III optimos libros detegere per CS Lewis

Cinematographiam explosivam continua magnarum classicorum generis phantasiae vivimus. Commode (immo opportunissime) translatum est ad magnum tentorium ad ostentationem fx maxime avant-gardiae. Sed magna nisl exortus (Ludovici familiarissimus), qui sui Cicero aut etiam vena George Martin RR, (ut veriores blockbusters citent) semper occupabit phantasiam fans generis novorum mundorum.

In casu Ludovici fortasse etiam Narnia anecdota sonare potest lectoribus aliorum operum in bibliographia tuasicut vena eius creativa diversitas missionum et themata pervenerunt in propositionibus quae etiam genus epistolarium appellaverunt.

Non est res contemnenda narnia universecum septem suis libellis magnae ubertatis in novo mundo diffusae, ante quam sola vis imaginativae unius mentis admirari potest, sed semper bonum est alternare umbilicum ad intellegendum illam finalem intentionem, quae in compendio est. globalitatis, multo magis in auctoris profundis spiritalibus radicibus.

Ita dum relationem dilatare conatur, electionem meam maxime repraesentantis Ludovici exhibere audeo, cui phantasiae genus multum gratum est, sed etiam in multis aliis propositis narrationis intercedit. phantasticam, exsistentiam et theologicam.

Top 3 Recommended Books by CS Lewis

De diaboli epistulis ad nepotem suum

Bene est, ut ante dixi, omnes fere nos Narniam novimus, etiam si modo in cinematographico landscape in transitu. Tempus est igitur ad aliam rationem transeundum, ad alium prospectum auctoris, qui profundius humore infunditur, phantasiae attingit ac etiam informativum in themate universali caeli et inferni, Dei et daemonum.

In hoc libro occurrit Scrutopo, qui venit ad repraesentandum diabolum tentationum Christi et eos qui, sub eius schola, mundanas tentationes nobis offerunt, quibus ad perditionem nostram invigilandum est.

Praeclari discipuli Scrutopi unus fuit Absinthius, nepos eius, fortasse non optimus daemonibus praeditus, sed in cuius humeris Scrutopo officium familiae erga ultimum ac millenarium inferorum conatum deferre vult: hominem perdere.

De diaboli epistulis ad nepotem suum

Die ultimo proelio Narniensi VII

Non potest optima idea commendare lectionem sagae ultimam pensionem. Sed si in scopo haeremus, sine dubio nova haec nova, quae diu expectata eventum colligit, lectionem intensam, sudores frigidos, et febricitantes lectionem fingit.

Quia omnia agitur, post mille paginas ubi novus mundus per pensiones extendit. Idea omnia hominis tanguntur, illam praedestinationem ad calamitatem acquirit necessitatem spiritualem auctoris sui.

Et videtur quod contradictoria spiritus humanus in Narnia germinaverit. Quemadmodum mundus noster ad sui ipsius interitum duci potest ob nostrum interventum, sic Narnia nostrum fatalisticum infortunium discere potest. Sed ut finis omnium aedificatorum non venit ... pugnare velint.

Proelium ultimum. Paralipomenon Narniense 7

Turpe est in observatione

Et eamus e Narnia per eundem thalamum, a quo intravimus et consistimus in gemma scriptoris Petri, homunculi fidei, qui Deum diffidunt.

In casu Ludovici oritur dubitatio, ut in tot aliis casibus post damnum. Ille, qui uxorem rapacem cancri perdidit, quaestionem re- petit quam decies centies inter furorem et desperationem.

Utrum fidelis es necne, semper interest invenire auctorem generis ut theoretice leve ac phantasticum, dubitationes compellare et dilatare sensum vitae vel totius defectus eius cum praecise verba, universum Ludovicum. tam bene dominata sola possibilitates vanissimas offerunt: « solitudo ».

5/5 -(5 suffragia) ;

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.