Het toeval tussen Rafael Nadal-schrijver Bij de tennisser Rafael Nadal wordt bij een nominale zoekopdracht in elke internetzoekmachine altijd de atleet gekozen. Daarom heeft de schrijver zijn handtekening en zegel aangepast aan «Rafael Nadal«, Het uitroeien van de « a » als een noodzakelijke onderscheidende syncope.
En de waarheid is dat het werk het verdient. Omdat de Catalaanse schrijver, sinds 2014 praktisch toegewijd aan het vak van schrijven (na als journalist in verschillende media te hebben gewerkt), ons geweldige historische ficties in een lange periode tussen de melancholie van de negentiende eeuw en het tumult van de twintigste eeuw in Europa.
En het is daar, in dat scenario van iets meer dan een eeuw dat de grootste transformaties, de meest onheilspellende oorlogen maar ook de meest opmerkelijke vooruitgang op elk gebied samenbrengt, waar Rafel Nadal pronkt met zijn talenten als schrijver die kroniekschrijver werd van de meest relevante aller tijden: de intrahistories, de evolutie van de mensen die ons, in de nabootsing van de personages, het verhaal laten voelen dat verder gaat dan alleen officiële documentatie, die, alles wordt terloops gezegd, de auteur ook volledig behandelt en precisie.
Top 3 aanbevolen boeken van Rafel Nadal
mevrouw Stendhal
De echte overlevenden van de oorlogen verschijnen onder de gestrafte mensen die hun slachtoffers zo goed mogelijk opnemen. Een kind dat op de laatste dag van de burgeroorlog bij zijn moeder wordt weggehaald, vindt zijn enige onderdak in de armen van mevrouw Stendhal om een kind te blijven dat geliefd is bij een moederfiguur.
De naoorlogse periode is die lege ruimte, dat tijdelijke niets waarin alles is verdwenen en levens proberen nieuwe routines te vinden te midden van de duidelijke behoefte en dringende tekortkomingen.
Lluc is dat kind dat alleen door zijn onschuld een chaotische wereld als normaliteit kan begrijpen, die afwezigheden overwint door aanwezigheden waaraan hij zich vastklampt om gestolen liefde te blijven voelen.
In andere recente werken over de Spaanse Burgeroorlog we kennen perspectieven van strijders of familiesagen, of staatsgeheimen die verborgen zijn in de militaire actie. Maar alleen hierin boek mevrouw Stendhal we zullen het belangrijkste perspectief terugvinden, dat van infantiele onschuld in het licht van de realiteit van wapens.
Want na de oorlog moet het ergste misschien nog komen. De overwinnaars zijn vaak nog wreder als ze zichzelf superieur kennen. Het verlangen om een vijand uit te roeien die niet meer bestaat, blijft zich verspreiden over iedereen die aan de andere kant had kunnen staan.
Wekte de wreedheid van oorlog, de sintels zijn niet gemakkelijk te blussen met het laatste schot. Gewend aan het verheerlijken van haat, zoeken de overwinnaars voortdurend wraak. De naoorlogse periode in een burgerconflict is precies dat, een executie van de overwonnenen, een einde zonder wapenstilstand. Hoe onschuldig je ook bent, je kunt altijd het nieuwe slachtoffer zijn.
Maar in dit werk vinden we ook hoop. Lluc hoopt een kind te zijn en houdt zich vast aan beloften van een betere toekomst. Door hun ogen en hun primaire emoties onderzoeken we een realiteit waarvan de gewelddadige innerlijkheden ontsnappen aan het begrip van de jonge kindertijd, en ook aan het begrip van elke lezer.
De zoon van de Italiaan
De heimelijke liefdes, de passies die vrijkomen in de donkerste dagen van een conflict zo gruwelijk als de Tweede Wereldoorlog, vormen uiteindelijk een vreemde kaart van onvoorspelbare lotsbestemmingen. Iets dergelijks gebeurt in dit complot dat is samengesteld sinds de val van Mussolini in 1943.
Met de daaropvolgende Italiaanse wapenstilstand overeengekomen met de geallieerden, werd het slagschip Roma van de Italiaanse Regia Marina onmiddellijk een vijand van nazi-Duitsland.
De nauwkeurig geleide raketten van de Duitse vliegtuigen raken het schip op de zeebodem op 9 september 43. Het punt is dat Nadal zich richt op de overlevenden onder zoveel dodelijke slachtoffers.
Vluchtelingen door indirecte imperatieven op Spaans grondgebied, in Caldes de Malavella, brachten de zeelieden enkele dagen door onder de mensen van de plaats. Mateu is de vrucht van een van die gepassioneerde ontmoetingen tussen een jonge zeeman en een inlands meisje.
De relatie liep op de klippen toen hun zoon samen oud genoeg was om details, gebaren, geluiden te verbranden ... Toen verdween de vader zonder dat Mateu echt wist van dit vaderschap.
Het waren zware dagen en er gebeurden dingen die werden gekenmerkt door morele imperatieven van een andere dimensie. Vele jaren later heeft Mateu informatie verzameld die nodig is om het geheim van zijn bestaan te leren kennen.
Het kan te laat zijn, zestig jaar kan te lang zijn. Maar zijn moeder is al overleden en niets houdt hem tegen in een zoektocht die, in het vuur van de meest intense vragen, de basis vormt van zijn hele bestaan, altijd ver van zijn oorsprong.
De vloek van de Palmisano
Een roman met een lokale setting, maar die uiteindelijk wordt aangeduid als een geweldig plot over hoe alles in een oogwenk kan veranderen, van welvaart tot vriendschap of liefde.
Het karakter van Vitantonio Palmisano herinnert ons aan die lapidaire zin van Rolland: "Een held is iemand die alles doet wat hij kan", naast andere heldendaden die door de geschiedenis heen zijn uitgebreid voor onvergetelijke vrouwelijke hoofdrolspelers zoals Donata of Giovanna.
Het punt is dat ze ons er allemaal aan herinneren dat er geen grotere odyssee is dan overleven in moeilijke tijden. En juist de huidige ontdekking waaruit de geschiedenis is voortgekomen, leidt tot de ontdekking hoe iedereen een verliezer is in de een of andere oorlog, de Grote Oorlog of de Tweede Wereldoorlog.
De achternamen van doom veranderen van het ene moment op het andere. En de uitnodiging tot reflectie en onderzoek die de ontdekker van de sinistere toevalligheden verrast, leidt ons uiteindelijk naar een opwindend plot over hoe het leven zijn weg blijft vinden, altijd.
