In III optimis libris Abdulrazak Gurnah

ab award Nobel Literature in MMXVII Tanzanian auctor benedixit quasi Gurnah super maxime recalcitrat candidati sicut Murakami uel Javier Maria; quod etiam incipit apparere in stagnis Praemium Nobelianum Litterarum singulis anniscum illo malo omine nonnumquam comitatur eos qui nomi- nis iudicandis.

Punctum est illud Abdulrazak Gurnah habet explicationem. Re quidem vera, quisquam victor causam suam habet cum Dylan in litteris orbis terrarum praemio clarissimos vicit. Nolo malum esse, verum est quod praecise in illa explicatione, quae unaquaque cognitio solet comitatur, sicut haiku, quae bona scriptoris in officio extollit, locus est iustificationum rationum: "ob. sensus tangibilis animae in auctoris narrationibus "vel" illustratur exquisita indoles immensae humanitatis characterum... ».

In casu Gurnah, per hoc opus chronica effectorum et consequentium deductionis ictus peragunt. Omnia a prismate intrahistorico, quod omnium et singulorum oculorum cum empathy accusat. Et verum est Gurnah procurat ut illum prospectum ex oculis suorum characterum deferat. Ita litteris maiusculis litteris effectum est, ut experientiae nostrae in notandis historicis adiunctis, vel in missionibus, quae propius ad nos perducant in dissidissimis hominum polis.

Adtendite emendationes et editiones novas in variis linguis. Hic itur ad rem tam longe mirabilissimam Abdulrazak Gurnah iam notavimus, a Nobel 2021insula tua erit: Zanzibar.

Top III suadetur conscripserit de Abdulrazak Gurnah

Paraíso

Mundus adultus ab infantia conspicuus semper fons est uber unde ad refocillandum contradictiones nostras maxime essentiales. Primo quia mundus longe a moribus, quos docemur, deprehenditur, secundo quod inter imaginationem et rem prosaicam directam implicat concursum, tertium quia in quibusdam infantia furtiva crudelitatis pessimum est, et solus puer heroum effugere potest.

In Africa Muslim Orientalis, in vigilia Belli Orbis Terrarum I, puer Swahili qui somnia somniat peregrinam relinquit domum suam ad avunculum Aziz, mercatorem Arabum opulentum e litore. In hoc itinere initiatorio, prima cognitio quam Yusuf acquirit est Aziz avunculum suum non esse: pater decoctoris eum vendidit partem debitorum solvendi.

Cogitur ad tabernam Aziz curare, Yusuf etiam hortum domini sui saeptum curat, paradisus ille viridis quattuor rivis perfusus. In horto encrypto, amores occulti protagonistas consumunt. Specula ab arboribus pendent in quibus tristis et deformata domini uxor eum observat et explorat. Serva puella vias ambulat, quos sine spe Yusuf vult. Fabulae peregrinorum in aere resonant, arcanis magis: Africae tenebris interioribus, lycanthropis custoditae, terrestris paradisi situ, cuius ostia ignem vomunt.

vita post

Cum adhuc puer esset, Ilyas a parentibus coloniae Germanicae ademptus est; Post annos absentiae et pugnae contra suos homines, ad urbem pueritiae revertitur, ubi parentes eius evanuerunt et soror eius Afiya in adoptionem data est. Item alius iuvenis redit simul: Hamza non furatus est ad pugnam, sed vendidit. Vestibus tantum supinus, tantum laborem et securitatem quaerit ... et amorem pulchri Afiya.

Saeculo XX modo incohato et Germani, Britanni, Galli et aliae nationes continentem Africae diviserunt. Cum hi iuvenes superstites vitam suam reficere conantur, umbra novi belli in alia continenti rursus eos tollenda minatur.

Seaside

Vita litoris emigrantibus paradisi cum suis diebus inexpugnabilis infernum manet. Semper dictum est insulanos plus mansionis pati, cum insulam exeunt quam visitatores insulae ex affectu claustrophobiae laborant. Contrarium effectum erit, propter notionem agorophobicam mundi nimis magni facti, ubi semper peregrinus est.

"Sicut tota vita mea, in parva urbe iuxta mare habito, sed magna pars eius transiit in litoribus magni viridis oceani, hinc multum longe". Nuper post meridiem mensis Novembris anno XIII, Saleh Omar ad Airport Gatwick pervenit. Ad omnia sarcinas ligneas capsula thure repleta. Multa fuit, sed nunc nihil aliud quam profuga in silentio. Interea Latif Mahmud, poeta, magister et exilium voluntarium, solus in quiete Londinii conclavi vivit.

Paradisus, quem hi duo viri reliquerunt, est Zanzibar, insula in Indico mari abrepta a monsis, quae unguentum et aromata mercatores afferunt. Cum parvum oppidum maritimum Anglicum offendunt, longa historia quae multo ante coepit evolvere incipit: amores et proditiones, seductiones et deceptiones, ancipitia displacentia et lites.

Alii libri commendati Abdulrazak Gurnah...

Silentium pretiosum

Qui tacet, non concedit. Nihil tam inaccurate dicens. Quisquis tacet, cogitationes suas, notiones notionesque mundi servat sicut arca Pandorae. Nihil accipere possumus propter alterius silentium. Narratur de processu temporis, et onus illud silentii, quod quasi harenam super littus cadens, finem inaccessibilem montibus incomprehensionis erigere potest.

Haec nova, ab El Aleph anno 1998 edita, fugit Zazibar qui in Magna Britannia habitavit, ex quo terram suam contra legem fugit. Ibi studiis suis peractis, incipit lucrari in doctrinali quam odit. Eodem tempore relationem confirmat cum Emma discipulo ex familia medii ordinis quacum habet 17 annos natam. Cum in patriam abolitio statuta sit, mater eum invitat ut uxorem suam inveniat, nesciens se iam cum alio vitam communicare, et cum ea etiam familiam habere.