Danielis Pennac

Para Daniel pennac eadem res est iuvenilem machinationem occurrere, quam in sociologicum temptamen incidere. Inter utrumque partum spatia, totum genus insidiarum lineae (including a nigrum genus ipsa messis propria est), per quam iter Gallicum auctoris cum scriptoris solutione persuasum est non difficilem esse viam, sed voluntatem. Studium et studium aliquid narrandi a claustro quod omni tempore tangit.

Difficultas huic scriptoris officio multitasing est confusio, quam lectorem in officio consuetudinis uniuscuiusque auctoris in missionibus iam cognitis efficere potest. Sed in illo turpis, venenatis dictum est. Et in doni sciendi ipsa mundi mobilitate narrandi, producitur tosti cum vena litteraria invehitur.

Sic Pennac scire debes utra opera eius omni tempore ludunt. Et hic conabimur eligere optiones optimas pro quolibet momento ...

Top 3 books by Daniel Pennac

Sicut novella

Imo, non novum, quantumvis videatur. Sed de ratione fabularum loquitur spatium otii, liberationis, doctrinae, imitationis, veraeque. Aliquid tam pulchrum ut ideam tuam perdas ut illud studiorum subiiciam.

Fieri non potest quin hoc opusculum a Daniele Pennac impugnatum sentiat, quae classica facta est. Absit ab omni grandiloquentia et affectu excellentiae, quae tendit ad magistros, parentes et lectores inimicas et dimidias ridiculas figuras, auctor interuenit amorem lectionis, sed super omnem defectum amoris, quia veri protagonistae huius libri sunt; adolescentes angebantur ad monstris terrendis lectionis.

Cum claritate alicuius qui de re et certa scientia fuse cogitavit — perceptibilis in unaquaque sententia — de difficultatibus realibus, quae in docendis litteris versantur, Pennac propositiones rarae sapientiae proponit. Nullae hic sunt conciones aut mores litterarii, sed atrox et benigna reprehensio, insueta lectionis auctorum supposita.   

Quamquam primum anno 1992 divulgatum est, cum hostes litterarum cinematographicae ac cinematographicae videbantur, hic liber pulcherrimus non solum validus manet, sed etiam aptissimus videtur ad praesentem spectantem.

Sicut novella

Felicitas orcos

In noir, nihil unquam omnino scriptum est eiusque ramificationes ad thriller, mysterii, stricte vigiles, sanie vel multae aliae novae semitae apertae sunt in genere magnae felicitatis inter lectiones publicas. Sed fortasse Pennac cum suis prodigiis, stilo gallico picaresque et incompertis traxit Beniamin Malaussène mira mixtura profundis moribus interioribus cum illo genere nigrorum , id est , superstitem undecumque habeas , vel prosperitatem nascendi .. .

Primum e fabulis ineffabilem Malaussène moventem, quem critici "miraculum novitatis" describit.

Quis est Benjamin Malaussène? Estne sanctus? Stultus? Beatus vir? Primogenitus curiosae familiae et prodigiosae, et responsalis cohortis fratrum, Malaussène in vicinia Belleville habitat et "emissarium" operatur in repositorio Parisiensi.

Si emptor queritur de defectu mercium vel technicae defectus, Malaussène iram et minas dimissionis sustinet donec emptor misericordis suam petitionem recedat. Sicque servat pecuniae administratio societatis. Sed nonnullae arcanae explosiones in venditores inpediunt, etiam magis, si fieri potest, iam incertae motus salutis viri nostri.

Felicitas orcos

Frater meus

Litterae sanae esse possunt. Solus sane non placebo, quo remedia contra mundi miserias dirigam. Sed quaedam remedia auctoris et lectoris sunt. Quia necesse est omnia ponere tactum non esse perpetuum, quod citius aut serius exis aut te solum ambulans.

Intimissimum opus Pennac, commentarium quod vertit Bartleby ex samuelis per speculum in telligendo et reminiscendo fratris sui. Daniel Pennac in libro suo ad diem notissimum meminit sui defuncti fratris permoti et originaliter: per figuram de Bartleby, viri clarissimi Hermanni Melville scribae. Ita Pennac commissuras luctus litterarum dilatat et amori suo utitur litterarum ad memoriam pretiosam faciendam.

Auctor a certitudine omnium communium incipit: nostros numquam in toto complexu cognoscimus. Ut fratrem suum melius intelligat, Pennac Melville scriptorem procrastinans revisit, characterem ab utroque valde amatum, eumque in quoddam speculum vertit in quo Bernardum observare et meminisse. Sic Pennac notat librum infinitae pietatis , quod fit simul litterarum oden.

Frater meus
rate post

Deja un comentario

Et hoc site utitur ad redigendum Akismet spamma annotatum est. Disce quomodo data sunt processionaliter Tibi interdum commentarios.