Libri III optimorum librorum a Lope de Vega

Tempus erat (non minus quam in aetate aurea virens Cervantes) in quo res spectacula ab hominibus substantiae exercebantur, cum impedimentis culturalibus egregiis. Et hoc aedificari potuit, saltem in verbis lexicis et semanticis. Animus erat quid esset, ut adversarios tam bene legeret. Magna proculdubio euphemismus ad vitam, ut simile tragicum, in tam dispari culturae ambitu.

Quia quomodo oblivisci possumus inter pugnas litterarias? Lopez de Vega, Quevedo et Góngoracum exitu in aeternum ut «homo adhæsit in nasum'Vel'Versiculos in lardo pangam ; quin mordeas eos gongorilla» quae ad repraesentandas alias alias res alias personas ostendit ut « amore morior » vel « qui super me crus immittit ut caput non erigas » (ut vides multo minus ingeniosum sed iustum. ut ridiculum ab imperito aut absurdo.

sed hodie mansimus apud Lope de Vega quod in diebus illis trium, de quibus supra, propter libidinosae vitae respectum, pessime existimatum est. Me tamen Lope de Vega, qui in amplissima prosa bibliographia maxime delectari potest. Scripta conscripserit exstare in tabulis cum vita sua ac facere theatrum aureum saeculum maximi ejus exponens.

Top 3 libros commendatos a Lope de Vega

Fountainovejuna

Cum fabula eundem vehementiam interpretata vel simpliciter recitata attingit, eius cautionem et eius essentiam forma transcendit. Multi discipuli (ut credo adhuc volunt) hoc opus aliquo tempore legunt in nostro itinere ad scholam vel institutum.

Memoria autem mea lectionis est quae nos omnes interest propter vim suam inter epicos et humanos. Rerum novarum in orbe tradito Ibero, in quo communitas tandem convenit ut se defendat, ut effrenata contra iniustitiam fiat, stare sicut omnes vel nullae capaces sunt ad terrorem arctissimorum principum. Quia sine populo non est imperium. Et si populus sub praemissa iustitia sociali coniungat, quilibet hostis potest humiliari ad humiliationem. Opus quotannis retractatum, pro certo quod ordo classicus hanc coniurationem attingit, quae libertatis cupidus ingeminat, in dies magis quamlibet gravem deprimit.

Fountainovejuna

La dama boba

Solus homo, qui vitam suam amori detrahit, accommodans ad promiscuam inclinationem suam supra quamlibet imperativam moralem (quaedam aureae aetatis Julio Iglesiae), scribere potuit praeclarum amoris opus, ut in quavis stadio luceat amor. qui huic scripto.

Praeter amorem idealem et perennis inter duos amantes, Lope de Vega compellare potest aspectum transformantem novi amoris, ut effugiat umbras quae diversis temporibus latent. Venereticus, Platonicus ut variae occasiones eandem vitam mutandi, sed non semper coeuntes in uno momento ad unam semitam investigandam. Non quod Lope de Vega aperte promiscue reddit. Sed est de lectore suspecto, qui potest iterum invenire personam publicam, secundo tertiove tempore, provocatione sensuali alicuius, qui se iam novit in agro illo carnalium, poetice immortalitatem evocantis. spiritualia, dum rivi gaudens sepeliuntur.

La dama boba

Canis in praesepio

Sine dubio, Lope de Vega excitavit novum illud theatri splendorem in nationalem comoediam cum spiritu transcendentiae, longe supra Vaudeville, quae semper in theatrali repraesentatione extiterat.

Lope de Vega nihil habet aetatis suae invidere Cicero solum ut maxima aenigma Shakespeare, eius sollertia ad pingendas scenas maxime epicas fortasse magis in audientibus exclusivis haereat. Lope de Vega realismum movit, qui illud spirituale punctum extollebat, sed quod, ad popularem modum, ad venereos vel existentialists universi generis Shakespeare culmina pervenire non posse videbatur.

Sed pro justitiae sollertiae, dici potest utrumque theatrum magnificasse, quod ex operibus suis bonarum artium compendium consecutus est, super simplicem declamationem ut soliloquium, ut omnia in interpretationem, in insidias in verteret. dialogos... in theatro post omnes. In cane in praesepio, Lope de Vega sibi visus est paulum Shakespeare dissimulare et ad optimas accedere, ut alias species altiorum affectionum attingeret.

Tantum demum videbatur quasi in mixtura popularium nobilium plus studuit turbare, comoediam facere, et adumbrare iterum, impossibilis amores ex carcere suo fieri posse. In eodem volumine ut infra, anno 2019 edito, duo priora opera sunt.

Canis in praesepio
rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.