Anne Enright ၏ အကောင်းဆုံးစာအုပ် ၃ အုပ်

အိုင်းရစ်စာရေးဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ခြင်းသည်သင်နောက်ဆုံးစိတ် ၀ င်စားသောမည်သည့်အမျိုးအစား၌မဆိုကျော်လွန်သောဇာတ်ကြောင်းတစ်ခု၏အမွေအနှစ်ကိုသယ်ဆောင်ခြင်းကိုဆိုလိုသည်။ ဒါပေမယ့် Anne Enright ကိုယ်ပိုင်ရေအိတ်များရှိပြီးသူတို့ စ၍ မြုပ်နေပြီဖြစ်သောထိုရေကန်ထဲသို့စူးစမ်းရန်တစ် ဦး တစ်ယောက်၏အထုပ်အပိုးများနှင့်ဇာတ်ကြောင်းလှုံ့ဆော်မှုရှိသူတစ် ဦး ၏သဘာဝသည်စိန်ခေါ်မှုဟုယူဆသည်။ ဂျိမ်းစ်ဂျွိုက် ထ John banville.

ရလဒ်သည်မြင်ကွင်းတစ်ခုစီအတွက်ပြင်းထန်မှုကိုပြသည်။ တစ် ဦး အောင်မြင်သောကြေကွဲဖွယ်ညစ်ညမ်းသောအရာနှင့်သူတို့၏အတိတ်များကကျော်ဖြတ်နေသောဇာတ်ကောင်များအတွက်အမြဲမပြတ်အရေးကြီးသောအခက်အခဲ. သို့မဟုတ် အခြားအခြေအနေတွင်၊ ဇာတ်လိုက်များသည် ၎င်းတို့၏ခြေအောက်တွင် ပျဉ်ပြားသံဖြင့် ရွေ့လျားနေသည့် မြင်ကွင်းများတစ်လျှောက်တွင် အမြဲလိုလို အကြွေးဆပ်နေသော ဝိညာဉ်များ၏ နှိပ်စက်ခြင်းကို ခံရပါသည်။

သူတို့၏ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေမှုများတွင်ပုံမှန်ဖြစ်မှုကိုဟန့်တားသောထိုပြင်းထန်မှုတစ်ခုခုဖြစ်နိုင်သည်။ အပြစ်၏ရနံ့များဖြင့်ချိန်ထားသောရိုင်းစိုင်းသောရိုးသားမှု၏အရှိန်ကိုစွန့်ပစ်ရန်အခွင့်အလမ်းသမိုင်းကြောင်းရှိသည်ဟုယုံကြည်ရန်လိုအပ်သည်။ ဒါမှမဟုတ်လုံးဝမကောင်းတဲ့အရိပ်တွေကိုလုံးဝဖယ်ရှားဖို့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။

Anne Enright ၏အကောင်းဆုံးဝတ္ထု ၃ ပုဒ်

မင်းသမီး

အထူးသဖြင့်ငါတို့လိမ်တဲ့အခါမှာငါတို့ကပိုတုံ့ပြန်နိုင်တယ်။ Histrionics သည်ကျွန်ုပ်တို့၏ဒုက္ခများမှဘ ၀ ဇာတ်ခုံပေါ်မှအာရုံလွှဲရန်ကျန်ရှိနေသေးသောကာကွယ်မှုဖြစ်လိမ့်မည်။ Katherine သည်သူမ၏သမီး Norah ၏မျက်လုံးများမှတွေးတောဆင်ခြင်သောအခါ၊ ဤကဲ့သို့သောဆင်တူမှုများသည်ကျွန်ုပ်တို့ပေါ်ထွက်လာသည်။

သံသယ ၀ င်စရာမလိုဘဲကြီးကျယ်သော Katherine O'Dell ကဲ့သို့သောမင်းသမီးသည်မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆိုရှေ့ဆက်သွားနိုင်သည်။ သူမသည်အခွင့်အလမ်းအနည်းငယ်ရှိသောမျက်ရည်များသို့မဟုတ်သူမ၏ chameleonic အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်များနှင့်အတူပါဝင်ကူညီရန်မည်သည့်အရာကိုမဆိုလက်တွေ့အားဖြင့်အရှုပ်ထွေးဆုံး ဦး ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် Dorian Gray ကိုယ်တိုင်ကောင်းကောင်းသိတဲ့အတိုင်းပဲ၊ သူ့ပုံတူကငါတို့ကိုထပ်ခိုးဟောင်းမှာပြန်သွားဖို့စောင့်နေတယ်။

ဤအခါ၌ငါဆိုသည့်အတိုင်းသမီးသည်ပုံတူအမှုတ်များနှင့်သေခြင်းတရား၏နံစော်ခြင်းနှင့်သူမ၏ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာဆင်းရဲခြင်းများသာမကသူမ၏အရာအားလုံးကိုပါ ၀ င်နေသောသူမ၏အမေကိုမြင်သောအရာကိုပြန်လည်ရယူသည်။ ။ ဝန်းရံသည်။

အစည်းအဝေး

နိုးထမှု၏ထူးဆန်းသောအခိုက်အတန့်သည်အတိုင်းအဆမရှိသောစာပေဖျော်ရည်ဖြစ်သည်။ ထွက်ခွာသွားသူများနှင့်ကျန်ရစ်သူများ၊ လောကနှစ်ခုခွဲခွာခြင်း၊ စကားလုံးချိုင့်ဝှမ်းများ၊ စကားလုံးများကျန်ရှိနေသေးသောစာပေများနှင့်ပြောစရာကျန်သေးသောကောင်းကင်မျက်ရည်များချိုင့်ဝှမ်းခြင်းတို့သည်မဖြစ်နိုင်သည့်ဟန်ချက်တစ်ခုဖြစ်လာလိမ့်မည်။ မွေ့လျော်ခြင်းနှင့်ဂုဏ်ကျက်သရေကို ကျော်လွန်၍၊

ထိုအစတွင် (ရည်ရွယ်သော) ရည်ရွယ်ချက်ကိုဖော်ပြထားသည် မာရီယိုနဲ့ငါးနာရီပြီးတော့ငါတို့မသိတဲ့မင်းသားတစ်ယောက်ရဲ့မြင်ကွင်းကနေထွက်ခွာသွားတာကလူတွေနဲ့အရာဝတ္ထုတွေမှာအမှတ်အသားထားခဲ့သမျှကိုခြေရာခံလိုက်၊ ကျန်နေခဲ့တဲ့သူတွေအတွက်၊ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့နေရာတွေ၊ အဲဒီ့နေရာတွေအတွက်သူမအတွက်တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အမှတ်တရတွေ၊ ဘယ်သူလဲ၊ ဘယ်သူနဲ့တွေ့ခဲ့လဲ။

ဤဝတ္ထုသည် Hegarty မျိုးနွယ်စု၏အမှောင်သမိုင်းကိုပြောပြသည်။ ၎င်း၏အဖွဲ့ဝင်ကိုး ဦး သည်သူ၏အစ်ကို Liam ကိုနိုးရန် Dublin ၌စုဝေးသောအခါအရက်သည်သူ၏သေခြင်းတစ်ခုတည်းအတွက်မဟုတ်ကြောင်းညွှန်ပြနေပုံရသည်။ ၁၉၆၈ ခုနှစ်ဆောင်းရာသီ၌သူ့အဖွားအိမ်၌ကလေးတစ် ဦး ကတစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏အစ်မVerónicaသည်အမြဲသိသော်လည်းယခုအချိန်ထိဝန်မခံဝံ့တော့သောအရာတစ်ခု ... ငါတို့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာရေးထားသောမှတ်ဥာဏ်နှင့်လိုအင်ဆန္ဒအကြောင်းဝတ္ထု။

Madigan လမ်း

မိသားစုဌာနခွဲတိုင်းသည် တူညီသောလမ်းကြောင်းဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီ၏ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒမှဆောင်ရွက်သော ကံကြမ္မာတိုင်းသည် မှတ်ဉာဏ်တစ်ဝိုက်တွင် စုစည်းထားသော မူလအမှတ်မှ တိုက်ရိုက်ဆင်းသက်သော အကိုင်းအခက်တစ်ခုသို့ ပြိုဆင်းသွားခြင်းအဆုံးသတ်သွားပါသည်။ လူတစ်ဦးစီသည် ၎င်းတို့၏ သီးခြားတောင်းဆိုမှုဆီသို့ ချီတက်နေသည့် အချိုးအကွေ့သည် တစ်ခါတစ်ရံတွင် လမ်းကြောင်းပျောက်ပုံရသည် သို့မဟုတ် အလောင်းအစား ရှုံးနိမ့်သောအခါတွင် ပိုင်ဆိုင်ခြင်းဆိုင်ရာ စိတ်ကူးကို ပြန်လည်နုပျိုလာစေသည်။

မည်သည့်အရာကိုမည်မျှဖန်တီးသည်ဖြစ်စေ၊ နေရာမရှိဖြစ်စေ၎င်းတို့သည်ထိုအစဖြစ်သည်။ အရာအားလုံးသည်ဘုံ၌မြင်သောရှုခင်းတစ်ခု၏မှတ်ဥာဏ်ဖြစ်သည်။ ဘာမှမကျန်တော့ဘူး၊ အရာအားလုံးကိုဆက်နွယ်နေတဲ့အခိုက်အတန့်မှာမြင်သာထင်သာရှိမနေပါဘူး။

Rosaleen Madigan ၏ကလေးလေးယောက်သည် Dublin၊ New York သို့မဟုတ်Segúတို့တွင်သူတို့စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်များကိုရှာဖွေရန်သူတို့၏ဇာတိမြို့ကိုစွန့်ခွာသွားခဲ့သည်။ ယခုသူတို့၏ခက်ခက်ခဲခဲနှင့်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသောအမျိုးသမီးသည်သူတို့၏မိသားစုကိုရောင်းရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး Dan, Constance, Emmet နှင့် Hanna တို့သည်သူတို့၏အိမ်ဟောင်းသို့ ပြန်၍ မရေတွက်နိုင်သောခံစားချက်နှင့်သူတို့၏နောက်ဆုံးခရစ်စမတ်ကိုကုန်ဆုံးရန်သူတို့၏အိမ်ဟောင်းသို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့ရဲ့သမိုင်းဟာထာဝရပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မယ်။

Anne Enright ကဲ့သို့သောတင်းမာမှုများနှင့်တောက်ပမှုတို့ဖြင့်ဘာသာစကားကိုဘယ်လိုပံ့ပိုးပေးရမယ်ဆိုတာမသိတဲ့စာရေးဆရာအနည်းငယ်သာရှိတယ်၊ သူတို့ရဲ့ဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ဘဝတွေကိုအပိုင်းတစ်ထောင်အဖြစ်ပေါက်ကွဲပြီးတော့ပြီးပြည့်စုံတဲ့ကြည်လင်တဲ့အရည်အဖြစ်ကိုဘယ်လိုပြနိုင်တယ်ဆိုတာကိုပြနိုင်တဲ့စာရေးဆရာတွေရှိတယ်။ သို့မဟုတ်စာရေးသူကိုယ်တိုင်၏စကားများတွင်“ ငါလူတွေကိုကြည့်တဲ့အခါသူတို့ကအိမ်ပြန်လာတာလား၊ ဒါမှမဟုတ်သူတို့ချစ်ရသူတွေဆီကထွက်ပြေးတာလားလို့ငါတွေးမိပါတယ်။ အခြားခရီးစဉ်အမျိုးအစားမရှိပါ။ ပြီးတော့ငါတို့ကစပ်စုတဲ့ဒုက္ခသည်အုပ်စုတစ်ခုလို့ငါထင်တယ်၊ ငါတို့ကငါတို့ရဲ့သွေးနဲ့ငါတို့လွတ်တယ်၊ ဒါမှမဟုတ်အဲဒီဘက်ကိုသွားနေတယ်။