ជាច្រើនលើកច្រើនសារ អ្នកដែលចាញ់បោកគេមុនគេ នៅក្នុងករណីដ៏សាហាវបំផុត ក៏ដូចជាការមិនសង្ស័យ គឺជាសាច់ញាតិរបស់ឃាតក។ ហើយការប្រឌិតបានយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងឱកាសផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីធ្វើឱ្យយើងទទួលបានសញ្ញាណដែលមិនអាចយល់បាន។ ដើម្បីស្វែងយល់ឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅ អ្វីៗតែងតែមករកយើងតាមទស្សនៈរបស់អ្នកនិទានរឿងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ដែលទន្ទឹងរង់ចាំស្រមោលដែលគ្មាននរណាម្នាក់មើលឃើញនៅចន្លោះពន្លឺនៃតួអង្គដែលកំពុងបំពេញកាតព្វកិច្ច។
ពី Alfred Hitchcock ឡើងលើ សារីឡាប៉ាណា ហើយក្នុងករណីនេះ Samantha Downing ។ ភាពយន្ត និងអក្សរសិល្ប៍បង្កើតភាពរំភើបរីករាយក្នុងស្រុក ដែលភាពស្របគ្នារវាងការពិត និងរឿងប្រឌិត នៅពេលដែលរឿងទីមួយលើសពីលើកទីពីរ មិនថាចិត្ត Machiavellian នៅថ្ងៃនោះព្យាយាមស្វែងរកភាពងងឹតបំផុតពីឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏ល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ ល្អឥតខ្ចោះលើកលែងតែមនសិការ។ ព្រោះវាតែងតែទុកដាន។
មិនមានទីជំរក ឬរូងភ្នំសម្រាប់អ្នកដែលព្យាយាមលាក់អាថ៌កំបាំងដែលមិនអាចនិយាយបានរបស់ពួកគេនៅក្រោមកម្រាលព្រំនៃផ្ទះរួមនោះទេ។ ហើយនោះហើយជាកន្លែងដែលភាពស្លាប់បានលាតត្រដាងដូចជាខ្សែតូចៗមួយចំនួនដែលព្យួរពីបាល់នៃការកុហកដ៏អាក្រក់បំផុត។ អ្វីដែលអាក្រក់បំផុតនោះគឺថា ដូចជាចម្លែកដូចដែលវាមើលទៅហាក់ដូចជា អ្នកអាចបញ្ចេញនូវការលេងសើចមួយចំនួនក្នុងរឿងដែលលាយបញ្ចូលគ្នាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះជាមួយនឹងការព្រួយបារម្ភទូទៅ...
រឿងស្នេហារបស់យើងគឺសាមញ្ញ។ ខ្ញុំបានជួបស្ត្រីមិនធម្មតាម្នាក់។ យើងធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍។ យើងមានកូន។ យើងបានផ្លាស់ទៅជាយក្រុង។ យើងប្រាប់គ្នាអំពីសុបិនធំរបស់យើង និងអាថ៌កំបាំងដ៏ខ្មៅងងឹតបំផុតរបស់យើង។ ហើយបន្ទាប់មកយើងចាប់ផ្តើមធុញទ្រាន់។
នៅលើផ្ទៃយើងជាគូស្នេហ៍ធម្មតា។ ដូចជាអ្នកជិតខាងរបស់អ្នក ឪពុកម្តាយរបស់មិត្តល្អបំផុតរបស់កូនអ្នក អ្នកស្គាល់គ្នាដែលអ្នកញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយម្តងម្កាល។ យើងទាំងអស់គ្នាមានអាថ៌កំបាំងតិចតួចរបស់យើងក្នុងការរក្សាអាពាហ៍ពិពាហ៍ឱ្យនៅរស់។ មានតែរឿងរបស់យើងទេដែលរួមបញ្ចូលឃាតកម្ម។