Los 3 mejores libros de James Graham Ballard

Haurua i waenga Jules Verne y Ko Kim Stanley Robinson, ka kitea e maatau tenei Kaituhi Ingarihi e whakaatu ana i te rereketanga pohewa ki to taatau ao o te tangata mohio tuatahi me te hiahia dystopian o te kaituhi tuarua o naianei. Na te mea panuihia ki Ballard he pai ki te tono me te kakara o te rautau tekau ma iwa pai, pero que acaba girando en ocasiones a las distopías que arrancan desde la ciencia ficción clásica, adaptada a la actualidad por Stanley Robinson.

Na, i roto i ia o nga pukapuka poari he pārekareka ki a mātou te whakamahi i te whakaaro pohewa me te moemoea engari ka huri ke taatau ki te arotake i ta maatau waahi o te ao hei iwi.

I tetahi atu, he mea noa ki te kite i tetahi whakaaro nui i roto i te taangata penei i a Ballard i aukati i tana tamarikitanga i te whare herehere.

Corrían los duros años de la Segunda Guerra Mundial y la lejana Shangai en al que el autor vivía con sus padres en base a la Concesión internacional que parecía distribuir el terreno entre soberanía inglesa, estadounidense, china o incluso de otros países que fueron participando en base a negociaciones comerciales o de otro tipo de intereses.

Me enrollo respecto a esta concesión porque en base a la reclusión final de Ballard en 1941 por parte del ejército japonés, fructificó en uno de sus libros más interesantes por la parte de biografía que contiene: «El imperio del sol»

Engari i tua atu o nga korero mo nga ahuatanga ake o te kaituhi, ko era atu o aana mahi he rereke i roto i taua hongere nui e waipuke ana i nga waahanga pohewa o nga korero pakiwaitara me te putaiao.

Ana ko te mutunga ka koa a Ballard ki nga tangata katoa, ko nga tino purotu o te momo me te hunga i tae atu ki te whakamatau i nga korero hou o to taatau ao kua huri hei mea ke, i tetahi atu waa, i etahi atu ao ...

Nga Pukapuka Tohu e 3 a JG Ballard

Te kingitanga o te Ra

Quizás no sea la mejor novela en cuanto a argumento. Pero el componente de vivencia también sirve para provocar esa mimetización lectora que acaba provocando la intensa empatía de lo extraído prácticamente fotografiado de la realidad.

Ana na te mea kaore he utu o te tangata ki konei ki te whakatau paearu mo te arotake i nga mahi, ki taku mahara kei runga rawa tenei i te pukapuka a Ballard. Inaa hoki, ko te pukapuka nei te mea tino panui me te tino paingia e te kaituhi i Ingarangi, na te mea tonu o tera ahuatanga o te korero pono o etahi atu ra i Shanghai mamao.

I tenei waa ko te tama a Ballard ko Jim te ingoa, no reira ka kitea e taatau te tino hiahia ki te oranga o te tangata. Ka noho mokemoke a Jim i roto i te ao riri. Kua uru atu a Japan ki te Pakanga Tuarua o te Ao whai muri i a Pearl Harbor, a kaore ia e whakaute i tetahi mea i whakaaetia mo te whakahaere maha o Shanghai.

Jim deambula por las calles de la monstruosa ciudad y acaba finalmente recluido en Lunghua. Con esa voluntad de sublimación de las peores vivencias, el autor presenta a un pequeño niño superhéroe en el sentido de que es capaz de mimetizarse con su penosa situación para acabar sobreviviendo a su tristeza y a la violencia.

Te kingitanga o te Ra

Papamuri

Ko te tuhinga Paniora o tenei pukapuka "La Comunidad" na Alex de la Iglesia. I raro i te prism ka whakawhitia ki tetahi waahi hou ake i nga waahi e tu ana nga pourewa i nga kaainga me te taiao hapori katoa kei roto i o raatau pakitara nui.

Escrita en 1975, esta obra apunta a ese clásico capaz de acercarse a la distopía de nuestra sociedad del siglo XIX. Espacios cerrados, clasismo y un enfrentamiento final abierto como una lucha de clases siniestra y descarnada protagonizada por unos individuos sumidos en una deriva psicológica propiciada por la ambientación más siniestra de una sociedad de apariencias en las que la falta de válvulas de escape y de liberación de lo individual propicia una guerra de final impredecible.

Claustrophobic me etahi wa ka whakaata tika i ia whare mo nga herenga o to taatau noho.

Papamuri

Nga po kokai

Ko te hiranga o te tarukino whakaongaonga, ko te rapu i te pai mo te ao harikoa mai i te whakarereketanga o te matū.

Una novela hacia la diagnosis del frenesí de un siglo XX tan vigente en este siglo XXI. Desde los efectos de esta droga en los protagonistas, Ballard va abordando esa intención de preponderancia del yo, del éxito, de la consecución del éxito inmediato, de todo lo que marca los patrones de la prosperidad de toda persona de negocios.

Ko nga hua tuarua o taua mea i tukuna e te kaituhi hei whakatetonga i nga taraiwa e whakatairanga ana i te taangata me te tutu, te whakakore i te mamae, ka mutu ka mau te tangata ki nga mataku tino pouri me nga pouri. He korero e whakakii ana i nga rohe kua ngaro i nga hiahia kore katoa.

Nga po kokai
5/5 - (6 pōti)

Waiho i te tākupu

Whakamahia ai e tenei pae i te Akismet hei whakaiti i te mokowhiti. Akohia te tukatuka o to raraunga korero.