Erotiek en literatuur zijn niet altijd zo dicht bij elkaar gekomen, hetzij als basis van het erotische genre, hetzij als onderdeel van de plot die tegenwoordig normaal wordt aangenomen. Omdat seks, zijn prolegomena, verschillende presentaties en uitgebreide genoegens, zich door brieven voortbeweegt als een Guadiana-rivier die soms even kronkelig is als begraven door moraliteit dan weer.
Omdat er in beschavingen hier en daar, vóór het christendom of welke andere westerse afgeleide dan ook, natuurlijk een goede dosis seks bestond. Maar alles werd achter zeven sleutels gesloten, naarmate monotheïstische overtuigingen zich ontwikkelden, waarbij spiritualiteit werd afgeschilderd als het complete tegenovergestelde van het lichaam en de geneugten ervan.
Het was bijvoorbeeld één ding voor de romantici van de XNUMXe eeuw om over liefde te praten (of liever, liefdesverdriet met vurige driften verheven tot boven het vleselijke en zintuiglijke), en een ander was dat de meest sibyllijnse metafoor met een sensuele of seksuele connotatie had eeuwenlang een plaats in Literatuur met hoofdletters.
Maar de mensheid was natuurlijk altijd een kudde met zijn zwarte schapen. In het geval van Markies de Sade tot het uiterste gebracht van seksuele rechtvaardiging, van vriendelijkere filia's, donkere fobieën en smaken waarin plezier, vernedering en dood die heersende moraliteit fel betwistten. Naarmate het vorderde, Markies de Sade hij sloeg de taboes over met Olympische overtredingen, zelfs hyperbolisch of ziekelijk.
Momenteel is de erotische literatuur lijkt een nieuw schip, aangevoerd door duurzame werken van vrouwen als Almudena Grandes een paar jaar voor zijn vertrek en vele andere huidige pennen geboren uit de recente commerciële bloei van het genre dat explodeerde met de schaduwen van EL James...
Dus, ondanks de overvloed aan werken om te lezen met die sensuele spanning, vergelijkbaar in spanning met elk ander genre, en gezien het feit dat erotiek ook synoniem kan zijn met verhalende kwaliteit in vorm en inhoud, diep van binnen 😉, laten we daarheen gaan met mijn ranglijst van beste erotische romans aller tijden.
Top 5 aanbevolen erotische romans
Lady Chatterley's Lover
Alles moet worden gezien met de ogen die het verdient. Het feit dat DH Lawrence overgave aan het erotische genre in dit complot was weer een andere vorm van veroordeling van de hypocrisie waartegen hij altijd met zijn pen vocht.
Met dit werk presenteerde hij, afgezien van de aanklacht, ook een van de grootste klassiekers van de erotiek. Omdat alle verborgen liefde, alle sensualiteit onder de tafel, in het geheim, alle vluchtige liefde als gevolg van oplegging uiteindelijk hectisch en koortsachtig wordt, net als de honger van ellende.
Het is het meesterwerk van de moderne erotiek, dat in 1928 werd gepubliceerd; later zou hij verschillende afkeuringen kennen van een samenleving die niet begreep dat sensualiteit een alternatief was om de menselijke eenzaamheid te overwinnen. Constance Chatterley was in 1917 getrouwd met de rijke Sir Clifford.
Maar haar man raakte dodelijk gewond in de Eerste Wereldoorlog en zat de rest van zijn dagen in een rolstoel, verlamd en niet in staat om zijn vrouw tevreden te stellen. Gepensioneerd in hun landhuis, ziet Constance haar leven en jeugd wegglippen.
Ze houdt van haar man, maar ze moet reageren op de impuls van de natuur. En daar, in de buurt van het bos, vragen haar zintuigen om herstel: Oliver Mellors, de stille boswachter van de Chatterley-landen, een sterke, ongeremde, wilde en gepassioneerde man, zal ervoor zorgen dat Constance krijgt wat haar man hem niet langer kan geven.
De leeftijden van Lulu
Met het bekende vermogen om Almudena Grandes Om de boeiende karakters die in zijn uitgebreide bibliografie aan de orde komen, op te frissen, is het altijd interessant om dit verhaal van een lotsbestemming terug te vinden die, zoals het ons allemaal overkomt, wordt gekenmerkt door die seksuele driften die de helderste momenten bepalen, de verlangens die in staat zijn om om je te bevrijden of te vernietigen, om je uiteindelijk voor altijd te markeren.
Dit boek is het verhaal van een erotisch, expliciet en uitdagend leerproces, en ook een verontrustend liefdesverhaal dat, met een schaamteloos besef van verlangen, niet aarzelt om de grens van sommige taboes of duistere passies te overschrijden. Nog steeds ondergedompeld in de angsten van een jeugd zonder genegenheid, wordt Lulú, een vijftienjarig meisje, verleid door Pablo, de vriend van haar oudere broer voor wie ze al sinds ze klein was een geheime fascinatie had.
Na deze eerste ervaring aanvaardt Lulú, het eeuwige meisje, de uitdaging om voor onbepaalde tijd te verlengen, in haar eigenaardige seksuele relatie, het liefdesspel van initiatie en onderwerping, in een privé-universum waar de tijd zijn waarde verliest.
Maar de riskante betovering van het leven in een wereld buiten de realiteit wordt op een dag abrupt verbroken, wanneer Lulú, al dertig jaar oud, zich hulpeloos maar koortsachtig in de hel van gevaarlijke verlangens stort.
Ada of de ijver
Nabokov met dit werk wist hij erotiek op de altaren van de meest vooraanstaande literatuur te verheffen. Het genre veranderde meestal in een stam van seksuele passies, waar de loerende moraal altijd tevergeefs probeert te behouden wat hen dwarszit of verontrust, had net hetzelfde niveau bereikt als de meest transcendente en elegante van de fictieve plots van zijn tijd.
Ada slaagt erin de seksuele ijver samen te vatten met een spirituele warmte en dat stoorde me destijds erg, zoals natuurlijk gebeurde met andere Nabokov-romans. Ada is een filosofische verhandeling over de aard van de tijd, een parodistische geschiedenis van het fictieve genre, een erotische roman, een hymne aan plezier en een rechtvaardiging van het paradijs, opgevat als iets dat niet in het hiernamaals maar op aarde moet worden gezocht.
Wat in dit prachtige en complexe werk vooral opvalt is het verhaal van de ontmoetingen en meningsverschillen tussen de hoofdrolspelers, Van Veen en Ada, de twee broers en zussen die, in de overtuiging dat ze slechts neven en nichten waren, hartstochtelijk verliefd werden ter gelegenheid van hun tienerontmoeting op het landgoed van de familie Ardis (de Hof van Eden).
En nu, ter gelegenheid van Van's zevenennegentigste verjaardag, ondergedompeld in de meest aangename nostalgie, overdenken ze de verschillende perikelen van hun liefde, ervan overtuigd dat geluk en de meest vurige extase binnen het bereik liggen van iedereen die de herinneringskunst bewaart.
De minnaar
Een andere minnaar, in dit geval die van Marguerite Duras. Er zijn romans die meer overstijgen vanwege hun sociale betekenis dan vanwege hun striktere literaire overweging. Ik bedoel niet dat deze roman geen interessant verhaal is voor lezers van de intense plots over het sensuele, of dat het literaire waarde ontbeert. Wat ik ga doen, is dat het transformatieve bereik dat ze bereiken uiteindelijk elk ander aspect overtreft.
En aangezien dit een prachtige roman is die intensiteit en een suggestieve verhalende draad bevat, om te zeggen dat de sociale waarde groter is, verheft de uiteindelijke betekenis de auteur in de Olympus van het bevrijdende feminisme, samen met Simone de Beauvoir, Virginia Woolf o Jane Austen, evenals vele anderen... We hebben allemaal gehoord dat de jonge meisjeshoofdpersoon van dit verhaal een alter ego is van Marguerite Duras.
Zijn benadering van vleselijke liefde met een volwassen en rijke man raakte, en grenst nog steeds, aan de overweging van geïnstrumentaliseerde seks waarin de vrouw slecht afkomt (ik bedoel geesten die niet in staat zijn om vrouwen op gelijke voet met mannen te beschouwen).
De ontdekking van deze fysieke liefde is echter bevrijdend, ervaringsgericht, open voor de wereld en voor de figuur van de vrouw als een vrij wezen dat niet onder de voogdij van de sociale moraal hoeft te blijven.
Kreeftskeerkring
De eerste roman van een soort als Henry Miller, vol zorgen maar al op een volwassen leeftijd waar teleurstelling meestal over fantasieën heerst, werd juist daardoor een succes, vanwege zijn openheid naar de wereld als een man die vastbesloten was om het bewustzijn niet te wekken voor revolutie maar voor groteske en tragische grap dat is te denken dat iets zinvol zou kunnen zijn.
De enige uitweg voor absolute helderheid is de overgave aan het fysieke, aan de flits van orgastisch geluk, aan de ontkenning van hoop als de enige manier om kalmte te bereiken in een vitale wording die gepland staat op weg naar een nederlaag.
Daarom ontvouwt de roman zich als een inspannende zoektocht naar seks en zijn verlossende mogelijkheden. Parijs wordt, onder het prisma van Henry Miller, een prachtige stad zonder stad, een vagevuur gemaakt tot een stad van licht en passie waar Miller soms stopt om de zielen die de geschiedenis doorkruisen te onderzoeken.
1 reactie op “De 5 beste erotische romans ter wereld”