Кога а книга со приказни тоа се прави со Пулицерова награда за фантастични дела (нормално е да се доделува на романи), без сомнение тоа е затоа што е исклучителен том кој во соодветната година истиснува мноштво писатели кои копнеат по наградата за нивните добро обработени романи.
Така и се случи Hумпа Лахири во 2000 година. На триесет и три години, оваа млада жена, парадигма на мултикултурализмот, обучена за литература и исполнета со искуства од овде и таму, постигна еден од најголемите успеси во американската литература со нејзината книга со раскази првично наречена „ Толкувач на емоции“.
Оттогаш, Лахири не е дека уживал во многу обемна сопствена библиографија, но тој продолжува да објавува одлични книги од фантастика, широко поддржани од критичарите и од некои читатели желни за таа точка помеѓу егзотични и култиватори на наратор, фокусирани на неговата перспектива на светот како вечен мигрант. Од неговото индиско потекло што тој го зачувува во секоја негова книга до целиот свет ...
Топ 3 препорачани книги од hумпа Лахири
Толкувач на болка
Љубопитноста за огромното препознавање на оваа книга раскази набргу е задоволена. Веднаш незапирливо ве водат низ неговите страници од првиот пасус. И ова најново издание е неизбежна покана да се доближиме до овој наратор на емиграцијата кој освои милиони читатели во Соединетите Држави прво, а подоцна и во остатокот од светот.
Книгата е составена од девет приказни кои, сепак, служат за многу концентрирана наративна намера. Истото чувство на искоренување, кое произлегува од сите оние што се раселени со сопствена волја или со наметнување на околности, може да се појави од осаменоста, и за тоа не мора да сме патувале толку километри од тоа место, препознаено од нашата меморија како дом На
Најважниот дел од книгата е магична струја што завршува со претворање на тие ликови од далечни земји во читател, без оглед на нивното потекло. Интроспекцијата на човечкото суштество кога околностите се неповолни се поврзани со истата намера да се излечи поразот.
И иако книгата навлегува во обилни детали за диспаритетите помеѓу некои култури и други, идејата за туѓото како чисто семантички корен од етимолошки чудното завршува приближувајќи се до читател кој ќе го открие тоа, туѓо за себе и на кое му е потребна човештвото. кај соседот.
Доброто име
Првиот роман на hумпа ја имаше таа стигматизација, таа предрасуда за наративниот капацитет на опсегот кај кого авторот беше познат само како книга со приказни толку моќна што го презеде Пулицер.
Но, вистината е дека во овој роман hумпа повторно изненади со аргумент што веќе се чинеше дека стои над неа како ексклузивен, мултикултурализам, интеграција од бенгалската култура во Америка, но проширена на секој друг процес на социјална заблуда.
Со аспект на генерациска нарација која исто така служеше за атомизирање на приказната по составот на приказни, го среќаваме семејството Гангули, некои родители целосно го почитуваат нивното потекло и некои деца Гогоol и Соња кои живеат во таа ничија земја, најслични во гето во кое може да се заклучите според вашиот избор ...
Невообичаена земја
Едно од најголемите достигнувања на hумпа е неговиот потег од особено во глобално. Огромниот триумф на наратор специјализиран за раскажување приказни за ликови донесени од нејзиното замислено реконструирано од нејзиното хиндуистичко потекло, не може да се разбере на друг начин.
Бруталниот успех на оваа книга низ Соединетите држави долги години се темели на таа хармонија на душите кои, иако ги составуваат своите искуства и нивниот субјективен свет врз основа на нивните верувања, на крајот тие само ја прикажуваат идејата за поединецот погоре се друго
Во оваа книга наоѓаме знаци без ознаки, лишени од нивната презентација како имигранти. И читателот едноставно ужива кога открива дека мултикултурализмот не е проблем, туку можеби решение за да има повеќе перспективи со кои ќе се преземе свет на кој никогаш нема да му се пристапи од една идеја без да се судри со најфрустрирачките недостатоци.
Други препорачани книги од Џумпа Лахири
тетратката на Нерина
Средбата со ликовите е, секако, најголемата интимност на чинот на пишување. Откривањето е подавање рака на читателот да ги придружува во таа чудна осаменост каде што се бараат луѓе и се создаваат простори. Само што се случува во оваа приказна за металитературата и животот.
На дното од фиоката на масата во нејзината куќа во Рим, авторката наоѓа некои предмети заборавени од нивните поранешни сопственици: поштенски марки, грчко-италијански речник, копчиња, разгледници кои никогаш не биле испратени, фотографија на три жени кои стојат пред прозорец, и тетратка со обичка на која на корицата е рачно напишано името „Нерина“.
Која е таа жена без презиме? Како класичен или средновековен поет, или мистериозен уметник од ренесансата, Нерина бега од историјата и географијата. Без државјанство, полиглот, образована, таа пишува песни за нејзиниот живот меѓу Рим, Лондон, Калкута и Бостон, нејзината поврзаност со морето, нејзиниот однос со семејството и со зборовите, а во нејзината тетратка со исклучителни и секојдневни песни Џумпа Лахири наѕира идентитет. .
Помеѓу неа и Нерина, чие цело постоење е доверено на стихови и на многу малку други индиции, постои истиот однос што ги обединува одредени современи поети со нивните двојници, кои понекогаш се преправаат дека се други автори, коментираат песни што се преправаат дека не ги напишале. или, почесто, се чини дека се едноставни читатели. Писателката станува читател, па дури и се повикува на интервенција на мистериозно трето лице: научник кој и помага да ја организира таа топка од строфи и животи кои не се нејзини, но кои би можеле да бидат наши и кои, преку нејзините белешки, ткаат втора книга. тоа, како Нарцис во митот, не се препознава себеси во сопствениот одраз.
римски приказни
Секој дом во неговите многубројни варијации го формира најсуштинското јадро. И таму се формира почетната социјална, но и духовна структура на нашиот свет. Еден вид неизвесност каде секој го чека својот момент за повторно да излезе таму во потрага по своите блесоци на слава. Да ги познаваш овие ликови значи да ги набљудуваш од таа внатрешност каде што се генерира сè.
Едно семејство ужива во одморот во римска селска куќа додека ќерката на старателите - пар со древна навреда - се грижи за домашните работи и дискретно ја набљудува; радосното обединување на двајца пријатели открива, сепак, непомирливи разлики; зрел писател станува опседнат со жена што ја среќава само на забавите на заеднички пријател; семејство кое е малтретирано од нивните соседи е принудено да го напушти својот дом; еден пар бара утеха во Рим за да се обиде да ја заборави својата лична трагедија.
Со овие „приказни напишани во состојба на грациозност“ (Роберто Карнеро, Аввенир), авторката на Толкувачот на болката и Ненавикната земја се враќа на жанрот што ја направи светски позната. Приказна по приказна, Џумпа Лахири не изненадува и трогнува со блескавата книга за љубовта, искоренувањето, осаменоста и природните ритми на градот кој подеднакво ги пречекува сите.
