Edebiyat her kesê / a ku tiştek jê re vebêje hembêz dike, bêyî ku ji ku tê. Heman tişt dikare helbestvanek wekî fîzîknasek di hunerê de bigihîje rûpelên rûmetê yên hêja (nîvê çapê nîvê çandiniyê) ku bixwaze jê re vebêje.
Agustin Fernandez Mallo ew wê kalîteya pirrengî ya mirovê zanyar û tîpan di heman goşt de bicîh tîne. Zilamek ku di edebiyatê de berbelaviyek berçav dibîne ku ji xeynî kanalê, dîtinên di beyt an pexşanê de biweşîne, lê her gav di şêwazek nifşkî ya veqetandek, berevajî û xerîbiyê de serhişk e.
Ku nifşê nocilla ji vebêjerên cihêreng, vebêjerên tunebûnê, têrbûnê, ji nifşê texmînkirî yê ku piştî hezar tengasiyan hatî bextewar kirin, navdar e. Yet dîsa jî ew li ser nifşek vala ye ku di veguheztinek ber bi teknolojîkî ve, ya paşîn a analogê ye ku di doza niştecîhek nifşek din a navdar de, wek mînak Gabi martinez, nîşan bidin ku ji bo anekdotaliyê an bêhntengî û giyanê rêwîtiyê tenê dilşikestî hebû, ku wekî kronîkên vegotinê tevbigerin û hin bi hin di wêjeya pêbawer de cih bigirin.
That li wê derê divê mirov bibe mamoste ji bo berdewamiya rizgarkirina wê mirovahiya intrahîstorîk di wextek de bi ronahiyek hindik û aramiyek texmînkirî ku her dem mîna patîneyek ku bi hêsanî ber bi zengîbûn û kincbûnê ve tê dirêj kirin dirêj dibe.
3 romanên herî baş ên Agustín Fernández Mallo
Trilogy şer
Tiştek bi qasî şer biyanî nabe. Ramanek biyanîbûnê ya ku di berga xewnê ya vê pirtûkê de bêkêmasî hatî xuyang kirin, ku ev bixwe perspektîfek gunehkar peyda dike. Wekî pêşkeftinek bêkêmasî xizmet bikin ji ber ku ew karakterê di navbera parastî û veşartî de, hilgirê kulîlkên ku baş dibe ku bibe goristanek an bibe veguheztina çekek wêranker di destên wî de ...
Civilerê Navxweyî yê Spanishspanyayê û nefesa wê ya ji bo xwe-tunekirinê. Viyetnam û şiyarbûna wijdanan. Normandî û serketina dawîn a li peravek ku bi xwînê hatî xemilandin. Pevçûnên çekdarî û mirov zivirî cinawirê xwe yê herî xirab. Sedsala XNUMX -an a dawîn bi pevçûnên xwînî û siya wê di sedsala XNUMX -an de xuya dike ku ji me re qala bêtir pevçûnên gengaz dike û yên ku berê hene, di navbera cîhên tarî yên hişmendiya giştî de hatine veşartin.
Agustín Fernández Mallo bi pexşana xweya şiîrî ya hêja, tijî wêneyên di navbera biriqandî û xapînok de, me bi mozaîkek şerxwazî rûbirû dike, ku bi niyetek dilşikestî li pêş çavên me tê xuyang kirin, mîna xebatek ku kifş dike ku em matmayî ne, bi tiştê ku em lê ne re rû bi rû ye. dem û cîhek wusa dûr.
Bi bûyerên şerxwaz ên referansê û bi pêşandana heya rojên me ve girêdayî, hestek trajîk digire dest an bi rengek hêzdar tê veguheztin.
Wekî fîzîknasek, nivîskar wisa dixuye ku me fahm kiriye ku tenê çareseriya me ew e ku em ji vê dinyayê derkevin heya ku em cîhên nû nebînin ku em wê bi wargehên nû ve ji nû ve fêr bikin. Welê, rastî ev e ku xeyala me û dîroka me bi xwînê hatî şuştin. Ger tenê tiştê ku em dikarin bikin ev e ku em nakokiyên herheyî derxînin holê, Viyetnam an Normandî dikare bibe mînak, an cîhên piçûktir ên wekî girava San Simón, li wir yên ku têk çûn li benda xilasiya tenê mimkun bûn dê.sebebê serketiyan.
Berhevokek edebî ya tevliheviya hêja di şeklê di heman demê de zelaliya biriqandî ya di derbarê paşeroj û pêşerojê de, li hember paşeroja wan rûbirûbûnên şerxwazî ev cildê hevbeş derxist da ku kilîtên rojên me deşîfre bike ...
Pêşîvekirina
Bunbury berê wê di hin stranan de stran kir, "Dem çemberek rût e. Em ê her tiştî dubare bikin. Û ez û tu dê her carê dîsa hev bibînin. Mixabin, ev bêdawî bêtir ji çarenûsê pêk tê. Xem û tirsên me yên mezin her tim vedigerin û dîmen her û her dûbare dibin...
Jinikek bi sermayek ecêb revîna ku li Meksîko City lê hate kirin vedibêje û guh dide hûrguliyên neweşandî. Çend jin li seranserê Dewletên Yekbûyî digerin ji bo lêgerîna kîmerîkî û dûr a Dengê Dawiyê. Du muzîsyen xwe di kunek de kilît dikin birc ji bakurê Fransayê ji bo berhevkirin û tomarkirina xebata wî ya diyarker. Nivîskarek Spanî destpêka têkiliya xwe bi jina enigmatîk a ku wî di pirtûkfiroşek Meksîkî de nas dike vedibêje.
Agustín Fernández Mallo di vê romanê de atmosferek piçûktir, helbestvanî û dilşikestî diafirîne ku, mîna ku ew torek be, bi vegotina çîrokê re karakteran bi hev ve girêdide. Ew di wateya klasîk de ne sira ye, ew ne tewş an tirs e, lê tiştek bêtir acizker e: ew rastî bixwe ye ku ji me re wekî hêmanek anîmasyonkirî tê xuyang kirin; ew karakterên ku li pey wê diçin bêyî ku wê bi tevahî fam bikin.
En Pêşîvekirina dem wekî dimenek elastîk tê xuyang kirin û sînorên di navbera jiyan û mirinê de heya ku ji holê rabin ne zelal in. Her yek xwe û gelekên din in, li deverên cihê dijîn, cûrbecûr jiyanê diparêzin û bêyî ku zanibin ku, di dawiyê de, her tiştê ku qewimî mehkûm e ku xwe dubare bike.
Projeya Nocilla
Yourselfdîa kirina xwe wekî nifşek hewce ye dema ku li der û dora we tiştek transcendent neqewime. Mixabin pêşeroja cîhanê bi notên gunehkar ên şer, karesat û yên din ve tê xuyang kirin. Who kî ji kê kêmtir, di nav nivîskarên herî mezin de, wextek fêm kir ku pêdivî bû ku ew bi dewlemendiya pêwîst a vîzyonek dûr ji prîzmayên fermî bijî.
Nifşa nocilla hindik mabû ku bibêje, ji bilî derbasbûna jiyanê bixwe, ya ku, ger hûn li ser wê bifikirin, ji têrê pir zêdetir e. Ji ber ku di dawiyê de ev nifş, bi dîtina niha û pêşeroja ku ji me re tê, dikare bibe yek ji wan çend kesên ku li jiyanê difikirin mîna kesek ku bi aramî tabloyek li muzeyê dibîne ...
Projeya vegotinê ya ku şoreşa pexşana vegotinê ya Spanî kir: Sê romanên ku Projeya Nocilla -yê pêk tînin, yekem car di yek cildê de ye.
«Ji ber ku di 2006 -an de ew di cîhana edebî ya vî zimanî de xuya bû Xewna Nocilla, guhertoya yekem a Project Nocilla, li dûv wê paşvexistina wê, Tecrubeya Nocilla (2008) û ji bo veberhênana wê ya dawîn, Laboratoriya Nocilla (2009), koma vegotinê ya Spanî êdî ne yek e. Ne ji ber ku ev Projeya nivîsek di binê çêkirinê de vebijarkên din red dike, lê ji ber ku radîkalîzm, serxwebûn û nûbûna wê ji bo nêrînek piçûktir cîhek xerîb vedike; Li şûna vekolîna kok, bîranîn an paşerojê, Agustín Fernández Mallo projeyek ji Spanî bêtir futurîstî pêşniyar kir: avakirina cîhê heyî ya zêde, ku nivîsandin ne ji ber melankoliya netewebûnê ye, lê ji ber pêşnumaya zimanek e ku bibe . (…)
Meriv çawa heyrana belaş a xwendina yekem a xewna Nocilla diyar dike? Bê guman, her xwendevanek bi heyecan xwendina xwe kiriye, û bi awayê berawirdî jê re xêzek wekî xuyang wekî ya heyî diyarî kiriye. Hejmara Projeyê dihêle em îro wê (û term bêdawî ye) wekî xwendinek dubarekirî ya yekem bibînin: ew her gav tiştek din e, bi rêyek gihîştî ya din. »
1 şîrove li ser "3 pirtûkên çêtirîn ên Agustín Fernández Mallo"