Dichter, columnist, essayist, romanschrijver en schrijver van korte verhalen. En op al deze gebieden met dat residu van de goede schepper. Omdat Jose Maria Merino het pronkt met dat taalgebruik als een totaalinstrument om bewustzijn te verspreiden of te prikkelen.
In de uitgebreide literaire carrière heeft meer dan 40 boeken gepubliceerd en vele andere volumes die zouden kunnen worden samengesteld uit zijn interventies in de geschreven pers of in een andere verschijning als columnist in verschillende media.
Maar als het gaat om fictie, wat het meest interesseert in deze blog, is Merino die auteur die misschien wordt overschaduwd door de trends van bestsellers, maar altijd wordt gewaardeerd door puristen en noodzakelijk is om literatuur consistenter te maken dan de snelle romans.
Die amusementsromans, even waardevol als alle andere voor die geweldige empathie die lezen met zich meebrengt, maar zonder de waarde van het opschrijven van geschiedenis vanuit intrahistories met meer inhoud.
Een auteur die in historische fictie vergelijkbaar is met: Jose Calvo Poyato o Santiago Posteguillo, om twee van de meest representatieve te noemen in die rigoureuze fictie uit andere tijden.
Top 3 aanbevolen romans van José MarÃa Merino
De rivier van Eden
Niets is meer waar dan dat je nooit twee keer in dezelfde rivier baadt, gericht op de alimentatie tussen Heraclitus en Plato. Vooral als de rivier degene is die in Eden stroomt, voorbij de tijd van mensen.
Het gaat over het gevoel van het verloren paradijs, in dit geval gedeeld door een vader en een zoon die op het punt staat die man te worden die, zonder het te weten, vlucht voor de glorie van zijn kindertijd. Een vaderlijk-kinderlijke tandem waarop de sensatie van die voortvluchtige emoties draait, onbereikbaar uit de herinneringen, zelfs op hetzelfde podium. Omdat de rivier nooit meer hetzelfde is. Daniël en Silvio delen al dat verdriet voor de moeder en de afwezige vrouw. Het compendium tussen het nog schrijnender geluk van de idealisering van het verlorene met de melancholie die vastbesloten is om het diepste verdriet los te laten, doet de vader en de zoon een transcendentaal pad bewandelen naar het niets, naar het verleden.
Want buiten de Silvio die zijn hele leven voor zich heeft, verlangt Daniel nog steeds naar de onmogelijke wraak op het vroegtijdige verlies. De intense glans, droevig ja, maar van vitaal belang in zijn essentie, vormt een van die romans boordevol menselijkheid die we zijn, in die doorgang door een vallei van tranen, waar alle rivieren waarin we nooit meer kunnen baden, eindigen als geboren.
De visioenen van Lucrecia
In de mentideros van Madrid van de XNUMXe eeuw komt het geval van Lucrecia vele malen naar voren. Een jonge vrouw van de dienst die lijkt te lijden aan het syndroom van Cassandra. Haar hallucinaties leiden haar naar dramatische toekomstige gebeurtenissen, naar grote historische perikelen, in veel gevallen huiveringwekkend.
Tussen de gepatriomanialiseerde angsten voor de religieuzen en de belangen die worden gekapitaliseerd door de grote machten van het moment, wordt Lucrecia ondergedompeld in een voortdurende strijd om niet te worden gebruikt in het voordeel van beide. Natuurlijk zullen de uitbraken tussen asceten en dementie niets positiefs melden aan een jonge vrouw die uiteindelijk wordt belegerd door de inquisitie. Ondanks de misleidende aard van de zaak, maakt de auteur soms gebruik van die verwarring die altijd voortkomt uit waanzin om mogelijke verbanden te leggen met wat Lucrecia voorspelt en wat er kan gebeuren.
En dus, met die voorliefde voor zo'n indrukwekkende hoofdpersoon, betreden we een anders rigoureuze roman in de historische en zeer rijke details waarvan het einde uiteindelijk die verontrustende nasmaak krijgt van een eindelijk vervulde profetie.
Avonturen en uitvindingen van professor Souto
José MarÃa Merino biedt ons hierin boek Avonturen en uitvindingen van professor Souto tot een alter ego dat de mogelijkheid heeft om alle hangende dromen van de auteur te vervullen.
En zoals het ons allemaal overkomt, is het eerste dat opvalt bij het creëren van de juiste leraar zijn vermogen om te doen wat daaruit komt. Maar hij blijft altijd de auteur, met zijn bijzondere supermankostuum van de letters die alles kan, maar tegelijkertijd vastbesloten om zijn schepper keer op keer te bezoeken, hem zijn vooruitgang te laten zien, zich te verheugen in zijn vrijheid. Hij was er altijd, naast de schrijver, op zoek naar zijn moment om zich een weg te banen vanaf pagina 1 van het boek dat hem wachtte. En hij weet alles over de auteur omdat hij hem elke seconde vergezelde, en werd gesmeed met zijn ideeën en fantasieën, essentieel om te transponeren van de dorre woestenij van non-fictiegenres naar de weelderigheid van fictie.
Een interessant boek over de beroemde schrijver José MarÃa Merino, verteld door die creatieve schaduw die een auteur altijd vergezelt, verlangend om een ​​onvoorspelbaar alter ego aan te pakken dat de auteur kan verrassen.
