Als Nobelprijs voor Literatuur dat fascineert me dat is Doris Lessing. schrijven science fiction met een zekere overdaad (wat een afsluiting met zich meebrengt) een hele CiFi-serie zoals Canopus in Argos), is het niet altijd een geweldig postulaat voor de Nobelprijs voor Literatuur die de neiging heeft om dit en andere genres te verachten. Dus dubbele eer aan deze Britse schrijver van Iraanse afkomst.
Hoewel sciencefiction, gezien het globale van zijn werk (ongeveer 50 boeken), de rol van anekdotisch en minder anekdotisch op zich neemt in termen van het demonstreren van een groot verhalend vermogen.
De meest voorkomende thema's van Doris Lessing spreekt over een kritisch realisme tegelijkertijd als constructief en hoopvol tussen een opmerkelijke ontgoocheling. Een optelsom van lezingen die blijft als een soort moraal die ons probeert te overtuigen van goed boven kwaad.
Doris schreef over heel verschillende scenario's die ze in het leven ontmoette dankzij haar reislust. Van zijn politieke ontgoocheling aan boord van de suggestieve communistische benaderingen en zijn onvermogen om zich te materialiseren tot de humanitaire crises in Afrika.
Een schrijfster die uit de roman een duidelijk voorbeeld van een overweldigend humanisme naliet, evenals een onvergelijkbare kroniek van de tijd die ze moest leven.
Top 3 beste Doris Lessing-romans
Canopus in Argos
Als wie ik ben, een liefhebber van het sciencefictiongenre, zie ik mezelf in de plicht om deze reeks romans op de eerste positie van de ranglijst te plaatsen.
Met de bijzonderheid dat dit werk, uit de handen van iemand die zo menselijk is als Doris, de eenvoudige sciencefiction als entertainmentgenre overstijgt en een sociologische benadering wordt.
We reizen naar een onbepaalde tijd in de toekomst. Canopus is een buitenaardse beschaving die onze aarde heel goed kent, van deze bewoners van andere plaatsen in de kosmos, en in elk van de vijf romans die deel uitmaken van de serie wordt een geheime geschiedenis van onze planeet beschreven waardoor we kunnen ronddwalen, veronderstel , raise ... Een waar genot omgezet in een hoogvliegend literair avontuur.
Het gouden notitieboekje
Voor het grote publiek zal dit waarschijnlijk de beste roman van Doris Lessing zijn. Een verhaal getrokken tussen ervaringen die verband houden met de fantasie van het verhalende voorstel, van de notitieboekjes die Anna Wulf in haar notitieboekjes schrijft, als delen of vaten van haar essentie, van wat ze was, van wat ze ontkende te zijn, van wat ze is en wat ik zou willen worden.
Afgezien van het uitgesproken feministische accent, kunnen we ons allemaal identificeren in het personage, gekenmerkt door die intentie om een ​​orde te vestigen, een identiteit tussen zoveel facetten die in een mensenleven worden ontwikkeld.
Alleen het kostbaarste notitieboekje, dat gouden notitieboekje waar Ana Wulf haar meest transcendentale bladzijden zou willen schrijven, moet een synthese zijn naar het uniforme verslag van haar eigen leven.
Memoires van een overlevende
Een metafoor over angsten en frustraties, duidelijker dan ooit wanneer de hoofdpersoon alleen is, onder de hoede van een 12-jarig meisje. De metafoor is de stad waar de vrouw en haar dochter wonen.
Buiten heerst chaos, geweld en ellende bezetten het hele wereldse bestaan ​​van buiten het huis van de twee vrouwen. En toch moet je eropuit gaan en al dat irrationele geweld onder ogen zien, die jungle van de sterksten. Het gaat om overleven...
