De 3 beste boeken van Nikos Kazantzakis

In wezen Grieks, ondanks de indirecte Turkse heerschappij over Kreta toen Nikos Kazantzakis ter wereld kwam. Want Kazantzakis is zonder twijfel een van de culturele referenties van de twintigste eeuw van het oude Helleense rijk, voor het grote publiek herontdekt door de film van Anthony Queen die zijn literaire hoofdpersoon Alexis Zorbas, maar eerder erkend door de goede lezers die al over de hele wereld zijn eerste werken druppelsgewijs konden vinden.

En als een goede Griek drukt Kazantzakis op zijn werken dat extreme mediterrane licht van eilanden, dankzij wiens vitale flits de moderne wereld werd geboren met zijn vitale dilemma's en odyssee, met zijn theater en zijn fictieve literatuur die millennia geleden werd geboren uit goden, helden en kroniekschrijvers die de gemeenschappelijke verbeelding van een hele planeet kunnen wekken.

Erfgenaam van de Nobelprijs voor Literatuur maar uiteindelijk op het laatste moment van de glorie onterfd als de held Achilles. Ondanks alles zullen er altijd zijn romans zijn, zodat iedereen uit zijn licht de reflectie kan oppikken die hem het diepst bereikt.

Top 3 aanbevolen romans van Nikos Kazantzakis

Zorba de Griek

Het oprichten van een personage zoals die culturele totem die de tijd overstijgt, is alleen op het hoogtepunt van schrijvers als Cervantes o Shakespeare. Het gaat er niet om de betekenis van de karakters of hun waarde te vergelijken.

De kwestie gaat over de diepte, van die manieren om van een wereld die niet zo gewoon is als literatuur, naar de hele wereld te gaan. En nee, dat er een film is gemaakt is niet het excuus. Omdat zeker het leven en werk van talloze personages uit de universele literatuur ook op het scherm is gebracht ... Natuurlijk, als de grote genieën van de literatuur de rest van de componenten van een plot in evenwicht brengen en compenseren om dat geheel van het meesterwerk te maken, in Zorba is er alleen Zorba, ten goede en ten kwade, zodat het boven alle dingen uitsteekt met zijn randen en zijn menselijke dichotomieën en zijn ellende. Alles is dieper en meer transcendent in Zorba omdat het hele plot om hem draait, zijn ontdekking en analyse vanuit de nabijheid van iemand die hem probeert te onderzoeken als een chirurg van de ziel.

Zorba geeft niet toe aan het politiek correcte en neemt evenmin heroïsche patronen aan. Hij beleeft zijn tragikomedie met de intensiteit van de gek en soms met de genialiteit van de wijze man. In boeken wordt soms gezocht naar wijsheid, manieren om de wereld op een transformerende manier ten goede te zien. Zorba lijkt terug van alles en staat als een trompe l'oeil van zijn open grafbestaan ​​onder ogen Dorian Gray gevangen op een eiland en ontdekt als een nieuwe Robinson Crusoe.

Zorba de Griek

De arme man van Assisi

Het is gedurfd om een ​​gefictionaliseerde biografie te benaderen. Vooral over personages wiens documentatie om te verzamelen niet eens een mondelinge getuigenis bevat. Zijn wonderen, zijn kronieken, de wereldwijde reikwijdte van zijn evangelisatiedoel zijn bekend over San Francisco.

Maar het is soms gedurfd, zo niet riskant, om van daaruit een biografie te putten die is voltooid met die genialiteit die de anekdotiek uitbuit. Zeker als het gaat om een ​​heilig karakter. De vraag is om te beginnen met het demystificeren van de heilige, hem een ​​naam te geven die ons al naar het begin leidt, naar de mens die nog niets is behalve zijn armoede. Voor een auteur als Kazantzakis, die vanuit zijn aanvankelijke socialistische overtuiging door het atheïsme kon gaan, moet dit werk de val van het paard van Sint Paulus zijn geweest. Of misschien gewoon een oefening van bevrijding, van vermenselijking van een personage dat indruk op hem maakte en van wie hij het meest transcendente redde, het menselijk vermogen tot veerkracht, inspanning, toewijding.

Misschien is het een kwestie van goed communisme, van degene die niet aan de macht komt maar zich overgeeft aan de overtuiging van geloof en hoop, vooral onder de onterfden op aarde door hun eigen broeders.

Christus opnieuw gekruisigd

Sinds de boodschap van Christus in de Bijbel is gedrukt, zijn de tegenstrijdigheden van een kerk die belast is met het patrimonialiseren van de erfenis van God openlijk gemanifesteerd.

De eerste steen waarop het christendom was gebouwd, leek al gedoemd om allerlei misverstanden te ondersteunen die geïnteresseerd waren in macht, van de wil om macht over gewetens te heersen met de angst voor religie als het perfecte instrument. We bevinden ons in het begin van de twintigste eeuw in de stad Likóvrisi en bereiden ons voor op de Goede Week. Ondertussen trekken de arme buren van een aangevallen stad naar Likóvrisi in afwachting van broederlijke hulp.

In de paradox van de voorstelling van de Goede Week en de verwaarlozing van de broeders die op het punt staan ​​te worden afgeslacht, wordt de plot van een verhaal gewekt dat de personages voor nieuw Pilatus en nieuw Sanhedrin plaatst. En misschien is het einde hetzelfde offer opnieuw beladen met schuldgevoel. Tenzij iemand besluit om te handelen als een kerk, zou hij echt handelen onder de premissen van de geliefde Jezus Christus.

Christus opnieuw gekruisigd
post beoordelen

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.