Misschien is er een truc om van literatuur te leven zonder bij de poging om te komen (uiteraard gebaseerd op het feit dat de schrijver of schrijver van dienst goed is). In het geval van Hanif Koereishi Het is dat van de schrijver die vanaf zijn aanvankelijke toewijding als scenarioschrijver met kracht in de roman doorbrak en dat noodzakelijke punt van succes vond.
Welk succespunt is nodig? Nou, die van een geweldige eerste roman als "The Buddha of the Suburbs", met wereldwijde weerslag maar niet zo baanbrekend dat de auteur met vuur wordt gebrand.
Maar dat hangt natuurlijk niet meer van jezelf af. In feite zou Kureishi zelf zeker zijn ziel aan de duivel hebben verkocht in ruil voor een impact op het niveau van wereldklassiekers zoals "The Perfume" van Patrick Süskind of "The Catcher in the Rye" door JD Salinger.
En toch was hij uiteindelijk in staat door te gaan met het schrijven van meer romans zonder de zware plak van het onvergankelijke boek, met de juiste mate van herkenning maar zonder de last van onmiddellijke vergelijking met het bovenstaande, waarbij hij de ellende blootlegde van degenen die niet in staat zijn om daden herhalen.
Dit is hoe Kureishi zichzelf overleefde, de sinistere verleiding van de dood voor daverend succes losliet en nieuwe en sappige romans nastreefde.
Hanif Kureishi's top 3 aanbevolen romans
De Boeddha van de buitenwijken
Steden komen tot leven dankzij schrijvers of filmmakers. Anders zouden ze slechts een vervreemdende mix zijn van beton en kunstlicht. Kureishi herschiep in deze roman een heel bijzonder Londen en veranderde het in allerlei intellectuele, morele, seksuele en andere zorgen die je maar kunt bedenken.
'Mijn naam is Karim Amir en ik ben door en door Engels, bijna.' Zo begint The Buddha of the Suburbs, de roman die vijfentwintig jaar geleden triomfantelijk de carrière van een van de belangrijkste Britse schrijvers van de afgelopen decennia inluidde.
De Boeddha in kwestie is Karims vader, een respectabele Pakistaanse uit de middenklasse en van middelbare leeftijd, getrouwd met een Engelse die op een mooie dag besluit om huisvrouwen en hun echtgenoten in de buitenwijken het rantsoen van transcendentie en mystieke extase te geven waarop iedereen dacht dat ze recht hadden in de jaren zeventig. De puber Karim tolereert het geraaskal van zijn ouderen met jeugdig cynisme.
Is hij niet altijd op zoek naar plezier, seks en antwoorden op de meest uiteenlopende levensvragen? Maar alles zal snel uit de hand lopen en Karim ziet de deuren opengaan om het 'echte leven' in te gaan in die magische ketel van feminisme, seksuele promiscuïteit, theater, drugs en rock-'n-roll die het multiraciale en fascinerende Londen van de jaren zeventig was ., tijdens het einde van het hippietijdperk en het begin van de punk; een ecosysteem met buitengewone levendigheid en realisme geportretteerd door een auteur die een fictief karakter gaf aan thema's en tonen die toen exotisch, zo niet ongepubliceerd waren: thema's over de diversiteit van rassen en klassen in een nieuwe wereld, afgebeeld met een altijd onvoorspelbare mengeling van humor en zuurgraad, perversiteit en genegenheid.
Een auteur die even baanbrekend als invloedrijk was, die door zijn literaire erfgenamen werd gelezen met een indringende vraag die door hun hoofd ging: "Hoe kon deze Kureishi zoveel over ons weten, die in Zuid-Londen werd geboren en twintig jaar ouder was dan ons?" Of dat is wat Zadie Smith zegt in de enthousiaste en verhelderende proloog die bij deze reddingsactie hoort, waarin een vrolijke constatering staat: "Nu ik Kureishi herlees voel ik dezelfde emotie, ik voel hetzelfde plezier, en dat alles licht geïntensiveerd." Met deze heruitgave in Another Turn of the Screw heeft de lezer van vandaag de kans om te zien hoe nauwkeurig zijn woorden zijn.
Helemaal niets
Alles moet door het noodzakelijke filter van humor gaan. De tragedie die we ervaren heeft soms een compensatie nodig die ons met de juiste mate van dwingendheid naar onze eigen toekomst doet kijken. Maar afgezien van de vluchtigheid van alles om om te lachen, is er een van de vreemdste humeuren.
Het is de meest zure en wrede komische vis. De tijd is eindig op het podium en in de laatste aktes kijken we onverschrokken toe hoe alles instort, het podium valt, we het script vergeten en we nadenken over een toch al lege zaal. Lach dan toch?
Waldo, een beruchte filmmaker die roem, onderscheidingen en applaus van critici en publiek heeft gekend, zit nu in een rolstoel vanwege de kwalen van zijn hoge leeftijd. Zijn libido blijft echter intact, en zijn vrouw, Zee - een Indiase getrouwd met een Pakistaan en heeft twee dochters, die hij verleidde tijdens een shoot en naar Londen bracht - stemt in met zijn verzoeken om zich voor hem uit te kleden en hem haar intieme delen te laten zien.
Het derde hoekpunt van de driehoek in het midden van deze roman wordt ingenomen door Eddie, filmcriticus, bewonderaar van Waldo en nu minnaar van Zee onder de neus van de oude regisseur. Deze spion van het paar documenteert hun vermoedens en plant wraak met af en toe de hulp van Anita, actrice en vriend, die bereid is om Eddie's onrustige en gruwelijke verleden te onderzoeken...
In deze korte roman onderzoekt Kureishi de tegenslagen van ouderdom en lichamelijk verval, smerige echtelijke en seksuele conflicten en de geheime mechanismen van artistieke creativiteit. En dat doet hij door zijn malafide humor en pornografische en eschatologische invloeden los te laten. Resultaat: een krachtige en wilde roman, die de mengeling van de walgelijke situaties met het hartverscheurende pathos van de personages voorbeeldig in evenwicht weet te brengen.
Lachen en verlatenheid als ingrediënten van een diepgeworteld onderzoek naar de ellende en hersenschimmen van het hedendaagse leven, via een liefdesdriehoek die overloopt van lust, haat, wrok, kleinzieligheid, losbandigheid, onzedelijkheid en andere excessen. Een zeer zwarte en felle tragikomedie die geen enkele lezer onverschillig zal laten.
Het laatste woord
Biografie nee maar spiegel. De schrijver heeft nooit glorie, al was het maar het blote applaus van een goed bezochte presentatie. Dus Kureishi bouwt de hoofdpersoon van deze roman op met die volledige openheid van de maker die altijd vastbesloten is, op een bepaald punt in zijn van nature egocentrische creatieve carrière, om uiteindelijk iets over zichzelf te schrijven. Zo kan men wat verhalende glorie, transcendentie, intiem applaus verdienen.
Mamoon Azam is een heilig monster, een oude literaire glorie die zijn grote werken al heeft geschreven en een toegewijde auteur is, maar wiens verkoop afneemt. En zonder die verkopen is het moeilijk voor hem om het huis op het Engelse platteland te onderhouden dat hij deelt met zijn huidige vrouw, Liana, een Italiaan met karakter en veel minder jaren dan hij, die hij ontmoette en verliefd op werd in een boekhandel.
Liana smeedt, in overleg met de jonge en ongebreidelde redacteur van Mamoon en zijn aarzelende goedkeuring, een plan om de gezinsfinanciën te verbeteren: een biografie laten maken die zal dienen om haar figuur op de literaire markt nieuw leven in te blazen. Maar het leven van deze toegewijde Indiase schrijver die als jonge man naar de metropool kwam om te studeren en besloot een perfecte Britse heer te worden, is niet zonder ruige kanten.
Vóór Liana waren er twee andere belangrijke vrouwen in zijn leven, die hij in beide gevallen vernietigde: Peggy, zijn eerste vrouw, die bitter en ziek stierf, en Marion, zijn Amerikaanse minnaar, die hij op zijn minst aan seksuele praktijken onderwierp ., heterodox wanneer niet direct vernederend.
Dit alles wordt onderzocht door zijn biograaf, de jonge Harry Johnson, door middel van brieven, dagboeken en interviews met Mamoon zelf en met mensen die hem kenden, waaronder Marion. Maar geesten en spanningen komen niet alleen uit het verleden, want Harry's vriendin, Alice, brengt een paar dagen met hem door in het huis van Mamoon en de oude schrijver ontwikkelt een eigenaardige relatie met haar.
En ondertussen lijdt Liana aan aanvallen van jaloezie, raakt Harry betrokken bij een huishoudster en ontlokt de biograaf informatie aan de biograaf over zijn seksuele vraatzucht, zijn gekke moeder en andere duistere aspecten van zijn leven.
En zo ontstaat er tussen de oude schrijver en de jonge leerling een gevaarlijk spel van manipulatie en verleiding in deze roman dat spreekt over verlangen, schuld, lust, innerlijke demonen, koppelrelaties, seksuele en sentimentele fantasieën, en de macht - soms angstaanjagende - van woorden.
