Top 3 Colin Farrell-films

Zonder de meest charismatische acteur op het wereldtoneel te zijn, brengt de goede oude Colin Farrell een bewezen solvabiliteit in allerlei rollen voor uiteenlopende karakteriseringen. Zijn rollen als hoofdrolspeler zijn niet zo veel, maar in de bodem van de garderobe van elke goede regisseur zou het altijd moeten verschijnen als een hulpmiddel om te overwegen.

Dit wordt gedemonstreerd door een ononderbroken filmografie sinds hij verscheen in de jaren 90. Consistentie in zijn optredens in grote films, zo niet blockbusters, solvabiliteit en vermogen tot verrassing vanuit zijn kameleonische capaciteit. Op een gegeven moment wilde hij een jeugdige hartenbreker zijn in zijn carrière, en hij verzamelde ook nieuwe middelen waarmee hij zichzelf kon transformeren in een stoere kerel met een vleugje verleider. Naast een verscheidenheid aan aanpassingen zoals de slechterik in donkere plots of zelfs een meer straattype voor meer realistische films. Het typische interpretatieve factotum komt daar dichtbij Morgan Freeman geholpen en zegevierend als tweede in bevel onder de beste casts van aanzienlijke producties.

Als hij wacht op grotere protagonismen die hij de laatste tijd lijkt te krijgen, moet Colin Farrells filmografie opnieuw worden opgeroepen tussen verrast en gefascineerd het vermogen van een goochelaar om zichzelf bij elke nieuwe film te transformeren.

Top 3 aanbevolen Colin Farrell-films

laatste oproep

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Stu is een stadsmens die tevreden is met zijn talent voor allerlei soorten reclamebedrijven, de officiële en de minder bekende. Een overlevende die door de straten van New York trekt met die ijdelheid van de succesvolle zakenman die aan zijn mobiele telefoon gekluisterd is en de levens van de halve stad redt.

Zijn levensstijl wijst op dat soort losbandigheid waarbij altijd rekeningen en gezinsproblemen kunnen worden vermoed. Maar hij is op zijn eigen manier gelukkig met die groeihorizon, zonder grote zorgen of spijt. Tot die verdomde telefoon in de cabine ging.

Vreemd genoeg is er weinig analogie met de korte film ‘La Cabina’, gemaakt in Spanje. Omdat we het hier borduren met een meer surrealistisch tintje, tussen komedie en de meest zure randjes van de maatschappijkritiek. We weten al dat het idee in de VS altijd op een effectievere manier zal doorbreken, en er is niets beters dan een thriller om de plot te ontwikkelen. Uiteindelijk weet je niet of de film te kort is geschoten of dat hij te lang heeft geduurd. Maar de prestatie van Colin Farrell zorgt ervoor dat de spanning alle andere grenzen overwint. Een voorstelling die misschien wel heel erg opvalt door de vlakheid van het plot... Hoe het ook zij, voor mij zijn beste film omdat hij met een veelvoud aan close-ups moest worden uitgezonden. Farrell maakte Stu volledig tot de zijne en volledig overtuigend.

Midden op straat en op klaarlichte dag komt de jonge Stu Shepard (Colin Farrell), een ambitieuze publicist uit New York, plotseling vast te zitten in een telefooncel door de bedreigingen van een sluipschutter gewapend met een geweer met een telescoopvizier wijst naar jou: als je de set ophangt, ga je dood.

Minority Report

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Het is de moeite waard dat de zaak hier een tentoonstelling is van de Tom Cruise intenser van vorm en inhoud. Omdat zijn hectische achtervolging ons voortdurend buiten adem laat. Maar er is iets in de rol van Farrell dat me bang maakt. Hij is Danny Witwer, de onderzoeker van het ministerie van Justitie die belast is met het toezicht op de PreCrime-politieactiviteiten. Want ook in de toekomst kunnen we instellingen vinden om ethiek te waarborgen.

Witwer is een sceptische man met alles over de drie precognitieven die verantwoordelijk zijn voor het voorspellen van misdaden voordat ze plaatsvinden. Hoe minder voorbedachten rade, hoe minder tijd de PreCrime-politie heeft om in te grijpen. Omdat de slechte ideeën die zich voordoen geen voorafgaand plan hebben dat de geest van de precogs kan traceren.

Het punt is dat Witwer de teugels neemt van de dilemma's van de kijker in het licht van dergelijke toekomstige ontwikkelingen en ons begeleidt in zijn zoektocht naar een verscheidenheid aan ethische aandachtspunten en van de actie zelf die ons soms als Cruise's antagonisten weet te plaatsen. Hoewel hij misschien alleen een middel is voor het ergste kwaad dat te vinden is in de vermeende gerechtigheid die hem beschermt.

dertien levens

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Platforms zoals Netflix of Amazon Prime staan ​​altijd op gespannen voet met hun cinematografische weddenschappen. Deze keer was het Amazon Prime die de kat mee het water in nam met een verhaal gebaseerd op echte gebeurtenissen die ons hart deden krimpen. Voordat ik de film zag, herinnerde ik me niet meer de som van dagen die die kleine helden ondergronds verzamelden.

En ik herinnerde me ook niet de enorme hoeveelheid media die uit de halve wereld kwam om die kinderen eindelijk eruit te krijgen. Farrell is verantwoordelijk voor het op zijn rug dragen van de angst (gemakkelijker geïmporteerd na zijn film The Last Call) van iemand die probeert de levens te redden van een paar arme kinderen die opgesloten zitten in de grot na de stortregens en overstromingen die het echte incident daar hebben veroorzaakt. voor Thailand.

Het risico van dit type film met zijn echte gebeurtenissen erachter is dat we het einde al kennen. Het wordt dus absoluut noodzakelijk dat iemand als Colin Farrell het hele verhaal aan elkaar kan knopen. Het snelle avontuur om te overleven zorgt ervoor dat we natte tunnels binnengaan die dreigen in te storten. Met Farrell wordt de benadering van echte gebeurtenissen onbetwistbaar.

5 / 5 - (11 stemmen)

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.