Vena creatrix indubitata auctorum talis est Fredericus beigbeder vel suis Egidius Legardinierex novis propositionibus litterariis impetum in tuto collocavit. Aut certe ex novis narrationis overtones.
Quia tam auctores, Gallice ut minimum dicunt, ab illo mundo vendendi veniunt ubi missio additam quanti operis contra tot alios inserere est.
Si verum est, litterae aliquid aliud sunt. Nihil melius quam fabulas incipere cum illa extra imaginationem ad admirandum. In casu Beigbeder de discrimine consumendi in suis optimis operibus. Quod ad Legardinier cum imaginario longe alio, latius repertorium quod positivismo, humore et vitalismo inundat. Sed id etiam ad obscuriores insidias vertit.
ita In Legardinier semper invenire potes, in aspectu fabularum fabularum quae per errorem suum novitisticum. Excitans hilaritatem, quae vehementes affectiones praevenit, vel in sua prominens ad maioris substantiae propositiones perturbans.
Auctor cum quo ad excitandas machinas ex notis proximis nobis fruendum est, cum quo statim id empathiam obtinemus quod nos ad rabiosos rhythmos machinationis suae facit.
Verum est Legardinier etiam per crimen novum, comicos et in multis aliis litterariis agris movere. Sed nunc quid in Hispaniam venturum admiremur.
Top III libros commendatos ab Aegidio Legardinier
Originale miraculum
In machina temporis, per HG Welles, iam per praeteritos et futuros annos nostrae civilizationis iter inceptum eramus. Multum et bonum confert hic liber huic inclinatio inexhaustae, a primis magnis scriptoribus scientificae phantasiae sicut sui protractae. fontibus, Asimov o Marcus Tullius Cicero.
Gradu maximo, insidias intramus quae egregie coniungit aspectus historiae mundi. Non est quod iter sit in tempore, sed ad incredibilem historiae aspectum aditus esset. Karen enim, agens intelligentia, historia casus eius est. Melius illa quam quisquam scit interpretari cur quid acciderit, quid hic attulerit et quid in posterum expectare possit.
Karen conscius est elementis mundi corrumpentibus, qui conantur evolutionem suis infimis rebus accommodare. Cum Karen in ampliori investigatione non convolvitur, de rebus historicis investigandis dedicata est. Dedicatio haec est quae tandem coniungit eam cum Beniamin Hood, in Museo Britannico peritissimo, perniciosam et ludibrium, qui inter amorem artis et historiae et vitam personalem suam vagatur. Semel vi coniuncti, Karen et Beniamin magnum aenig- nitas consequi valebant, post quod soli non ambulabunt. Adventus, pericula circumspicientia et actio festinata.
Specimen cocktail quasi otium lectionis, quae simul in suis sapientibus argumentis colit, ubi totius historiae nostrae scientiae eminentia designatur. Mundus in magnum aenigma convertitur, ubi ultimae saecula et modernitas intricatae fiunt partes quarum idoneos mirum esse potest.
Canem dierum
Veterem opinionem frangendi omnia rursus allata sunt ea mixtura admirationis et suavitatis. Plusquam quicquam in antiqua illa musica mutationis versae sunt quae, in causa Andreae Blake, omnes suas notas componit.
Quid deest homini homini qui omnia materiam habet in anonyma sacrificali et nihili? In momento, quo Andreas reperit omnia, quae in vita sua collegerit, nihil habere sensum comparatum ad tempus amissum cum iis quos tantopere diligebat, rationes eius vicem obtinent transcendentiae significationem. Itaque eos ad nihilum casus ad nihilum deducendos constituimus, ad illam rasuram praeteriti ex fatorum restitutione ut notam deceptionem et ludibrium erga hominem Andream fuisse.
In vetere villa in Gallico villa cum glorias veteris, Andreas novum spatium invenit inter deridicula ingenia quae numquam satis sentiunt in mundo sita, in qua bullae praeteriti temporis innatare videntur. Species Andreae ut pincerna inserviet omnibus characteribus in domo circum personalitatem versari. Quia voluerit istum locum servare quasi magicis nugis et iras inter dominum et operarios et etiam inter haec propria domus operarii.
Cras relinquo
Veneficium fallax est amor, in quo illi qui credunt se in potestate esse, succumbunt suae potentiae in voluntatem. In hoc discursu in genus venereum admirandi Legardinier, fabulam de ridiculo amoris invenimus.
Quia ad admirabilem prospectum amoris cadendi nos ipsi invenimus, sicut Iulia, inops contra impetus in nostram voluntatem antea ferream. In via vincendi amoris illius quem Iulia omnibus modis quaerit, in medio mundi magis magis magisque evadit tenebrarum ob debilitatem gravissimi medicamenti, deridiculo plene identificabilis in omni corde, quod umquam obicitur principatus nostri esse, sine aliis considerationibus.
Cor autem honeste non eminet ut organorum nostrorum promptissimus sit ad comparandum processum ad victoriam. Ricardo Patatras, magnifico proximo, machina fit omnium quae bonum Iuliam ducet in inopinatissimas et tamen splendidas semitas ab prospectu stolidarum foelicitatis singulis dictante pulsatio.
