zoals Frédéric Beigbeder, ook Frans Gregoire Delacourt Hij bestudeerde literatuur vanuit een reclamewereld waaruit zowel creativiteit als originaliteit werd geëxporteerd.
In het geval van Delacourt, mogelijk met een meer literair aspect vanwege de directe landing in de roman, genieten we van een diepgaande kenner van de menselijke psyche (Het is wat er gebeurt als men zich wijdt aan het verkopen van producten alsof er geen morgen is). EEN perfecte kennis over verlangens en de bronnen die ze doen ontwaken om elk personage in detail te schetsen, elke houding rond elke scène ...
Maar wat is de wens der wensen? Natuurlijk, liefde in zijn eindeloze betekenissen, van de meest seksuele tot de meest spirituele (als beide dingen uiteindelijk niet hetzelfde zijn als ze de lijn van hun uiteinden in een cirkel samenvoegen)
Delacourt schrijft over liefde met woede of delicatesse, op de manier van een wijze chirurg of die zichzelf transformeert in een vroegtijdig jeugdig ongebreideld hart. En dus verslijt het argument nooit omdat het altijd nieuw is. Omdat liefde in evenveel hoeveelheid bestaat als er beats zijn; in exponentiële progressie in de tijd leefde en harten nog steeds in staat om te kloppen.
Top 3 aanbevolen romans van Grégoire Delacourt
Mijn wenslijst
Het gaat erom de grote veranderingen ordelijk tegemoet te treden. Een verlanglijstje, een tabel met voor- en nadelen, of een dagboek dient altijd de oorzaak van kantelpunten of 180º bochten. Maar in deze vestiging van verlangens kan alles gebeuren als je diep van binnen duikt op zoek naar de meest begraven verlangens...
De hoofdpersoon van dit verhaal is Jocelyne, bijgenaamd Jo, die haar eigen fournituren runt in Arras, een kleine Franse stad, en een blog schrijft over naaien en handwerken, tien gouden vingers, die al duizenden volgers heeft. Haar beste vrienden zijn de tweeling die eigenaar is van de aangrenzende schoonheidssalon. Haar man, Jocelyn, ook Jo, is heel normaal en haar twee kinderen wonen niet meer thuis. Op dit punt in haar leven kan ze niet anders dan een zekere nostalgie voelen als ze denkt aan haar verouderde illusies van de jeugd, toen ze ervan droomde naaister te worden in Parijs.
Wanneer de tweeling haar overtuigt om EuroMillions te spelen, heeft ze plotseling achttien miljoen euro in handen en de mogelijkheid om alles te krijgen wat ze wil. Dat is het moment waarop Jo besluit een lijst te gaan schrijven met al haar wensen, van een lamp voor op het tafeltje in de hal tot een nieuw douchegordijn; omdat ze tot haar eigen verbazing niet meer helemaal zeker weet of geld echt geluk brengt...
De vrouw die niet ouder werd
Afkomstig van een gereputeerde publicist, zou je kunnen denken dat we in dit verhaal een van die ondoorgrondelijke formules van het huidige merk worden verkocht. Het typische brouwsel dat rimpels elimineert zodra onze volwassen huid in contact komt met zijn krachtige samenstelling ...
Maar nee, het is serieus. Vanuit het verlangen naar onsterfelijkheid, of beter gezegd naar de eeuwige jeugd (want je kunt me vertellen hoe leuk het kan zijn om op 90-jarige leeftijd voor altijd te leven...), benaderen we een Betty met een Benjamin Button-complex. Het punt is dat Delacourt ons vanuit metafoor, allegorie en de apologie van de jeugd als het enige paradijs een spannend verhaal biedt, besprenkeld met parels over het leven, de liefde, de noodzaak van de tijd en de onontkoombaarheid van zijn deadlines...
Tot haar dertigste was Betty's leven gelukkig. Ze ging studeren, vond de man van haar leven, trouwde met hem en baarde een zoon, haar toekomst was veelbelovend. Maar wanneer het plotseling niet meer oud wordt, begint alles te haperen. Wat de onbereikbare droom van zoveel vrouwen lijkt, wordt voor haar werkelijkheid en een onverwachte ervaring voor haar familie en vrienden. «Tijd is geen vloek, schoonheid is geen jeugd en jeugd is geen geluk. Dit boek zal je vertellen dat je mooi bent."
Dansen op de rand van de afgrond
Het lijdt geen twijfel dat Delacourts verbeelding een universum vindt dat veel vruchtbaarder is in gewaarwordingen in het vrouwelijke. De rechtvaardiging van het vrouwelijke begint ook met verhalen als deze, baanbrekend in hun manier van de oude manieren om het simpele feit van het overleven van jezelf te begrijpen.
Dit is het verhaal van Emma, een veertigjarige getrouwde vrouw met drie kinderen, die op een dag de blik van een vreemdeling ontmoet. Zijn leven neemt een wending van 360 graden wanneer hij wordt meegesleept door verlangen. Ze woont met haar man, Olivier, in een stadje in de buurt van Lille, waar ze in een kinderkledingwinkel werkt. Haar drie kinderen zijn Manon, die inmiddels bijna een jonge vrouw is; Louis, in volle adolescentie, en Léa, die op het punt staat eraan te beginnen.
De hoofdpersoon leidt een normaal leven totdat ze Alexandre ontmoet. Dan realiseert hij zich dat hij nooit echt heeft geleefd. Dus besluit Emma met haar minnaar naar het noorden te vluchten, ondanks het advies van haar moeder en haar vriendin Sophie. Grégoire Delacourt verrast ons opnieuw en schrijft een onverwachte wending die de plannen van de hoofdpersoon zal veranderen. Emma zal alle uitdagingen aangaan die het leven haar biedt, en zal ontdekken dat je soms moet verliezen, en jezelf moet verliezen, om jezelf te vinden.
1 reactie op “De 3 beste boeken van Grégoire Delacourt”