschrijven heeft doorgemaakt. Omdat de roman aan het einde alles behandelt met een quixotische geest, geconfronteerd met situaties over liefde, verlangen, mysterie, politiek, religie, seks. Als je een literaire reis in de meest heterodoxe zin wilt maken, stop dan niet met het lezen van deze roman.
Het pad van het hart
Soms lijkt het alsof Sánchez Dragó gereïncarneerd leefde in de geest van de jaren zestig, niet uit dat decennium in Spanje, maar in een ander land waar de hippie, het spirituele en het oosterse een symfonie leken te componeren van eeuwige moderniteit, van resolutie en einde. van de beschaving naar vrede.
Opnieuw krijgen we een personage voorgeschoteld met de naam Dionisio, ongetwijfeld al als een literair transcript van de auteur zelf. Het is 1969 en de man besluit zijn vrouw zwanger te laten om door het oostelijke deel van de wereld te reizen en terug te keren met een beetje meer licht op het speciale moment dat hij moet leven.
Cristina, de zwangere vrouw, schrijft tijdens haar afwezigheid een roman en Dionisio schrijft haar brieven over zijn tijd in landen als Vietnam, Nepal, Indonesië en Pakistan. De timing van de reis van het personage is duidelijk ongelegen, maar ik denk dat het meer een krakend element is dat ons aan het lezen gebonden houdt (de man zou zo stom zijn om de vrouw die in verwachting is van hun kind in de steek te laten).
En dus vergezellen we Dionisio op een verontrustende reis waarin we het personage soms een schop onder zijn kont willen geven en emoties achterlaten aan de andere kant van de wereld. Maar het einde is de grote verlosser van de vroegtijdige odyssee ...
parallelle sterfgevallen
Sánchez Drago neemt het serieus om een nationale aflevering te vertellen die grotendeels de specifieke ervaring van zijn vader is en het beginpunt van een groot deel van het verleden waaruit elk van zijn cellen bestaat.
Toen Franco's opstand in Noord-Afrika op 36 juli werd aangekondigd, vluchtte Fernando Sánchez Monreal, directeur van het journalistieke bureau Febus, naar Zuid-Spanje op zoek naar informatie uit de eerste hand.
Zijn reis eindigde een paar maanden later in Valladolid, waar hij de meest dramatische wandelingen kreeg. En daar werden de moeder van de auteur en zijn zus achtergelaten, aan hun lot overgelaten te midden van de opstand en oorlog.
Gebaseerd op de eigen onderzoeken van de auteur en gefilterd met een punt van fictie, geeft deze autobiografische roman een goed voorbeeld van overleven in moeilijke tijden en de vindingrijkheid die door de omstandigheden wordt gedwongen in een tragische weerspiegeling van Spanje dat in een burgeroorlog is gestort.
