Espido Freire ၏အကောင်းဆုံးစာအုပ် ၃ အုပ်

အကြောင်းပြောဆို Espido freire စာပေ၏အလျင်လိုမှုအကြောင်းပြောရန်ဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်ကိုရရှိပြီးသောစာရေးဆရာ ၂၅ နှစ်နှင့်ကမ္ဘာဂြိုဟ်ဆု (၎င်းကိုရရှိရန်အငယ်ဆုံးသား) သည်ဘဝလမ်းစဉ်အဖြစ်စာရေးခြင်းအိပ်မက်ကိုငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းကအောင်မြင်ခဲ့သည်။ စပိန်စာပေမြင်ကွင်းတွင်သမိုင်းမှတ်တိုင်တစ်ခုနှင့်ပထမစာအုပ်ပုံကြမ်းတွင်ထင်ဟပ်နေသောအရေးကြီးသောစိုးရိမ်မှုများနှင့်အတူလူငယ်များအတွက်ရောင်ပြန်ဟပ်သည်။

၉၀ ပြည့်လွန်နှစ်များ မှစ၍ ယနေ့အချိန်အထိစာအုပ် ၂၀ ကျော်သည်ကိုယ်အလေးချိန်နှင့်ကိုက်ညီသောကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးစာရင်းပြုစုရေးဖွဲ့ထားသောစာအုပ် ၂၀ ကျော်ကိုရေးသားနေသည်။ စာစီစာကုံးစာအုပ်အသစ်များ၊ စာနယ်ဇင်းနှင့်ရေဒီယိုများတွင်စဉ်ဆက်မပြတ်ပူးပေါင်းပါဝင်မှု၊ ကျွန်ုပ်တို့ကိုအံ့သြစေသောအရာနှင့်သူမ၏ဝတ္ထုများတွင်မတူကွဲပြားသောအမျိုးအစားများကိုကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်စွမ်းရှိသောစာရေးဆရာတစ်ယောက်။

သူ့လက်ရာတွေကိုစင်မြင့်ပေါ်တင်ဖို့အချိန်ကျလာပြီ၊ ငါနောက်ထပ်မနှောင့်နှေးဘဲနဲ့ငါရောက်နိုင်တယ်။

Espido Freire မှအကြံပြုထားသောစာအုပ်များ

အေးခဲထားသောမက်မွန်သီးများ

ဤဝတ္ထုသည်၎င်း၏စာရေးဆရာအတွက်ယူဆရမည့်သဘာဝအခြေအနေများကြောင့်ကျွန်ုပ်အားဤအလုပ်ကိုပထမနေရာ၌ ဦး တည်စေခဲ့သည်။ ၂၅ နှစ်တာဂြိုဟ်ကိုအနိုင်ရခြင်းသည်အလွန်အမှတ်ရဖွယ်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၎င်းသည်၎င်း၏စာဖတ်သူအသစ်များကဲ့သို့ Espido နှင့်အတူဖြစ်ပွားလိမ့်မည်။ 

မည်သည့်ပထမဆုံးသောရေးသားမှု၊ လူငယ်မှရေးရန်မည်သည့်ရည်ရွယ်ချက်သည်မဆိုလွတ်မြောက်ရေးလေ့ကျင့်ခန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ နောက်ဆက်တွဲဖြစ်လာတာကဘယ်တုန်းကမှမမျှော်လင့်ထားတဲ့ဂုဏ်တစ်ခုဖြစ်လိမ့်မယ်။ ငယ်ရွယ်သောပန်းချီဆရာ Elsa သည်သူမအားအဘယ်ကြောင့်မသိသောသေခြင်းခြိမ်းခြောက်မှုများနှင့်ရင်ဆိုင်ရပြီးသူမ၏အဘိုးနှင့်အတူနေထိုင်ရန်အခြားမြို့သို့သွားခဲ့သည်။

မည်သူ့ကိုမျှအလေးအနက်ထားမထားချင်သောအဲသလိုမျိုးအဲလ်ဆာသည်သူမကိုယ်တိုင်ပန်းချီဆွဲရန်အပ်နှံရန်လျစ်လျူရှုခဲ့သောအနုစိတ်လူသားဆက်ဆံရေးအတွင်းသို့နှံ့နှံ့စပ်စပ်၊ သူမကိုယ်ပိုင်မိသားစုရာဇ ၀ င်နှင့်အခြားအရာတစ်ခု၌ဆွေမျိုးတစ် ဦး ၏လှုံ့ဆော်မှုကိုလျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ ၎င်းသည်နာမည်နှင့်မျိုးရိုးအမည်ကိုမျှဝေသည်။ ဤနည်းအားဖြင့်သူသည်သူ၏နုနယ်သေးသောအမှားများ၊ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာများရောထွေးနေခြင်းကိုမသိဘဲမှားယွင်းသောဘဝဖြင့်နေထိုင်သည်။ မင်းသေသွားရင်တောင်မှစိတ်ရှုပ်ထွေးမှုတွေဖြစ်နိုင်လား။

ငါ့ကို Alejandra လို့ခေါ်ပါ

စာရေးသူ၏အကြောင်းအရာအလိုက်လှည့်ကွက်များသည်ကျွန်တော့်ကိုအမြဲစွဲဆောင်မှုရှိပုံရသည်။ သမိုင်း ၀ တ္ထုသို့ Espido ၏ပိုစ့်သည်ယခင်လက်ရာတစ်ခုတွင်ရှိပြီးသားဖြစ်သည်။ ၎င်းသည်၎င်း၏အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သည်။ စာရေးဆရာတစ် ဦး သည်အမျိုးအစားအသစ်တစ်ခုသို့ ၀ င်ရောက်သောအခါသူ၏ဇာတ်လမ်းပြောပြမှုသည်မပျက်မစီးရှိနေဆဲဖြစ်သည်။

လုံခြုံစိတ်ချရသောနေရာရှိသည့်နေရာထက် ကျော်လွန်၍ မသိသောရေကန်ထဲသို့ပစ်ချခြင်းသည်ဖန်တီးမှုအတွက်လိုအပ်သည်။ အဲဒီတုန်းကငါဒီဝတ္ထုကိုပြန်သုံးသပ်ပြီးပြီ ဒီမှာမရ။ ငါကောက်နုတ်ချက်တစ်ခုကိုထုတ်ယူတယ်။

Alejandra၊ နောက်ဆုံး tsarina သည်သူမ၏တောက်ပမှု၊ သူမ၏စွမ်းအားနှင့်သြဇာလွှမ်းမိုးမှုအားလုံးကိုဖယ်ရှားလိုက်သည်ကိုတွေ့ရှိခဲ့သည်။ စွပ်စွဲခံရတဲ့လေယာဉ်မထွက်ခင်သူ့ရဲ့နောက်ဆုံးအခိုက်အတန့်တွေ (အိမ်ရဲ့မြေအောက်ခန်းတွေမှာအနှစ်ချုပ်အဆုံးသတ်လိုက်တာက) သူကဘယ်တော့မှရုရှားမဟုတ်တဲ့လူမျိုးကိုမုန်းတီးနိုင်တဲ့မုန်းတီးမှုဆိုတဲ့ပြင်းထန်တဲ့အဖြစ်မှန်တစ်ခုကိုရင်ဆိုင်ရတယ်။ သူကသူ့အတွက်အပြင်းထန်ဆုံးလက်စားချေမှုကိုခန့်မှန်းသလိုခံစားရတယ်။

ဇာတ်ကြောင်းသည်ထို့နောက် Alejandra ၏မှတ်ဥာဏ်ကိုသူမ၏ကိုယ်ပိုင်ဘ ၀ တစ်လျှောက်၊ Princess Alix အဖြစ်ပထမဆုံးနှစ်များတစ်လျှောက်ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ အခြေအနေအားလုံးကြောင့် အလင်းများနှင့်အရိပ်တို့ဖြင့် Alejandra သည်သူမအနီးရှိဖြစ်နိုင်သည့်အရိပ်တစ်ခုတွင်သူမကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့ရသောအရာအားလုံးကိုနှိုးဆော်သည်။

ရုရှားရာဇပလ္လင်သို့သူမရောက်ရှိလာခြင်းသည်သူမအတွက်ရေးသားခဲ့သောကံကြမ္မာထက်ကျော်လွန်။ လက်တွေ့အားဖြင့်ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနာကျင်မှုခံစားနေရသောအချိန်များတွင် Alejandra သည်စူးစမ်းလေ့လာမှုလေ့ကျင့်ခန်းတစ်ခုပြုလုပ်သည်။ သူမမသိသောသို့မဟုတ်သူမအတွင်းမှအရာအားလုံးကိုမဆက်သွယ်နိုင်ခဲ့ပေမဲ့ကြင်နာတတ်သောစိတ်ကသူမကိုထိန်းချုပ်ထားတာသေချာသည်။

စာဖတ်သူသည်ပထမပုဂ္ဂိုလ်၏ရင်းနှီးမှုနှင့်သင်၏ဆင်ခြေကိုနားထောင်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် Empress Alejandra သည်ထိုအမှောင်ည၏သေချာမှုနှင့်သူမသည်သူမ၏နောက်ဆုံးအသနားခံစာကိုကမ်းလှမ်းလိမ့်မည်ဟုထင်သည်။

ချစ်ခင်ရပါသော Jane၊ ချစ်သော Charlotte

စာရေးဆရာတစ် ဦး သည်အကြောင်းအရာတစ်ခုကိုစွဲစွဲလန်းလန်းဖြစ်လျှင်၎င်းအားချက်ချင်းစာဖတ်သူထံသို့လွှဲပြောင်းပေးသည်။ တကယ်လှုံ့ဆော်တာတွေကိုဖတ်ပြီးစာရေးဆရာကိုရေးဖို့လှုံ့ဆော်တာထက်ပိုကောင်းတဲ့အရာမရှိပါဘူး။ ဒီစာအုပ်ကအဲဒီအတွေးမှာတော်တော်ကြွယ်ဝတယ်။ Espido Freire သည်ဘဝနှင့်လက်ရာများကိုစွဲဆောင်မှုမှမလွတ်မြောက်ခဲ့ပါ ဂျိန်း Austen နှင့်အစ်မတွေ ဘရွန်တီ.

ဤစာလုံးပေါင်း၏ရလဒ်အနေနှင့်မည်သည့်ပညာရှင်မှစိတ်ကျေနပ်ဖွယ်နည်းလမ်းဖြင့်ယနေ့အထိဖြေရှင်းပေးနိုင်စွမ်းမရှိသောဆန္ဒကိုရင်ဆိုင်ရသည်။ တစ်ကိုယ်တည်းဆင်းရဲသောအမျိုးသမီးလေး ဦး၊ ကိုယ်တိုင်သင်ကြားပေးမှု၊ ကျန်းမာရေးချို့တဲ့ခြင်း၊ ကျေးလက်တွင်အထီးကျန်ဆန်ခြင်း ရာစုနှစ်တစ်ခုအတွင်းသူတို့ရဲ့အသိဥာဏ်ဆိုင်ရာစိုးရိမ်မှုတွေကိုအတိအကျမြှင့်တင်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး၊ သူတို့သီးသန့်ခွဲမထွက်ခင်သေသွားတယ်၊ သူတို့ကစာပေမှာအကောင်းဆုံး ၀ တ္ထုတစ်ဒါဇင်ကိုရေးသားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ထို့နောက်စာရေးသူသည် Jane Austen နှင့် Brontes ၏စိတ်ကူးယဉ်နှင့်ပထဝီဝင်ကမ္ဘာသို့ခရီးတစ်ခုသွားရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးဤစာအုပ်သည်ထိုခရီး၏ဒိုင်ယာရီဖြစ်သည်။