Soms weet je het goed Katherine Pancol, verschijnen verhalende formules die even populair zijn als fabels die merkwaardig genoeg hun ruimte heroveren. Omdat in het verleden alles fabels, legendes, liedjes en zelfs gedichten waren als een manier om verhalen te maken die de gemeenschappelijke verbeelding van de mensen bereikten.
Nu zijn de dingen moeilijker en toch gebeurt het. Als een atavistische smaak voor het fantastische dat in onze wereld is ingebed, een zoektocht naar het allegorische en het verre van de personalisatie van dieren als een noodzakelijke focus om het panorama vanuit een andere benadering te bekijken.
Zoals ik al zei, in Katherine's geval werkte het en haar geelogige krokodil vond lezers in elke uithoek van de wereld. En hoewel alles zwarte zwaan dat een vreemd succes markeert, moet niet worden verward met eeuwige glorie, Pancol heeft zijn formule opnieuw aangepast en nieuwe successen geboekt in dezelfde argumentatieve lijn als zijn grote hit.
Top 3 aanbevolen romans van Katherine Pancol
De gele ogen van de krokodillen
Voor een eenvoudig liefdesverhaal, en ook met complementaire details die tegenwoordig zo naïef zijn als zijn fantastische uiterlijk maar kan zijn, moet empathie het onderscheidende feit en de haak zijn om dat verhaal te laten zegevieren.
Een haak die je aanmoedigt om door te lezen alsof dat verhaal van mogelijke liefdes, ontgoochelingen en nieuwe hoop die jongere jij zou overkomen die nog niet de cynische of slimme cynicus van vandaag was ;) Deze roman speelt zich af in Parijs, maar we ontmoeten krokodillen. Deze roman gaat over mannen. En van vrouwen. De vrouwen die we zijn, degenen die we zouden willen zijn, degenen die we nooit zullen zijn, en degenen die we ooit zouden kunnen zijn. Deze roman is het verhaal van een leugen. Maar het is ook een verhaal over liefde, vriendschap, verraad, geld, dromen. Deze roman zit vol met lachen en tranen. Deze roman is als het leven zelf.
Van buitenaf
Af en toe een romantische roman ontdekken maar dan met zijn kantjes is heel goed. Liefde kan ook dat zijn wat naar voren komt als een placebo voor een saai leven, voor een realiteit die minutieus is opgebouwd naar geluk en die uiteindelijk klinkt als een dissonant orkest van verblinde muzikanten.
Doudou vindt de tijd om te ontdekken dat ze niet zo gelukkig is als ze voor anderen en voor zichzelf lijkt. Het enige dat nodig is, is de evocatie van een oude verkering, met het gefluister van een stem uit de radiogolven om te begrijpen dat als ze stil blijft zitten, ze uiteindelijk zal verdrinken in het drijfzand dat haar leven is. Doudou is van mening dat het soms nodig is om aan jezelf te ontsnappen, of op zijn minst te muteren en de herinneringen opgesloten te laten in een oud huis. Avontuur is de enige mogelijke uitweg uit een eentonigheid die uiterst ongemakkelijk en vervreemdend lijkt.
Samen met Guillaume begint Doudou aan een reis naar nergens op een motorfiets... Maar deze toewijding aan nieuwe liefde en vitalisme laat natuurlijk nog openstaande rekeningen achter. Het vinden van een balans tussen dat zelf dat een nieuwe reis markeert en het gezin dat ze achterlaat, inclusief kinderen, lijkt een onmogelijke opgave. Een reis om alles te herontdekken na de cruciale pauze die haar ertoe bracht iets te worden waarvan ze nooit had gedacht dat het zou zijn. Een bewustzijn dat leidt tot een snel verhaal tussen liefde en verstilde spijt. Vrijheid in zijn meest transcendente beslissing: zoeken naar je ware zelf.
De Central Park Chipmunks zijn verdrietig op maandag
De afsluiting van een even openhartige als toegejuichte trilogie. Wat gewoonlijk een verademing wordt genoemd om altijd donkere trends, zeer zwarte zwarte plots of ongestructureerde argumenten naar de avant-garde van de literatuur te vernieuwen. Eenvoud was een groot deel van het succes van deze trilogie.
Het leven heeft vaak plezier en, verborgen in een woord, een glimlach, een metrokaartje of de plooi van een gordijn, geeft het ons een diamant die aan al onze verwachtingen kan voldoen.Voor Joséphine zou de diamant het voorstel van haar redacteur kunnen zijn om te schrijven een nieuwe roman, de telefoontjes van Philippe waarop hij niet reageert of de onvoorwaardelijke vriendschap van zijn vriendin Shirley.
Zal Joséphine de diamant van Philippe zijn? En naar welke is Shirley op zoek? Rond deze drie personages gaat ook een hele reeks jongeren -Hortense, Gary, Zoé, Alexandre- op zoek naar de diamant die hun leven voor altijd zal veranderen, waarbij ze zich laten leiden door de kleine steentjes die ze onderweg tegenkomen. Want als we even stilstaan, als we goed observeren en durven te nemen wat een uitgestoken hand ons biedt, zal het leven waarschijnlijk niet langer gehuld zijn in verdriet. Noch zaterdag, noch zondag, noch maandag
Andere aanbevolen boeken van Katherine Pancol...
Rare jongens worden ook verliefd
Rose is een jonge bioloog gevestigd in Parijs en toegewijd aan de studie van Lamprohiza Splendula, een libelvariëteit die grote vooruitgang belooft te brengen in het medisch onderzoek.
Hoewel Rose een uitstekend onderzoeker is en haar werk op het gebied van de seksuele chemie van insecten en hun voortplanting zeer opmerkelijk is, voelt ze zich op persoonlijk vlak volkomen hulpeloos. De laatste tijd lijkt ze problemen te hebben met menselijke relaties in het algemeen en met Leo in het bijzonder, de onderzoeker met wie ze al enkele maanden samenwerkt en op wie ze smoorverliefd is geworden.
En het leven is niet als een laboratorium, en het zullen niet haar moeder (verborgen achter een enorme donkere bril) of haar grootmoeder (die met God en met haar tenen spreekt) zijn die haar zullen kunnen helpen.
Dit is het verhaal van een verliefde gek, bereid om elke barrière te overwinnen die het leven of zijn persoonlijkheid oplegt op het moeilijke pad van liefde en geluk.
