De 3 beste boeken van Ayn Rand

Wanneer een filosoof houdt van Alisa Zinovjevna een groot deel van zijn literaire carrière oriënteert op fictie, kunnen we er zeker van zijn dat we genieten van verhalen vol symboliek. Alleen in het geval van deze auteur, beschut achter de pseudoniem van Ayn Rand, wordt niet opgeslokt door het allegorische maar gaat uit van een grover realisme doorspekt met intense uitbarstingen van humanisme.

In Rands fictiebibliografie doorlopen we gevarieerde scenario's die soms naar het dystopische verwijzen of die hun wortels in het existentiële laten wortelen, gezaaid door het chronische bewustzijn van elke denker die zich wijdt aan de zaak van het voorstellen van verhalen.

Niet voor niets is deze auteur de erfgenaam van de grote Russische vertellers Tsjechov, Dostojevski o Tolstoj, die bronnen van ijzig realisme, van karakters gebeiteld in het koude marmer van overleving.

Maar Ayn Rand begon haar werken te publiceren die al in de Verenigde Staten waren geïnstalleerd na zijn jeugdontsnapping uit Rusland, waarin hij zijn verhalende stempel smeedde. En dat bepaalde het hybride karakter van zijn verhalen, met de evocatie van zijn donkere dagen in het Rusland van de bolsjewistische revolutie.

Een onderscheidend kenmerk dat, zoals ik al zei, jaren later zou leiden tot zijn romans en daaropvolgende essays van puur filosofische aard. Afgezien van dat plot van theorievorming, waarin Ayn nieuwe stromingen tot stand bracht, concentreren we ons op haar figuur als romanschrijfster.

Top 3 aanbevolen romans van Ayn Rand

De opstand van Atlas

Een roman die voortkomt uit de vermoeidheid van het communisme, of liever gezegd uit de autoritaire historische drift ervan. Vanuit haar kennis van de methoden van dit type regime heeft Ayn Rand de Amerikaanse lezers en de rest van de wereld aangetrokken met een zeer levendig plot, zeer intens in zijn onheilspellende aanpak.

Tegen de achtergrond van het sociale kwaad van elk politiek systeem zien we het troosteloze scenario van een grote crisis in de Verenigde Staten. Goederen beginnen schaars te worden en overleven wordt routine.

Het oude dilemma tussen staatsinterventie en economisch liberalisme plaatst ons in die moeilijke positie van onmogelijk evenwicht, terwijl de dwaasheid van de politieke klasse het herstel van een samenleving in verval zelfs nog onmogelijker maakt.

Want als de economie achteruitgaat, kun je het slechtste van de mens zien. Met het onbetwiste tintje van een sociologische thriller laat de auteur ons kennismaken met diepe reflecties. Er zijn geen redders of magische recepten in geval van tegenslag, misschien wel kleine helden die de weg verlichten vanuit een transformerende en voorbeeldige houding.

De lente

De roman die een auteur katapulteerde die tot nu toe in de schaduw liep van elke schrijver die verlangt naar een meevaller. De hoofdpersoon van dit verhaal van Howard Roark, architect van beroep. Een suggestieve metafoor voor dit gilde als stedenbouwkundig element. Maar ondanks costumbrismo en de traagheid die op alle gebieden heerst, probeert Howard innovatief te zijn en zijn meest creatieve visie bij te dragen om alles te revolutioneren.

Gezien als een ambitieuze maar ongetwijfeld koppige jongeman, zal Howard zichzelf moeten invoegen als iemand anders, vurig van kleur tussen het grijs van conventies. Alles lijkt samen te spannen tegen zijn ijzeren wil om veranderingen voor te stellen, van zijn medeleden tot zijn naaste kring en bij uitbreiding van de regering zelf, waardoor haar optreden beperkt wordt tot de gesloten kringen van het hele establishment.

Van Howard gaan we verder in een benadering die veel verder gaat dan die actie, op zoek naar de uitgang voor de vervreemding die Howard in de val houdt. Omdat het uiteindelijke doel van het verhaal is om die mismatch tussen het individu en het algemene aan het licht te brengen. Die veronderstelling van gewoonte als het goede, onder de premissen van angst voor verandering.

Degenen die leven

Wellicht een autobiografische roman met de bedoeling eerdere hoofdstukken af ​​te sluiten. Sinds haar aankomst in de Verenigde Staten in de jaren twintig heeft het tien jaar geduurd voordat de auteur dit debuut publiceerde.

Gedrenkt in haar nieuwe vitale context en met de brede focus van de verstreken tijd, ontvouwt de auteur zich in de personages van dit verhaal, inwoners van het Sovjetregime en aspiranten naar onvoorstelbare quota van vrijheid in die wereld die in elke hoek wordt gemarkeerd door slogans die ze wist goed hoe ze moest ontcijferen George Orwell, vooral in de allegorische fabel 'Animal Farm'. Bij deze gelegenheid rommelde de schrijver niet met allegorieën en biedt hij ons een grimmig verhaal over het onmogelijke in het licht van onrecht dat tot wet is gemaakt.