Translatio diurnariorum ad narrationem iam inclinatio notata est, absolute explosionis cum casu Sonsoles Onega. In quibusdam, incipit ab captatione popularis trahere, omnia ex libellis ad pulchritudinem et auto-auxilium evulgare volumina, quae sicut hotcakes vendunt propter notam faciem libri.
Quo argumento iam aliud carmen est in pura ac simplici narratione. Nova scribens res est de ingenio et scientia, et ibi tantum diurnarii peritissimi stylo ad lectorem generalem perveniunt. Huerta maximum Novam aliquamdiu scripsit (interea sunt qui dicant eum factum esse ministrum). Subjicietur huic parallelo judicio rationum primus labor ad magnos circulos venales... Post aliquot vero novellas et magnas accolades, qualis auctoris indubitata est, cujusvis sapores. per sexum vel alterum.
Adeo res se habet, ut opera sua, qua scriptore, opera ephemerida quodammodo paene adumbret. Primavera de novela award in 2014 Iam incipio ei ea consideratione donare ut scriptor donatus ad praesentem qualitatem et suggestivam fabulas lectoribus iam legionis.
3 conscripserit a Maximo Huerta
Parum vale unum
Alienatio est infantia sine felicitate, plena melancholia infantiae, in aliis sentitur, sed quod numquam in sua carne factum est. Ex illis autem cineribus verissimi heroes nascuntur. Quia potenter ad perditionem vocat errantes ab inertia desertionis. Statuendi aliud cursum, quamvis omnia, maxime heroica cotidianique eventus umquam narrantur.
"Mater mea felicior fuisset, si natus non essem." Ita incipit occatio testimonium scriptoris adversus asperrimam narrationem, id est vitae suae. Praeteritum memoriam, dum matrem aegrotam curat, se vacuis offert se implere non posse.
Auctor per silentium ac magnum spectandi ingenium patefacit eius familiaritatem et ostendit nos, pulchritudine et dominatione, effigies patriae ac temporis e familia sua. Comitatus est senex deliciolum suum fidentem, canem fidum et venustum.
Cognoscere cur nos amemus, quos non amamus, postulat sincera sinceritas, et id quod in hac fabula pulcherrima vale non deest. Vale, parva una est restauratio infantiae excitans, in qua omnes, avis, parentes et filii nimis tacuerunt. Cum tacitis redeunt onusta silentibus.
Cum satis est caritas
Etiam necesse est ut cum fabula amoris subinde iterum conveniant. Accidit sicut cum musica, cum amantes usque ad lassitudinem paene corporis stupefaciunt, donec bonus compositor repente nos conciliat primario illo, sed absoluto affectu, qui amor est.
Quod cum hoc fit nove by Maximo Huerta. Nihil melius quam allegoria, phantasia quaedam, quae cum libentissimis nostris somniis coniungit, intimum illud spatium quo liberi sumus cum omnia ad felicitatem pertinent. Haec fabula est expiatio erga liberationem, traditio ad sepulcrum apertum somniis quae omnia coniungunt, cupiditates ab infantia, affectibus et in cute coagmentat.
Icarus in declinatione parentum matrimonium renuntianter vivit, matris angores in posterum soli faciebunt, patris confusionem, totius familiae inquietudinem. Sed, dum puer ad sexualitatem ob consortium condiscipulorum evigilat, quadam die etiam stupore detegit se donum habere, volare capax est.
Ex hoc facit hominem admirari a proximis, sed etiam aliquem alium. In mediis eius perturbationibus, parentes Eum tueri volunt, sed intellectus, acceptio et affectio est eius ad perficiendam affectuum educationem et contra angustias, quae nos ab adulescentia ad maturitatem perducunt.
Occulta pars Iceberg
Luminum etiam urbs umbras producit. Nam primas huius fabulae Paris fit memoriasmelancholiam solitudinem in medio civitatis magnae, eandem quondam felicitatem et amorem. Nam magni Romanitici cum litteris capitalibus in Historia, romanticismus semper fuit illud, compendium loci Parisiensis, eiusque pulchritudinis exultantis certitudo, quod nihil semper est in aeternum.
Hac in re nova momenta revisere scriptorem qui fundamentalem inspirationis suae partem amisit, qui ei vitam suam scribendam ministravit. In inquisitione amoris impossibilis, cum impedimentis deceptionis semper secum ferat, auctor novos amores invenit ubi se paululum dissimulare possit, ubi Paris inter veros risum rursus excipit eum sentit, in cunis novis cubilibus. nunquam redit, amori nihil comparandus.
Impossibilis amor, amor venereus, rursus hunc principem scriptorem in aliquem singularem vertit, in illum hominem quem omnes fieri possumus, fortasse aliquando fuimus.
Purum hoc sistendi historia, cum indubitato studio amorem illum transformantem evocem, promptum est auctoris ad nos omnes vitalismo imbuendos, cum quidquid vitalismus in mundo secumfert quod, quamvis lucens, ut Paris, solet. umbras reddit pro quovis conatu reducendi lucis effectum, vel metaphoricum Lumen Parisiense vel germanum vitae lumen.
Alios libros commendatos a Maximo Huerta
Paris nuper experrectus
Narratio de Paris cum Parisiensi libertate annuntiata est, in qua nuper absumta est. Summum illud supremorum libertarianarum et affectuum ut exemplar modernitatis in omnibus locis. Paris formandam auctori infatuatam hanc urbem amoris et lucis cum suis umbris.
Alicia Humbertus AFFLICTUS. Erno Hessel, eius vitae amor, Londinium proficisci reliquit. Lutetiae sumus, anno 1924, urbs Olympia hospitio parat, condita sub symbolo unionis et fraternitatis. Omnia dissonant: completio Basilicae Sacri Cordis, motus artificiosae, anarchismus, eius desperatio...
Laetitiae explodunt plateae, et Alicia paulatim se involvi sinit; Operatur ut vestitor in tabernam dum litteras scribebat, siblings suorum curans et amicorum tutela freta, praesertim in vitalitate magni Kiki de Montparnasse, feminae lucidae.
Paris triumphat. Alice quoque consilia eius clarescunt. Inter partes, certationes et impetus, novo homini occurrit qui eam perstringit. Omnia magna esse videntur, sed praeteritum redit cum secretis et praesens inopinatum redit. Pulchritudo, passio et felicitas flammae eiusdem ignis esse possunt, quaeritur: Alicia, vis iterum exusta?
Somnium nocte
Declinatio vitalis puncta sunt momenta siderea illa, in quibus extra scriptionem destinatam sortis tuae excedis. Pueritia et tempus est datum omnia violandi, consilia perturbare et quae destinata sunt mitigare. Consequens est alia vita, alia futura, alia necessitudo cum ambitu tuo. Et fortasse culpa, compunctio, counterweights ad liberum actum.
Summarium: Novus incipit in oppido ficto in Costa Brava, Calabella vocato in San Juan, 1980, nocte in qua cinematographicum aestivum stella hospitio aperit: Ava Gardner.
Peculiaris dies est Justo Brightman, puer duodecim annos natus, actum qui suam vitam inversam convertet, dramaticam exercere decrevit. Post triginta annos, Justo photographer clarus est qui Romam ad celebrandum natalem matris suae venit, voluit ei secretum narrare quae nocte illa San Juan contigerat.
Susurra concha
Imago, ille character, qui contumeliose nos aspicit a televisifico, a signo in platea. Vita eius triumphat, sicut risus. Eos amamus et partim odimus ob id quod in exercitatione nostra suffocans repraesentant.
Cum Almodovariano tactu, in hac fabula una fruimur ob obsessiones Misericordiae illorum Stephen King tantum, ut dico, Hispanico stilo. Summarium: ngeles, mulier quae parvas dispositiones vivas facit, una post meridiem per Gran VÃa Matriti ambulat. Ante eam in altera vici parte collocatione magnae posterioris pelliculae admiratur.
Apparet Marcos Caballero, primas figurae movendi dies felicissimi. Ex hoc tempore, ngeles existentia funditus mutabitur: opus suum negligit, omnes imagines et relationes quae Marcos apparentes secare incipit, eum ad partes sequitur atque etiam eius electronica invenit.
Itaque usque ad opus ut vilicus est. Hoc momentum erit cum primum vita eorum secent, sed vita Angeli occultat tot arcana, quot ea quae omnes mulieres in familia eius tenuerunt servare ad beatum ...
