Schrijf over liefde heeft in Aki shimazaki een unieke overweging, sommige existentialistische flitsen die variëren van de leegte van liefdesverdriet tot de paradoxale onuitputtelijke bron van wederzijdse verliefdheid. Wateren die parallel stromen en die dezelfde sensatie uit het niets wekken zodra de laatste slok leeg is.
Tussen tekortkomingen, wrok of volheid, voelen we aan dat liefde inderdaad de enige motor is die de wereld beweegt. Omdat haat alleen maar vernietigt. En zelfs de bittere pijn van liefde wekt die melancholische tonen van voorgewende onsterfelijkheid uit de behoefte aan de eindeloze kus. Het geheugen is verantwoordelijk voor het vullen van alles en het plaatsen van de bijschriften bij de herinneringen aan epische liefde. Zonder geheugen kan liefde vervagen of, waarom niet, vindingrijkheid wekken voor onverwachte veroveringen.
In een klein Japans stadje woont het echtpaar Tetsuo en Fujiko Niré vredig in een woning in wiens tuinen allerlei krekels zingen. Ze zijn nu grootouders en verhuisden daarheen toen zij, Fujiko, symptomen van de ziekte van Alzheimer begon te vertonen. En op een ochtend, bij het opstaan, herkent Fujiko, verrast, Tetsuo, haar man, niet.
Dankzij geïmproviseerde hulp kalmeert Fujiko: een verpleegster in de residentie vertelt haar dat Tetsuo haar vriend is, de verloofde die ze volgens de oude Japanse traditie heeft ontmoet dankzij een ontmoeting, een Miai. Vanaf dat moment zal Tetsuo niet alleen te maken krijgen met situaties die hem van streek zullen maken, maar vooral zal hij moeten beslissen of hij decennialang het vriendje van zijn vrouw wil worden. Want de verrassingen zijn nog maar net begonnen.
Je kunt nu de roman "Full Moon", door Aki Shimazaki, hier kopen:
