De onbetwiste creatieve geest van auteurs zoals Frederik Beigbeder of bezit Gilles Legardinier, zorgt voor een aanval op het literaire vanuit de nieuwe narratieve voorstellen. Of tenminste, van nieuwe benaderingen met een boventoon van verhalende claim.
Want beide auteurs, op zijn zachtst gezegd Frans, komen uit die reclamewereld waar het de missie is om de toegevoegde waarde van een product af te zetten tegen zoveel anderen.
Terwijl het waar is dat literatuur iets anders is. Niets fijner dan verhalen te gaan vertellen met die extra fantasie richting het verrassende. In het geval van Beigbeder met een kritisch punt over consumentisme in zijn beste werken. Betreffende Legardinier met een heel ander imaginair, een breder repertoire dat overspoelt met positivisme, humor en vitalisme. Maar dat kan ook omdraaien naar donkere percelen.
Zo In Legardinier vind je altijd, in zijn romanistische aspect, die verhalen die misplaatst zijn. De hilariteit wekken die anticipeert op intense emoties, of verontrustend in zijn projectie naar voorstellen van grotere inhoud.
Een auteur met wie we kunnen genieten van spannende plots van personages die dicht bij ons staan, met wie we onmiddellijk die empathie krijgen die ons doet bewegen op het hectische ritme van hun plots.
Het is waar dat Legardinier zich ook beweegt door de misdaadroman, de strips en op vele andere literaire gebieden. Maar laten we voor nu bewonderen wat er naar Spanje komt.
Top 3 aanbevolen boeken van Gilles Legardinier
Het originele wonder
In de tijdmachine van HG Wells maakten we al een inwijdingsreis door de afgelopen en toekomstige jaren van onze beschaving. Dit boek draagt ​​veel en goed bij aan deze onuitputtelijke trend, voortgekomen uit de eerste grote schrijvers van wetenschappelijke fantasie zoals hijzelf. Wells, Asimov o Jules Verne.
Met een overweldigend tempo betreden we een plot dat op meesterlijke wijze aspecten van de wereldgeschiedenis met elkaar verbindt. Het is niet dat het een reis in de tijd is, het zou eerder een benadering zijn van ongelooflijke aspecten van de geschiedenis. Voor Karen, een inlichtingenagent, is geschiedenis haar zaak. Zij weet als geen ander te interpreteren waarom wat er gebeurt, wat ons hier heeft gebracht en wat ons in de toekomst te wachten staat.
Karen is zich bewust van de destabiliserende elementen van de wereld, degenen die proberen de evolutie aan te passen aan hun donkerste interesses. Als Karen niet betrokken is bij een groter onderzoek, legt ze zich toe op het onderzoeken van diefstallen van historische stukken. Door deze toewijding wordt ze uiteindelijk verenigd met Benjamin Hood, een expert in het British Museum, een ondeugende en verbijsterende man die zwerft tussen zijn passie voor kunst en geschiedenis en zijn rommelige persoonlijke leven. Eenmaal door geweld verenigd, beginnen Karen en Benjamin aan het avontuur om een ​​groot raadsel te ontcijferen, waarna ze niet meer alleen zullen lopen. Avonturen, dreigende gevaren en snelle actie.
Een spectaculaire cocktail als vrijetijdslezing die tegelijkertijd cultiveert in zijn verfijnde plot, waar de hoge mate van kennis van onze hele geschiedenis wordt aangegeven. De wereld wordt getransformeerd in een grote puzzel waarin de meest verre eeuwen en moderniteit ingewikkelde stukjes worden waarvan de pasvorm geweldig kan zijn.
Honden dagen
Het oude idee om alles te breken, presenteerde zich opnieuw met die mix van verrassing en charme. Meer dan wat dan ook, want die oude muziek van de verandering heeft nooit meegemaakt dat hij, in het geval van Andrew Blake, al zijn noten componeert.
Wat ontbreekt er aan een man die al het materiële in een opofferende en irrelevante anonimiteit heeft? Op het moment dat Andrew ontdekt dat alles wat hij in zijn leven heeft verzameld geen betekenis heeft in vergelijking met de tijd die verloren is gegaan met degenen van wie hij zoveel hield, krijgen zijn redenen voor de wending de meest transcendentale betekenis. En dus vergezellen we hen vastbesloten op dat avontuur naar het niets, naar dat wissen van het verleden uit het herschrijven van het lot als een duidelijke teleurstelling en spot met de man die Andrew was.
In een oude boerderij op het Franse platteland met de uitstraling van oude glorie, vindt Andrew zijn nieuwe ruimte tussen groteske personages die zich nooit helemaal thuis voelen in een wereld waarop ze lijken te zweven in een bubbel van het verleden. Andrew's uiterlijk als butler zal dienen om alle personages in het huis rond zijn persoonlijkheid te concentreren. Omdat hij bereid is die plek zo magisch te redden als gegeven aan de kleinigheden en wrok tussen de eigenaar en de werknemers en ook onder deze eigen arbeiders van het huis.
Morgen laat ik het
Liefde is die bedrieglijke drug waarin degenen die geloven dat ze de controle hebben, uiteindelijk bezwijken voor zijn macht over de wil. In dit uitstapje naar het romantische genre van de verrassende Legardinier vinden we een verhaal over het belachelijke van de liefde.
Omdat we tegen de prachtige horizon van verliefdheid ons, net als Julie, hulpeloos voelen tegenover aanvallen op onze voorheen ijzeren wil. Op weg naar die liefdesverovering die Julie koste wat kost zoekt, midden in een wereld die steeds chaotischer wordt door de zwakte van de hardste drug, is het groteske volledig herkenbaar in elk hart dat ooit naar de regering van ons bestaan, zonder andere overwegingen.
En eerlijk gezegd, het hart valt niet op omdat het de meest voorbereide van onze organen is om het proces naar verovering het hoofd te bieden. Ricardo Patatras, de imposante buurman, wordt de motor van alles dat de goede Julie langs de meest onverwachte en toch briljante richtingen zal leiden naar die horizon van stom geluk die wordt gedicteerd aan elk kloppen van het veelbetekenende hart.
