Secundum processum temporum locat Ivo Andric in illo limbo state sine conditione sua sicut Iugoslav pro vita sua et usque ad finem suum. In eo tamen natu- rius secundum experientias et vota, Ivo ad Serbiae imaginationem propensior fuit.
Semper decantatum sensum plenum pro sectatoribus et obtrectatoribus mutatis his condicionibus secundum congruum nationis titulum. Andrić finivit relationem Serbiae ac propterea vituperavit Bosnianos et Croats . Diu (videtis, ad extremum odium quoque malas vias coniungi potest...).
Politici volvuntur, Andrić optimus existimatur fabulatores illius areae Balcanicae circa mundum (ad finem cum vexillis controversiarum et radicibus terroir adhaerentibus). Et verum est quod eorum historical conscripserit Symbolum illud et metaphoricum habent punctum qui vividissimas explicationes semper magnorum paradoxorum ac contradictionum patefacit nationum, patriarum, nationalium, passionum propugnatorum ac Xenophobiarum ... promovendorum.
Top 3 Commendatur Novella ab Ivo Andrić
Pons in Drina
quod Ken Follett Negotium inceptum latissimum in suis fabulis "A mundo Sine fine", idea pontis Regalis perfecta metaphora pro diversa symbolo inter unionem et vitae cursum inservivit. Sed opinio iam de longinquo venit... Quia in hac alia nova magisteria, Ivo pontem significavit significationem transcendentiae humanae in ipsa miseria condicionis humanae.
Urbs Visegrad (Bosnia), ad ripas fluminis Drinae sita, momentum splendoris in Medio Aevo habuit ad pontem transitus inter mundum Christianum et islamicum constituendum.
Nova haec historia colligit pluralem et conflictantem illius communitatis, narrationi praetextu pontis magni lapidei qui flumen transit, locum conventus et incolis ambulant. Chronicon longum ab saeculo XVI usque ad initium XX comprehendit, docetque contentiones et conflictationes inter se consequentes et hereditari a generatione in generationem.
Summa parvarum particularium historiarum quae historiam communitatis communitatum constituunt, illa Iugoslavia, haec narratio radices explicat odii et violentiae aeternae communitatis impossibilis.
Travnik Chronicon
In casu huius Iugoslavi scriptoris, paradigma multiplicitatis redeundi ad loca, ubi beatus erat, foedam complexionem acquirit. Quam ob rem Ivo Andric dimidium tantum ad Travnik redit ut propius ad novam historicam quae multa semina rerum omnium quae habebat, et adhuc est, complexus area Imperii Austro-Hungarici.
In summo Napoleonis bello sumus. Missus Gallicus diplomat, Jean Davville, ad Travnik, parvum oppidum in montibus Bosniacis consulis amissis, mittitur.
Nova fabula est de mansione inter 1806 et 1814, occasionem nobis praebens tecti illius temporis turbati, quo Balcani primum ad Occidentem patebant. Circum oppidulum, ubi consul etiam Austriacus consedit, respublica Napoleonica igne et sanguine scripta sunt, dum duo consules in parvo territorio Bosnae amissi, ambitiones et iuventus naufragium in medio suffocabunt. contradicens et impenetrabilis communitas.
Terra humana in qua imagines orbis fere medii aevi cum difficultate feminarum Europaearum et cum vita cotidiana involuntariorum actorum in fabula narrantur: mercatores, officiales, opifices, rustici.
In confinio historico nove, historia intima et ethnographica descriptione, haec novella ab autore Pontis super Drina unum ex probatissimis testimoniis constituit novum genus tam vivum esse quam necessarium.
miss
Praecipua nisl quas auctor notavit Balcanis. Duae superiores machinae validam partem historicam habebant ex quibus ad narrationis compagem componendum est. Modo omnia ab intus foris fiunt, a moribus ad contextum. Diversus, interdum validior, licet fortasse minore custodia in symbolo generali narrationis nisus est ad describendam futuram fractae imperii rationem.
Actio anno 1900 in Sarajevo incipit, ubi herois novae pueritiam cum patre suo, opulento mercatore Serbiae, quae sola eius cultus est, accedit. Negotia eorum decocturos, et iam moriens, pater promissionem facit XV annorum curam domus pro matre.
Rajka tota vita hoc iuramento gubernabitur. Miss est studium in moribus. Quasi comoedia classica, indoles personalitas et mores praefiniti sunt per unam obsessionem dominantem: avaritia. Hoc opus ut nove rotundum constructum in historica penetrat, dum humanam solitudinem tractat austero et stupendo stilo.
