De 3 beste films van de grote Tim Robbins

Er zijn maar weinig wandelingen die emoties zo tastbaar kunnen overbrengen als die wijze wandeling van Tim Robbins. Zonder twijfel een van de acteurs die zich het beste de zijne heeft eigen gemaakt, die van non-verbale taal toegepast op de podiumkunsten. Een stilte van Tim Robbins, vergezeld van passende bewegingen, kan meer zeggen dan de meest theatrale uitvoering van veel andere acteurs.

Als er een onderwerp in dramatische kunst is waar de manier om te communiceren met het volledige lichaamsgebaar wordt bestudeerd, zou Tim Robbins de meest gewilde masteropleiding geven.

Maar Tim Robbins pronkt ook met al het andere. Misschien niet op zo'n voor de hand liggende manier, maar met dat onbetwiste vermogen tot empathie met elk van zijn karakters. Het soort vriendelijke blik dat donkerder kan worden en ons onverwachte innerlijke hel kan bieden. Het personage dat ons de acteur meteen doet vergeten. Zonder twijfel een van de huidige groten.

Top 3 aanbevolen Tim Robbins-films

Levenslange gevangenisstraf

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Het is niet gemakkelijk om hetzelfde te krijgen Morgan Freeman een absoluut comparsa-personage in een plot worden. Natuurlijk heeft Freemans verhaal als verteller ook een fascinerende charme. Maar als we verwijzen naar de scène voorbij de voice-over, stijgt Robbins in deze film naar het toppunt van acteren.

Het plot speelt natuurlijk in zijn voordeel, want dit werk dat is ontstaan ​​uit een korte roman van Stephen King, binnen zijn volume over de vier seizoenen, heeft alle ingrediënten om ons in substantie en vorm te magnetiseren. Naarmate het verhaal vordert, ontstaat er een soort wraak of liever poëtische gerechtigheid. Maar we kunnen nooit vermoeden waar de zaak zal breken totdat we iets meesterlijks doen.

De melancholische aanraking van de door de omstandigheden neerslachtige man. Dat punt van introspectie dat perfect past bij de toekomst van Robbins' karakter, de gevangene Andy Dufresne, op de rand van het ergste zinken en uiteindelijk het bereiken van volle glorie of in ieder geval een soort vervanging voor zijn verleden en zijn ongeluk.

Een film vol mythische scènes in de gevangenis. Een lint

Paltrow vond het niet leuk dat ik een aantal jaren als student in Spanje had doorgebracht, maar maakte me een veel slechtere indruk in een recent programma waarin ze haar landhuis liet zien met een spa in plaats van een opslagruimte. Dingen over onnodige vooroordelen jegens personages die net zo bloot staan ​​als acteurs.

Mystic River

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

De volgorde tussen deze twee films zou kunnen veranderen. Maar ik ben er zeker van dat 99% van de filmcritici die we tegenkomen het een of het ander zonder onderscheid hoog of laag zullen noemen. Omdat Perpetual Chain en Mystic River twee verdomde kunstwerken van filmkunst zijn. En voor een groot deel wordt het dankzij Tim Robbins meer overschaduwd door omstandigheden, spijt, het verleden dat onverenigbaar is met de ziel...

Ik heb altijd gedacht dat het regisseren van deze brute film, Clint Eastwood hij wist niet hoe hij het beste einde moest vinden toen het vlak onder zijn neus gebeurde. Het moment waarop Jimmy Markum (Sean Penn) 's morgens vroeg opstaat van het trottoir en met de laatste uitvloeiing van alcohol die voor zijn kater is weggetrokken, een paar stappen zet en wijst naar de straat waar de oude jeugdvriend, Dave ( Tim Robbins) tot zijn ondergang... Dat was het meest elegante einde van de film en zeker een van de meest ronde eindes ooit gezien!

Iets verder achter hem zien we Sean Devine (Kevin Bacon) en samen hadden ze kunnen blijven staan ​​voor een stilte die minutenlang had kunnen duren. Want in die vreemde afwezigheid van de derde vriend, Dave, vanaf de dag dat de wolven hem in die auto meenamen tot al de jaren die hij daarna sleepte, is alles wat het bestaan ​​van de drie kinderen van weleer vertroebelt.

Een onvermijdelijke cirkel zodat het lot zich herhaalt in zijn cyclische evolutie. Als deze hele boodschap ons bereikt zonder het expliciet te maken, heeft de onzin van Sean Penn er op geen enkel moment veel mee te maken. Ze doen het alle drie uitstekend, maar vooral Robbins als man die sinds zijn jeugd getraumatiseerd is.

War of the Worlds

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Op zoek naar die film die een beetje een vrij vers is in de filmografie van Tim Robbins, heb ik me deze film herinnerd, geleid in de cast van Tom Cruise, maar naar een ander niveau gebracht met de verschijning van een Tim Robbins die de apocalyps maakt waar vandaan komt zijn eigen schuilplaats in de kelder van zijn huis.

Sterker nog, ik weet niet hoeveel tijd Robbins in de film in beslag neemt... En toch geeft zijn optreden de film het dichtst bij de fataliteit van een buitenaardse invasie. Geloofwaardigheid, zelfs in het licht van de donkerste fantasie. Een substantie en een stremsel die alleen hij kon bereiken als hij als derde of vierde acteur begon...

Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden havenarbeider die alleen woont en als vader veel te wensen overlaat. Op een weekend laten Ray's ex-vrouw en haar nieuwe echtgenoot hun twee kinderen, tiener Robbie (Justin Chatwin) en zijn zusje Rachel (Dakota Fanning), de leiding over. Diezelfde dag vindt er een vreemde en gewelddadige lichtstorm plaats, die een aanval blijkt te zijn door een robotachtige buitenaardse soort die op zoek is naar mensen.

De film vertelt over de buitengewone strijd van de mensheid tegen een buitenaardse invasie, gezien door de ogen van de Amerikaanse familie. Net als de rest van de mensheid wordt de familie na het begin van de invasie gedwongen hun toevlucht te zoeken tegen de buitenaardse wezens, onstuitbare wezens die schilden hebben die hen onoverwinnelijk maken tegen menselijke vernietigingsmethoden.

Geïnspireerd door het werk van HG Wells, is deze film een ​​wereldwijde klassieker en een van de pijlers van sciencefiction zoals we die nu kennen.

4.9 / 5 - (25 stemmen)

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.