Alius de magnis summe narrationis hispanice cum Mexicum sive Argentina. Ex Chile fit multitudo auctorum qui patriam bibliographiam multorum cararum exhibent. Fieri non potuit nisi in regione plena locorum contrariorum. Ab Atacama eremo teneant, florentes capaces tempore ius; ad magnam civitatem S. Jacobi inter montes ejus; cum subsidiis nationalibus et meridionalibus ad finem mundi opiniones.
Confert quae etiam mirantur in narrationis topiis. Pictae valde diversae sunt ut lectoribus satisfaciant. Ab operibus incorruptibilibus ad novos regestos pervulgatum noir genus necnon incursiones in omnium generum primariorum.
Auctorum elenchus inter saeculi XX et praesens huc allatus, multis aliis prorogari potuit. Sed ea quae sunt audaciora, semper sunt, qui ex sola subiectiva aestimatione iudicum in officio relinquuntur.
Verbi gratia, Neruda omittitur, quia poesis non est mea res. Grave abiicias quod multi non ignoscunt, sed id quod est. Hic vivimus a prosa oratione. attamen ultimately and symbolically, I have left the list at 9 great authors Chilean. Sella vacua pro Neruda, maxima, si aliquando audeo poetico.
Top X commendatae scriptoribus Virgil
Isabel Allende
The Virgil scriptor Isabel Allende praecipuorum virtutum vel donorum quae quisque scriptor cupit efficere per totam vitam suam acquirit: empathy. characteribus Isabel Allende vividae imagines ab intus foris. Coniungimus omnes ab anima. Et inde, e foro interno subiectivo, mundum sub prismate contemplamur, quem auctor interest ostendere ut magis evincatur, magisque moveat vel magis criticum si tangat...
Sic, amice, moneris. Teipsum scribe, quemvis e novellis reginae litterarum Hispanicis, mutationem significabit, osmosim, imitationem in alias vitas, characterum in his novellis. Et sic fit, ut audiendo incipias iuxta te ambulare, tunc vides quomodo respirant, terminas odorem suum, et gestus eorum videndo. Tandem intra eorum cutem finias, et pro eis vivere incipias.
Et in summa, id est veraque, diversis oculis videre discentes. Et, ut semper dixi, hoc unum in litteris maximis valet. Non agitur de te sapien- tiorem credere, sed scire quomodo alios intelligas. Singulares dissertationes singulares operis Isabel Allendenihil habeo quod dicam amplius.
Robertus Bolaño
Solius Neruda poeta fuit. Sed compatriota eius Roberto Bolaño unum est luculentissima exempla studii litterarum in omnibus eius aspectibus. Et evenit quod, cum im- pendebat ei immedicabile malum tragoedia, cum scriberet maxime insistebat. Ultima decennia (X annis pugnans aegritudinem suam) absolutam litteris dedicationem significabat.
Etsi veritas est hominem similem Bolaño demonstrare non habuisse gradum vitalis studii litterarum. Conditor of infrarealismid genus surrealismi dilata et in Hispanicas epistolas trans- latum, magna poemata scripsit, novis- sima incursionibus, quae prosa oratione optavit. Ita Bolaño se totem culturae counterculturalem cum novellis in speciebus fictis delineatum conformabat, sed ab intus erumpens cum acidis et tinctibus criticis qui nos summae realismo impugnant.
Jose Donoso
Litterae Chilean invenit in Jose Donoso ad suum transcendentissimum scriptorem saeculi XX. Non tam in sensu narrationis quam successus, qui etiam partim, licet minus, quam Isabel Allendesed propter earum rerum existentialium scopum. A Donoso cuius civis Scarmeta admiratus ob magnam conscientiam socialem.
Gustus cupediae litterariae summatim comprehendit id quod Donoso proponit in quibusvis generibus lusit. Quia quaestio est ut nos eorum ingenia exsugat, ut stupeat insidiarum stupens, fruens quod pertinet, clamitans, exstaticum intellectualis profunditatis crimen.
Omnia nos invadunt nitore ac brevitate, cum synthesi virtuosae literarum. Tum acerbum exsistentialismi gustum extenuatum a damno, cordis contritione, disefficentiae, quamvis haec omnia cum lyricismo intenso, vivacissimo et vario admodum compensante. Statera tantum in summo ingeniorum sicut Donoso cum animabus capacibus totam visionem vitae possibilium recipiendi et transferendi.
Antonius Skarmeta
Vltra propositum argumenti et narrationis, accidit generationis inter auctores Chilianos Isabel Allende y Antonius Skármeta litterae Chilean faciunt unum ex validissimis fundamentis hodiernae litterae Latinae Americanae.
Si etiam proiectionem cinematographicam nonnullorum suorum magni operis consideramus, parallelam bibliographiam inspicimus quae participat, fortasse harmonia generationalis, recensio sociologica, intentio dramatica et actio ex vividissimis characteribus transmissa. Nihil videre in ultimo stilo, sed magis fortuitum in curriculo.
In casu de Skármeta, eius gustus pro cinematographico scripto scriptas attingit, etiam productionem novam respersam humanismo intrahistoriis onustus in institutis tam disparibus quam variae aetatis hominum cum suis inventis et frustrationibus, sociali effigie cum suo discrimine onere vel voluntate, contradictiones et misalignationes singulorum in genere morali revelandi.
Fortassis hoc est quomodo circumdare nititur immensum, quod in tot bonis fabulis vel in aliquibus cursionibus in cinematographico, vana aestimatio semper exerceri potest. Unaquaeque fabula occursus est cum ipsa turpitudine, qua quisque auctor debet conscientias excitare, ut chorda illa celebre attingat.
De gustibus litteratis et cinematographicis et praelectionibus Skarmeta sunt etiam ipsius opera. Et Neruda hac in parte fit aliquid recurrente, character et opus religiose in ampla Skármeta creatione recognitum.
Sed, ad singulas singulas rationes, quilibet ex his novellis illam gustum habet aurificii independentis, creationis impressis onustam ac superatam voluntate aliquid novi narrandi, in characteres iniicere capaces essentias tradendas formarum et indubitato stilo.
Marcela serrano
Current litterae Chilean compendiat inter Isabel Allende (Semper superuenit) et Marcela serrano (singula cum eorum narratione utilitate et stilo) optimorum venditorum bona cum faece magnarum nisl. Et est quod omnia quae a carcere femineo suscepta sunt ad stateras attrahenti aperire possunt quae legentibus flagitant satisfaciant.
In casu specifico de Marcela, et circa XXX annos professionis, bibliographia eius opimam introspectionis musivo componit, ubi quisque indoles suas luces et umbras confert, ordines colorum ex quibus mundum cursum manifestis feminism ludunt vident.
Ars est cum parallelo illo gradu ad singulas protagonistas componere insidias vivas. Sed Marcela Serrano eam consequitur quia omnia naturalia sunt et integraidque minime obiciendum est ad revelationes psychologicae vel sociologicas quaerendas, quia id semper plus erit laboris legentis, qui in singulis scaena magis commorari velit.
Legendum igitur Marcella Serrano est accessus propinquitatis. Fere iter ad animam susceptum. Iter in quo mores transgredimur et ad recognoscendum nos raro tam humanitatis ducit, ex soluta oratione tam splendidum quam validum.
Carla guelfenbein
Dolus Carlae, et multorum scriptorum qui magni evadunt, aliquid interest ut ex machina re eruat et sciat quomodo in fictione narrandum sit. Semper cum illa exquisita rerum scriptorum constructione, quae nostrorum temporum speculorum offerre potest, ut unusquisque lectorem essentialem imitationem reflectere possit.
Maxime quia realismus Carlae aedificatur ex impressionibus protagonistarum anima eius, ex infinita subiectiva cosmos capiendi ingenia in profunditate, in impedimentis vitalibus, in philosophia vitae.
Aedificatio cum accurata illius aurificis, omnia alia enucleant naturali ac nimia labens, quae ad nos pervenit, cum sentimus nos sub nova cute vivere. Amor, absentiae, livoris, vel spes, odores ita dant ac etiam ut sapores, propemodum spirituales, cum imperfectionibus ac mistionibus, inter rationem ac ea quae ab anima receptare possumus, transmittere curent.
Albertus fuguet
cum quaeritur cur scribat? Experiri potes ut accurate responsum respondeas quibusdam operibus ut "Sicut scribo" per Stephen King vel "Quare scribo" ex Iavier Romeo. Vel solum consilium titanicum efficere potes Albertus fuguet. Una quae in omni responsione ponit "quia", ratio cum qua magna versantur.
Non frustra Fuguet omnia tionata visione narrationis scribit. Libri, qui primum ficta sunt, in veritate annales, vel in errore expositionis vel inquisitionis biographicarum essentiarum... Scriptum est. Scriptor est, qui narrare incipit pro sola utilitate fabulae tollendae, vel inquisitionis vel illius ideae, quae imaginationis fores pulsare non desinit.
Itaque non facile est Fuguet optimos eius conscripserit vel optimas temptationes intendere. Nebulosissimus obliqua trepidatione. Quia inter rem et fictionem est spatium in quo omnes incolimus. Illic ubi limina nebulosus est ubi fabulae Fuguet nos capiunt et captant causa litterarum omnium.
Alexander Zambra
Suae directae conspectus Oceani Pacifici esse debet, ubi immensum illud caeruleum memoria et praeteritorum exuere potest. Hoc est, quod quidam pauci fabulatores recentiores Chiliane praestantem habent honorem amplissimae narrationis armamentum. A iam evanuit et mythologizatus est Robertus Bolaño autem Alexander Zambra ire per poetica of * Parra cecidit Nicanor, aut maxime popularibus narrationem Isabel Allende.
Scilicet, uniforming satis audacis est, etiam originem ducens creatorum officiorum. Quia contradictorium est baptizare uti currente quod quisque scribit intentione exorcismi vel in inquisitione sui loci. Ratio autem nostra talis est, quod in solutionibus difficilibus pittacia consueta. Aliquid prorsus diversum est quod, communicantes idiosyncrasias, signa moralia, circumstantias sociales et influentiam geographicam nimiam, qualis est tractus Chile sicut litoris Pacifici a septentrione ad meridiem, aliquid tandem participatur in illa prima motiva ...
Alejandro Zambra detegens recreat in visione poetica, quam ab ipso Parra acceperat, ut lyricismus in oratione populari bominis finiretur. In hoc singulari processu linguae, notae quae supersunt praeclarae ornatu et subsequente crudelitate realismi sine respectu subigendae. Actiones notae criticae in aspectibus socialibus, moralibus et politicis non carent. Aliqua pro quo tamen poeta desinit prosa quadam in qua iam res omnes deponit.
Paulus Simonetti
Fabulae Pauli Simonetti velatae sunt confessiones protagonistarum qui in nobis inveniunt clinicam. Tantum ut lector desinat cogitationem de congruenti argumento ex ineluctabili veraque omnia quae in opere macerat. simonetti.
familiaritas cum nitore illo alicuius qui periclitetur aspectus enucleando in eorum characteribus qui nos omnes appellando finiunt. Placebo contra aliam magis frivolam litterarum visionem. Litterae tradendae quasi canalis humanisticis. Haud ita sane, in conatu nove “dignificare”, hic auctor obliviscitur essentiae delectationis in hoc genere lectionis inhaerentis. sed est de actione et cogitatione complementum. Statera perfecta.
Vestibulum vitae dictum quam. Sed progressiones etiam suggestivae circa illos magis transcendentes aggrediuntur. Adventus vita est vel fortasse opus est in scaena tactu improvisationis quem quisque in suis interventibus coram auditorio habet. Opiniones capiendi secundum essentiales protagonistas, circa quos insidiae, eventus ac prospectus mundi versari solent secundum momentum in quo versantur. Subiectiva quasi dives musivo ubi color sed etiam odor et etiam tactus videtur nobis ex papyro provenire.