De 3 beste boeken van Pere Cervantes

Er zijn beroepen die altijd iets bijzonders hebben. Het is net als dat van het kind dat tijdens de pauze vrijwillig naar het doel ging om keeper te zijn...

En natuurlijk kan een kind dat ervoor kiest portier te worden, uiteindelijk als politieagent of arts gaan werken en uiteindelijk in het schrijversvak die plek vinden waar hij de wereld zijn speciale manier van kijken kan vertellen die, juist vanwege dat nieuwe prisma , sluit altijd lezers aan. .

Ik herinner me nu een andere illustere politieschrijver als Overwinnaar van de boom (Het is niet de enige). En vandaag maken we plaats voor Pere Cervantes, een andere politieagent (als kind misschien geen keeper maar ook een Catalaan als Víctor del Arbol).

In Pere's toch al aanzienlijke bibliografie vinden we een prijzenswaardige smaak voor een variëteit die zeker is afgeleid van creatieve prospectie die zich lijkt te concentreren op het detectivegenre. Een noir tussen Catalonië en de Balearen met een begin van een reeks romans. Maar Cervantes' pen kan meer existentiële plots in fictie behandelen; of zelfs non-fictieboeken met een duidelijke informatieve connotatie van zijn politieoptreden.

Top 3 aanbevolen boeken van Pere Cervantes

de kristallen spion

Oorlogen eindigen nooit helemaal. Na de sintels van de laatste branden komt de kilte. Omdat de Koude Oorlog als concept kan worden uitgebreid tot elk conflict dat zich uiteindelijk als een oude geest verspreidt tussen herinneringen en ideologieën. In die mistige ruimte beweegt dit verhaal zich, verontrustend door zijn latente geweld, ingeperkt en ontketend als vluchtige bliksemschichten van haat en vijandigheid.

Taibe Shala is niet zomaar een slachtoffer van de laatste oorlog op de Balkan, ze is een vrouw met een bevroren ziel. Journalist en tolk voor de Verenigde Naties. Een moeder gemaakt van stiltes. Een spion. Dit verhaal begint met zijn vreemde verdwijning in Pristina, zijn geboorteplaats, in 2019. 

Manu Pancorbo, alias Panco, een oude vlam uit Taibe en een Spaanse oorlogsverslaggever, begint aan zijn persoonlijke odyssee om de redenen te achterhalen voor de verdwijning van de vrouw die hij niet heeft kunnen vergeten. Hij wordt vergezeld door zijn trouwe collega in gewapende conflicten, Olga Balcells, een fotograaf die internationale erkenning vergaart en geesten waarvan hij zich niet kan bevrijden. 

Het onderzoek van de twee journalisten in het nieuwe Kosovo zal hen meenemen naar een donkere wereld van persoonlijke vendetta's, inlichtingendiensten, spanning en verraad. Als hij twintig jaar later terugkeert naar de Balkan, zullen er wonden in Panco opengaan waarvan hij dacht dat ze genezen waren, en door in de afleveringen van het recente verleden te duiken, zal hij ontdekken wie Taibe Shala is en de geheimen die de raadselachtige vrouw hebben gesmeed die haar markeerde. hem voor altijd en die nooit is ontstaan.

De jongen met de klossen

Als ik een verhaal over de kindertijd vind dat willekeurig in de diepten van de misdaad gluurt, herinner ik me altijd die film over Harrison Ford en de Amish-jongen die misdaad ziet in de badkamer van een tankstation, denk ik dat ik me herinner.

Het punt is dat het idee altijd die grofheid cultiveert van wat het nooit zou moeten zijn, juist van de noodzakelijke bescherming van kinderen tegen de slechtste van de wereld die wij volwassenen proberen op te bouwen. Pere Cervantes bouwt een soortgelijk scenario rond Nil Roig, een jongen die al de harde en eeuwige dagen van de dictatuur in Barcelona doorleeft. Op die slechte dag in 1945, toen hij thuiskwam van zijn "baan" als filmroldrager, ontmoette hij moord.

Aan de ene kant de onpeilbare angst in het hoofd van een 13-jarig kind, aan de andere kant de uitdaging die ontwaakt met de bijzondere erfenis van het slachtoffer. Want die overledene had tijd, voor zijn verstrijken, om hem een ​​mysterieuze foto te geven, juist van een filmacteur. Er waren geen instructies over, alleen de zekerheid dat uit dat beeld de ontdekking van grote geheimen werd getraceerd.

De jongen met de klossen

oplichting

Geconfronteerd met een wereld die hem uiteindelijk in de val liet lopen. In die vreemde grens waar boosdoeners, helden, schurken en afgoden van overleving worden vastgehouden, vinden we een Alpha die net is vrijgelaten uit de gevangenis.

Als politieagent is het verlaten van de gevangenis voor hem een ​​uitnodiging om zich volledig over te geven, aan de gemakkelijke vernietiging van de reeds bekende schaduwen. Onder de bijnaam Alpha benaderen we een van die levens die tot een roman zijn gemaakt, met zijn punt van aanpassing aan fictie, maar zonder ooit te weten of het door overmaat of standaard is. Op het moment van de drastische beslissing om zichzelf ongetwijfeld aan de andere kant te plaatsen, zal Alfa zich kunnen vrijpleiten op duizend voorwendselen, zich rechtvaardigen door een nieuw leven na de gevangenis waarin hij niet wordt gevonden.

Het punt is dat hij niet langer het gevoel heeft dat hij wortels heeft aan de goede kant en besluit dat de intense aanspraken van de onderwereld, zoals sirenenliederen, onvermijdelijke uitnodigingen zijn voor een vrijheid die, ja, alleen van de kant van het verderf gezien, is zo helder als verblindend.

Klappen, door Pere Cervantes

Andere aanbevolen boeken van Pere Cervantes...

Ze laten ons geen kinderen zijn

Het begin van een serie, de creatie van essentiële personages in elke verteller van misdaadromans, hoe direct of indirect hun creatieve inval in het genre ook is.

María Médem is een zeer intense hoofdrolspeler uit aspecten die in noir zelden aan bod komen. Omdat ze net moeder is, eigenaresse en minnares van een huis waarin haar partner om werkredenen nauwelijks kan verblijven en waar in ruil daarvoor haar schoonmoeder zich als een vis in het water beweegt. Tot overmaat van ramp wachtte haar natuurlijk een baan met het nieuws over een dubbele misdaad waarbij twee oudere vrouwen betrokken waren, waaraan zij is toegewezen, samen met de meest ongemakkelijke partner, Roberto Rial.

De perfecte cyclogenese zodat hij het leven van María Médem benadert met duistere voortekenen van een thriller. Een verrassende roman die een bijzondere gevoeligheid voor het vrouwelijke brengt in een politieomgeving die nog steeds ongunstig kan zijn, die puzzelt in de persoonlijke relaties die verweven zijn tussen de hoofdrolspelers en die een onverwachte oplossing smeedt rond de centrale misdaden van de politiezaak.

Ze laten ons geen kinderen zijn
5 / 5 - (11 stemmen)

1 reactie op “De 3 beste boeken van Pere Cervantes”

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.