Los 3 mejores libros de Andrés Caicedo

van de ontwrichting van caicedo een van die hectische carrières werd geboren in de wereld, in een onmogelijke balans tussen creativiteit en vernietiging. Niemand kan beter dan hij in zijn korte bestaan ​​getuigen van de nabijheid van twee polen die in bepaalde geesten hetzelfde zijn.

Alleen op deze manier kan deze uittocht van het toneel van deze als mythe verheven Colombiaan worden begrepen als hij eenmaal is verdwenen met zijn waarheid zo grof, met zijn schamele leven als een onbetwistbare getuigenis van zijn waarheid blootgelegd en open als een wond die niet kan genezen.

Misschien halverwege tussen andere mythische auteurs zoals Poe y Bukowski. Alleen met een paar grotere druppels helderheid van een getuigenis dat nooit verifieerbaar is vanaf volwassenheid. Alles wat Caicedo deed deed hij toen hij nog jong was, blindelings vertrouwend dat de waarheid, of in ieder geval de mogelijkheid om in volledige authenticiteit te leven, in contrast stond met alle daaropvolgende misleiding, het zichzelf toebrengen of temmen van het geweten.

Verhalen, essays, autobiografieën, sommige romans en zelfs scripts. Al de gesigneerd door Andrés Caicedo blijft tot op de dag van vandaag komen met die band van een auteur meer dan een verdomde rebel met de enige fundamentele oorzaak: leven.

Top 3 beste werken van Andrés Caicedo

Lang leve muziek!

De referentieroman van deze bijzondere auteur. Het werk waarmee die verbinding tot stand komt vanuit een soms chaotische structuur.

Muziek als een rode draad die alles met elkaar verbindt, met dat vrijgeleide naar het zeer persoonlijke prisma van de auteur. Omdat het in de vorm een ​​reis naar de stad Cali is die uiteindelijk wordt getransmuteerd naar een andere plaats, omdat het in wezen percepties zijn van een rusteloze ziel, gericht op het experimentele op elk gebied. Uiteindelijk maakt het getuigenis van deze compromisloze passage door de wereld ons wakker voor die authenticiteit die de tijd overstijgt en die de jeugd verandert in het moment waarop alles volledig waar is, zonder maskers of kunstgrepen. Voor de meeste puristen distantieert het ontbreken van een conventionele structuur hen van de menselijke waarde van het werk. Voor degenen die zich gewoon openstellen voor literatuur als een intern kanaal, geen formeel ongemak.

En ja, we ontdekten die reis, drugs door, naar de gruwelijke, naar de nihilistische frustratie van essentiële chemie. Maar alleen vanuit die bittere helderheid kunnen we ons afstemmen op de hondsdolle waarachtigheid van de Caicedo die met zijn legendarische vitola van zijn tijd tot vandaag de dag overstegen. Opnieuw uit het lokale, uit de setting die de auteur het best kent en waarin hij zijn personages het best beweegt en zelfs uit de muzikale referenties die het meest aan de auteur zelf zijn gehecht, vinden we die volledig humanistische transversaliteit die opgaat in de wereld van elke lezer.

Lang leve muziek

Mijn lichaam is een cel

Een postume biografie gemaakt van het onderzoek naar het personage, van de redding van allerlei geschriften door de auteur. Zoals de langste brief van een zelfmoordterrorist die alles bekent, veel verder dan de simpele bekentenis van oppervlakkige motieven.

Het resultaat wekt dat vreemde gevoel van het lezen over een volmaakt leven op vijfentwintigjarige leeftijd, voor nog meer erkende en obscure groepen zoals de 27, de muzikanten die twee jaar na Caicedo het toneel verlieten. In dit boek rijzen er twijfels over de ware wil om te sterven in het aangezicht van die overlevingsinstincten van elk levend wezen, omgezet in rationele en spirituele instincten van redding.

Caicedo's kwelling komt tot uiting in alles dat is samengesteld door de persoon die dit werk heeft gecomponeerd, Fuguet. En uiteindelijk bereikt de succesvolle compositie tussen Caicedo's hobby's en zijn wereldbeelden die autobiografische waarde van waaruit je de persoon achter het personage kunt zien, de existentiële beving, de zwakte, de hoop tussen flitsen van verblindende helderheid, zoektochten naar algemeen bedrog in dat projectie die de bioscoop is, andere leeft om te leven wanneer de eigen in de leegte duikt.

Complete verhalen

De intensiteit van de opdracht maakt een ander soort strippen van elke auteur mogelijk, bijna in een poëtische versie. In de synthese van de verhalen en verhalen komen de vertelintentie van elke auteur, hun zoektochten en verlangens duidelijker naar voren.

Voor Caicedo is het niet nodig om een ​​nieuwe Macondo te bouwen, zijn geboorteland Cali is genoeg voor hem en hij heeft genoeg om alles te transformeren, omdat elke stad, elke plaats de indrukken zijn waarmee iedereen erop loopt. In de Calicalabozo waar veel van de personages in deze Caicedo-verhalen ronddwalen, verschijnt het leven met de intensiteit van iemand die naar zijn laatste deur kijkt, ervan overtuigd dat hij alles heeft meegemaakt, of in ieder geval alles wat de moeite waard was om te leven.

Existentialistische verhalen met klinkende beelden van rebellie en non-conformiteit als essentie. Vervreemding in verhalen als "El travesado" of zijn eerste verhaal "El ideaal". Hoop onderbetaald in anderen zoals 'Fatal Destinations'. Een compendium van vele andere verhalen die wijzen op deze evolutie tussen opgelegde scenario's die uiteindelijk als trompe l'oeils worden afgebroken om uiteindelijk het leven uit te kleden.

Complete verhalen van Caicedo
5 / 5 - (11 stemmen)

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.