3 optimorum librorum a Paolo Cognetti

auctor Paulus Cognetti Unus ex illis auctoribus in litteris fictis delabi statuit aliquid transcendentiae, quasi philosophicae, cum gustu historiae humanitatis cum implicationibus.

Et tamen non est de fabulis scribendis moralibus vel dissimulatione complexorum. Cognetti solum speciem impressionismi quaerere videturcarbasa exsistentialis notae circa notiones in nuditate affectuum exhibitae, fere semper cum positivistica notione intra negabilem realem tactum, qui melancholicum progressu temporis devolvens desinit affectum.

Protagonistae, qui quidnam essent reluctari relinquunt, confessiones post quid vixerint, cum id, quod vixerint, has notas iam in medium vitae ponit, quod in Dantes iam locutus est. Divinum Comoediae.

Utique, quicquid cogitare est succossos introspectivos dilemmas hodie semper adfert scaenam illam mimeticam, naturalem cognitionem tantum ut primas percurrat. Ac si propositae actiones etiam commoditatem personalem in valendo praebent, etiam meliorem.

Top 3 books by Paolo Cognetti

De montibus octo

Amicitia sine trivia, sine tergiversatione. Pauci ex nobis amicos digitos unius manus dinumerare possunt, in altissimo notione amicitiae, in significatione ab omni utilitate libera et commercio firmari. Denique affectio praeter aliud vinculum, ex quo reciprocum aliquod emergit.

Quae nobis in hoc libro narrantur inter Petrum et Brunonem, nos ad eorum essentiam revocat, qui fuimus, ad amicitiam illam, quam aliquando percussimus, iis vinculis quibus etiam sanguine vincimur. paradisos relinquens. Quamdiu conservare potes unum vel eos amicos, quibuscum indissolubili amore conclusisti, reconciliare potes cum pueritia tua, quae te vidit, excedere. Motus et transcendentalis lectio, non alta sed levis intellectus magicae sortis quae exit et exit, quae te partem petit alterius personae et tantum cum ea significationem denuo reperis dum per mundum vagaris.

Pietro iter facit inter civitates, quarum fortunas labore et tenacitate partas fabricat. Bruno inter montes Dolomitarum moratur. Sed uterque scit ibi, inter alta cacumina, latas prata, et profundas convalles, tempus expectari. Parenthesis est communicare cum Deo vel cum aliquo aestimationem tuam de praeterito et futuro, de parentibus, de amore, de culpa et de somniis. Nova quae circum orbem iter facit ut inextinguibilis resonans inter octo montes nata.

Puer ferus

Allegoria derelictio ut philosophia. Benedictio ascetici tantum placebo ad liberationem. Puer, qui nunc homo est, difficile est accommodare se in conventibus socialibus, in formulis, quae iam proponuntur, in ideologicis congruis.

Narrator proficiscitur. Primi gradus incerti sunt. Sed cum abierit, homunculus invenit rem superstitem esse ut te vivam sentiat, nullum esse deterius conatum quam te per inertiam trahi sineres. Quod exspectari posset cum senuisset, fuit illa rancidum compunctionis, unde non erat reversurus. Inter montes (utique) commercium fugaces cum aliis hominibus (ut per se ab auctore visum est), animalia et vires naturae quae eum cum essentia reiungunt praeter alia rudia substituta connexionis saeculi XXI, narrator finem ascendit. itinere fruens, affectum pertinentis, fundamentaliter, ad cyclum vitae.

Sine umquam ad summum

Summum mundi iam non est quod esse solebat. Hoc non amplius praebet mysticam illam visionem, quia centeni homines dominicales immortalitati sunt in foro quasi linea ad summum accessum. Unde non nocebit quod pene divini spiritus in monte per fabulas quasi per hoc unum transmittatur, hac occasione in mirabili peregrinationis libello.

Feliciter Nepal plures missiones praebet cum illo immortalitatis puncto, spiritualitatis e supremo mundi ambitu, unde offerat vel invocant astra. Cognetti nos invitat ad longum iter aggrediendum in ambitu huius terrae retractatum, sicut nullus alius ad summa. Ultra Everest sunt loca quae paene intacta pro improbis photographis manent. Ibi commovemur a Cognetti quod atavisticum attrahenti nexum facit cum tellurico loci illius qui coelum attingere conatur.

Cognetti quaerentes finem saeculi conveniant in via. Vita valebat et intensissima sorbet inter frigora et extranea ascetica lectionum naturalisticarum receptacula quae responsa praebent solum ex plena experientia dissociationis materiae in spatio humanitatis.