In de stijl van een JD Barker alleen met een meer dystopisch argument, de ook Amerikaanse Blake hurkt is een van die auteurs die fascineert met zijn personages en hun acties op volle snelheid, ideaal om aan te passen aan scripts van films of series (zoals het echt gebeurt).
In zijn toch al omvangrijke bibliografie duikt Krenck in dit duistere genre literatuur, variërend van thriller tot film. science fiction meer introspectief. Uiteindelijk wordt het imaginaire gedeeld tussen beide eindpresentaties door de auteur. Het gaat over een verloren lade en zijn stoffige archiefkast waar schrijvers die gekweld zijn hun dosis morbide vinden, gecombineerd met de vreemde smaak van angst en een voorliefde voor de meest onvermoede philia's en fobieën.
En ja, die cocktail is er echt dol op. Want niets is magnetischer dan een uitnodiging om in de afgrond te kijken. Het werd al gezongen door Lou Reed in zijn "Take a Walk on the Wild Side". Als kinderen beschermt iemand ons altijd tegen het donker, zodat wanneer we opgroeien, ze ons claimen als de meest krachtige verleiding. Mysteries van de menselijke conditie.
Blake Crouch's top 3 aanbevolen romans
Eigenzinnige dennen. Het paradijs
De landing van Krenck in Spanje vele jaren en verschillende romans nadat hij begon in deze van het begeleiden van lezers naar de duisternis van de ziel. Laten we dus bij het begin beginnen met een thriller die al verwijst naar die fantastische setting die puzzelt en fascineert.
Federaal agent Ethan Burke gaat naar Wayward Pines op zoek naar twee van zijn vermiste collega's, wanneer de auto waarin hij met een partner reist van de weg raakt. Een paar uur later wordt Ethan wakker midden in een charmant stadje, een stadje waar vogels zingen en kinderen door de straten rennen.
Hij weet niet waar hij is, of hoe hij daar weg moet komen... Zonder documentatie of geld moet Burke de geheimen onthullen van deze idyllische gemeenschap waar niets is wat het lijkt. Welkom bij Wayward Pines, een plek waar je nooit meer weg wilt...
Herhaling
We kwamen op het briljante idee. Om de beurt al vanaf het begin van een plot. Want Krenck breekt alles af door stukjes en beetjes te bewaren van dat vreemde realisme dat de oorzaak dient van de meest absolute nabijheid, van de empathie van de lezer die op zijn bank in zijn pantoffels of in zijn bloemrijke zwempak in de zwembadhangmat zit.
De realiteit is gebroken. In eerste instantie lijkt het op een virus. Een epidemie die zich ongecontroleerd verspreidt en de slachtoffers gek maakt met herinneringen aan een leven dat niet van henzelf is. Maar het is geen ziekteverwekker en de gevolgen zijn niet alleen van invloed op de geest, maar ook op het weefsel van de tijd.
In New York onderzoekt rechercheur Barry Sutton dit vreemde syndroom in een zaak die al snel verweven raakt met het werk van een briljante neurowetenschapper die ervan overtuigd is dat het geheugen de werkelijkheid bepaalt. Maar hoe kunnen twee mensen de oorsprong van valse herinneringen onderzoeken als de werkelijkheid overal om hen heen wordt gedefragmenteerd?
Donkere materie
Een titel die oproept Stephen King en dat schiep materie, in een uitgebreid en verheven werk, als lijm voor het hele denkbeeldige universum van het kwaad dat het goede verslindt, van het fantastische, van het verlangen om niet te bezwijken voor de schaduwen ... In deze roman ontvouwt donkere materie zich ook als een sombere storm in het onderbewuste en zijn parallelle werelden.
Jason Dessen woont in Chicago, waar hij zijn grote wetenschappelijke ambities heeft opgegeven om les te geven en zich op zijn gezin te concentreren. Op een avond, na het bijwonen van een feest ter ere van een voormalige klasgenoot die een grote prijs voor astrofysica heeft gewonnen, gaat Jason naar huis en komt nooit aan.
Een man verstopt achter een geishamasker leidt hem onder schot naar een verlaten elektriciteitscentrale, waar hij iets injecteert. Wanneer hij weer bij bewustzijn komt, begroeten vreemden in speciale pakken hem met de woorden 'welkom terug'. Maar deze realiteit is niet wat hij kent: zijn vrouw is niet dezelfde, zijn zoon is niet geboren en hij is niet eens een leraar. Is deze wereld een droom? Of was het zijn vorige leven?
