Libri III optimorum librorum a Maria José Moreno

Si Psyche est quod vocamus animam et quod est conscientiae, voluntas et quid nobis post physicum relinqui potest, procul dubio psychiatriae audacia artissima est ad investigandas altissimas aenigmata humanitatis.

Et sane, quod psychiatra fulget cum similibus Jose maria Moreno nova scribere incipit cum illo gustu arcano, criminali vel suspenso ab intus materiali, ab anima ad ultimam actionem ipsius, de qua agitur.

Insidiae natae sunt e puteo protagonistarum ad rem, emergentes instar glaciei ex qua lector iam scit plus esse quam primum viderit, multo magis.

Analogias psychiatricas tandem deserentes, et ad metaphoras declinantes, proculdubio conscripserit María José Moreno in paucis consessibus devorantur foelici congressu inter aenigmata et actiones, inter criminis notionem et scelestum et inquisitionem sistendi mali.

Unius fabulae quae turbant vel fascinant vel iam celebrem eius Malum trilogiam. Liber ullus est bonus locus huic auctori committitur.

Top 3 conscripserit fabulas a María José Moreno

Quod tempus in berlin

Trauma ob irreversibilem naturam, propter indissolubilem cum culpa compositionem, propter perpetuam odorem profundissimae cladis existentiae. Quandoque concutere potest, et numquam scis quam optime obire. Nam Richardus Leinz, eo comperto totam suam vitam fatiscere ob id quod ante multos annos non debuit accidere, ei non obscurum sensum levat, prorsus contrarium.

Prope dimidiatam vitam abhinc rem inconsultissimam decrevit saltem dilemma opportuna. Indagator Parker te adducit ut celerem Deum sciat quo studio. Sed illico Ricardum accipit, ut se in illam impossibilis compositionem immittat, ad quam furibunda culpa impellitur. In itinere Ricardi ad loca praeterita quae numquam revertuntur, quaerendo voluntatem eius ut nodos solvendi in aeternum, alias rationes reperimus essentiales illius vitae quae subito fractae esse videntur. Marie, veteris dilectionis, Thomas ut Richardus fidelis fautor.

Omnia quae uterque agunt solum in illos aenigmaticos et labyrinthos transitus hominis per existentiam habent, cum umbrae, timores ac daemones ad praesens omnia occupare nituntur. Historica periodus perfecte congruit illam obscuram compagem intrahistorii quae desinit convergere in synergia fatali annorum durissimi.

Quod tempus in berlin

Thanatos amplexus

Trilogiae considerationem requirunt longe praeter voluntatem bonam fabulam narrandi. Plura documenta sunt, opus profusum, partium libratio, portae apertae et arctae inter insidias.

Trilogia vel opus quodvis amplius opus est operae literariae machinalis quae, in hoc incoepit Trilogiae Mali, detegit omnia illa auctoris cognitio copiose de possibilitatibus mentis humanae circum obscurum, obsessivum ab occlusis. simplices malae inclinationes ut invidiae vel umbrae veteris contumeliae et doloris. Mercedes Lozano multa de his omnibus cognoscit sicut psychotherapista. Utique in mundo suo notare debet necessarium terminum motus affectuum ut possit agere cum professionalismo et solum sub eius professionalismo. Est de re aliqua nitida et aseptic. Donec sordes pops erigit et minuere conaris diffunditur et maior fit.

Nam Mercedes Lozano omnia incipit ab incommodo affectu alicuius qui eam vexare conatur vel saltem terrere. Sed fortasse incommodum illud afficiet donec cum custodibus suis relinquatur. Malum est labes illa quae in aliquem spargere potest. Conscientia semper portum capere potest et ad praesens a pueritia caesam trauma deducere. Hoc modo Mercedes Lozano nimis aegros suos incommodare vult, donec eosdem timores sentiat, et flores mali crescant, qui radicem ab anima ad pectus emittunt.

Thanatos amplexus

Sub tilia

Maxime pictum tenet saltem unum secretum, secretum suum. Quid minus quam ut ostenderet humanitatem illam posse cedere tentationi vel etiam posse succumbere malo. Sed sane, parentes quam maxime custodes mali ominis aut saltem perturbationis secretorum cogitantes, multo nos magis admirabiles et incommoditates facere possunt.

Elena illa mater est quae unum malum diem e Matritensi ad Eboracum non minus planum accipit. Eius familia numquam cogitare potuit quid illic se inventurum putaret. Et tamen omnia, gravissimum est quod non revertetur ad indicandum quod numquam iter fatale illud reliquit vivens. Maria, filia tua, abrenuntiare non potui, quod tam humana scire desiderans. Cur mater Novi Eboraci iter fecit? Sensus exasperans nihil sibi vindicare potest tam longe in itinere quod eam totam finivit ineluctabilis fit missio.

Et sic, utique rationes itineris deteximus, rite certiores fiemus de fundamento illius intempestive ad alteram partem mundi evadendi. Quaeritur an nos invenire poterimus inventa quae Maria ad faciem debebit. Quia mysteria matris ad vitam perfecte transformatricem esse possunt.

Sub tilia
5/5 -(17 suffragia) ;

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.