Под неговиот добар изглед, Антонио де ла Торе секогаш завршува да не изненадува со неговите невозможни мутации. Меѓу Хавиер Гутиерез, Луис Тосар и самиот Антонио ужива во шпанската филмографија која верува, во толкувањата како оние на овие тројца, во голем дел од нејзината додадена вредност. Многупати инсистирам дека не е исто да се тргнува од класичен галантен изглед, отколку да се помине низ пообична слика. Но, физичката просечност има свои предности. И тоа е дека трансформациите се секогаш многу поверодостојни. Уште повеќе во големите актери како овие.
Во случајот со Антонио де ла Торе е уште поизненадувачки поради тоа што тој го посочи на почетокот. Во интервјуата сме прикажани како пријателски расположен тип, без можни рабови на личноста на повидок (ние, како и секој од нас, ги прикриваме филијаите и фобиите во нашите општествени односи). Но, пред камерата се ослободува чудовиштето, измачениот тип или импровизираниот херој. Така, кога ќе наидеме на некој од неговите филмови, не ни останува ништо друго освен цврсто да се држиме за софата или фотелјата за да го преземеме патувањето на мутација и конфузија.
Топ 3 препорачани филмови од Антонио де ла Торе
Кралството
ДОСТАПНИ НА КОЈА ОД ОВИЕ ПЛАТФОРМИ:Досега најдоброто од мутациите што сум ги видел од Антонио де ла Торе. Бескрупулозниот политичар се сврте од центрипеталната сила на политиката кон пропаст. Можеби Мануел не беше озлогласениот тип каков што е конечно, кого го среќаваме кога веќе е преобразен во чудовиште кое бега од лов.
Но, така стојат работите во политиката. Како што покажува филмот, кралевите паѓаат, а кралствата продолжуваат. Непрестајното чувство на ситост пред лицето на политичката класа овде или таму што е само за непристоен раст и профит. Очигледната идеја дека, како што Черчил му кажа на еден познат парламентарец, политичките непријатели не се на предната клупа, туку зад нив, демнат сами да располагаат со круната.
За да бидеш политичар треба да имаш храброст, широки рамења и вера за да ѝ се молиш на божицата на неказнивоста што ги збунува нејзините принципи за да се прошири на кој било начин на дејствување. Додавајќи ја добродушноста на екстремно гарантираниот систем дури и пред најозлогласените криминални докази, останува идејата дека момците како Мануел никогаш не паѓаат, туку стануваат нови мажи и жени со различни имиња, но со валкани наследства за справување...
Во потрагата по вистината, сите лаги на политичарите се многу повеќе од тоа возење на противречности што се претпоставува за бегствата напред што се пактите и договорите. Затоа што едно е да се преправате за доброто на партијата, а сосема друго е да лажете за да ги покриете под тепих мртвите и амбициите што растат под засолништето на моќта, трансформирајќи го секој политичар во нејзина сенка.
Помеѓу животот и смртта
ДОСТАПНИ НА КОЈА ОД ОВИЕ ПЛАТФОРМИ:Се чини дека филмската кариера на Антонио де ла Торе пропадна во Шпанија и со овој спектакуларен трилер тргна да го освои француското говорно подрачје. Филм во кој Антонио се трансформира во Лео Кастањеда, возач на метро кој чека еден од тие бескрајни пресврти од самата природа на неговиот лик.
Пресвртна точка да се скрши тромпата на постоењето на Лео е самоубиството на сопствениот син. Смрт видена во живо од самиот Лео и пред која не може ништо. Под превезот на крајно драматична околност, почнува да се разоткрива нешто друго што ги придружува големите психолошки напнати заплети.
Можеби во смртта на неговиот син има скриена одмазда. И тогаш Лео ќе мора да остави маски зад себе и да излезе од скривалиштето за да се соочи со непомирливите минато и покрај се. Не дека е сосема оригинален аргумент. Мислам на главниот лик кој живее втор живот откако населил друга кожа. Поентата е дека Антонио де ла Торе прави сè поблиску, како поинтензивно. Додека ги откриваме лабавите краеви, откриваме дека штом нема што да се изгуби и насилството може да биде единствениот облик на правда.
7 група
ДОСТАПНИ НА КОЈА ОД ОВИЕ ПЛАТФОРМИ:Филм во кој се издвојува една од најдобрите доблести на Антонио. Неговиот лик секогаш се движи во вознемиреност што оди од неговиот риктус до неговиот став. Затоа што полицискиот инспектор Рафаел се чини дека го отфрла она што требаше да стане друга личност. И да се продолжи во јазот, на чело на полициска единица за борба против дрога, процесот е токму спротивен од она што треба да се следи.
Од другата страна е Марио Касас, млад полицаец по име Анхел, кој се отсликува во огледалото на тоа што бил Рафаел кога почнал да се соочува со гадно подземје кое никогаш не ги заборава своите нерешени сметки. На групата 7 и требаат нови типови без совест, повеќе во стилот на Анхел отколку на Рафаел. Едниот е погрешно поставен, а другиот во целосен раст во рамките на групата која исто така страда од искушенија да не ги исполни своите должности за контрола на трговијата со дрога.
Под ова чувство на блискост со вистински настани, толкувањето на Хавиер де ла Торе ни го покажува тешкото прилагодување на моралот, полициските перформанси и можните ексцеси кои доаѓаат од различни фронтови, поради можните пактови со мафиите или внатрешната корупција што може да се лоцира кај полицаецот во средината на совршената бура.