Elke auteur die zich waagt aan de science fiction, inclusief menda (zie mijn boek Leeftijd), haalt soms de kwestie van klonen door elkaar vanwege de dubbele component tussen het wetenschappelijke en het morele. Dolly het schaap als vermeende eerste kloon van een zoogdier is al ver weg. En God weet hoe het zal zijn in een of ander clandestien laboratorium in China of zelfs in de VS.
Stel je voor dat menselijke klonen over straat lopen alsof er niets is gebeurd, op dit moment hebben we geen andere keuze dan ons in de toekomst te werpen. Maar wie weet of er daar al een paar rondlopen, met hun Pinokkio-complex op zoek naar hun nieuwe God...
In de nabije toekomst maken vooruitgang in de geneeskunde en kwantumcomputers het klonen van mensen mogelijk. Voor de rijken is de ultieme luxe het bedriegen van de dood. Voor militanten die tegen klonen zijn, is het een gruwel tegen de natuur. Voor de jonge Constance D'Arcy, wiens overleden tante haar een kloon cadeau heeft gedaan, is het iets beangstigends.
Na een van de routinematige maandelijkse oplaadbeurten van zijn bewustzijn, opgeslagen voor die onvermijdelijke overgang, gaat er iets mis. Als hij wakker wordt in de kliniek zijn er achttien maanden verstreken. Zijn meest recente herinneringen zijn verdwenen. Ze vertellen hem dat zijn origineel is overleden. Als dat waar is, wat wordt ze dan?
De geheimen van Constance's nieuwe leven, zo verbijsterend, zijn diep begraven. En ook de antwoorden op het hoe en waarom van zijn dood. Om de waarheid te onthullen, gaat ze terug naar wat ze de afgelopen dagen heeft gedaan dat ze zich herinnert en onderweg ontmoet ze een rechercheur die net zo nieuwsgierig is als zij. Op de vlucht heeft hij iemand nodig die hij kan vertrouwen. Want er is haar maar één ding duidelijk: ze proberen haar te vermoorden... alweer.
Je kunt nu de roman Constance van Matthew Fitzsimmons hier kopen:
