សៀវភៅល្អបំផុតទាំង 3 ដោយ Juan Gabriel Vásquez

ប្រសិនបើថ្មីៗនេះយើងកំពុងនិយាយអំពីអ្នកនិពន្ធជនជាតិកូឡុំប៊ីដែលរីកចម្រើនដូចគាត់ លោក Jorge Francoក្នុងករណី Juan Gabriel Vasquez យើងគ្មានជំរើសអ្វីក្រៅពីចុះចាញ់អ្នកនិពន្ធដ៏ឆ្នើមក្នុងគ្រប់ឧត្តមភាពរបស់គាត់។ ដោយសារតែវិជ្ជាជីវៈពាក់កណ្តាលនិងទេពកោសល្យច្នៃប្រឌិត; ការលះបង់និងឯកសារពាក់កណ្តាលអ្នកនិទានរឿងនេះពីបូហ្គូតាបានទទួលការទទួលស្គាល់ថាជាអ្នកនិពន្ធដ៏សំខាន់ម្នាក់នាពេលបច្ចុប្បន្ននៅក្នុងភាសាអេស្ប៉ាញ។

បានកើតឡើង មុនពេល Juan Gabriel ឈានចូលវ័យ ៣០ ឆ្នាំ។ ដោយសារតែនៅពេលអ្នកនិពន្ធវ័យក្មេង (អាយុ ២០ ឆ្នាំដែលព្យាយាមសម្គាល់ខ្មៅលើស) គាត់បានរកឃើញខ្លួនឯងនៅជាប់នឹងអាគុយម៉ង់ដែលមានស្រាប់ហើយតែងតែស្វែងរករូបភាពត្រឹមត្រូវបំផុតនិងនិមិត្តសញ្ញាដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតដើម្បីបណ្តុះមនោសញ្ចេតនានៅក្នុងអ្នកអានណាម្នាក់នោះគឺ រឿងគឺធ្ងន់ធ្ងរ។

ដូច្នេះរហូតដល់ថ្ងៃនេះ។ ជាមួយនឹងការខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់នរណាម្នាក់ដែលរកឃើញនៅក្នុងភាពរីករាយនិងវិជ្ជាជីវៈនៃការសរសេរផ្នែកបន្ថែមនៃការមានដែលជាយុត្តិកម្មដ៏សំខាន់សម្រាប់ការនិទានរឿង។ ប្រលោមលោកហាក់ដូចជាគ្មានអាថ៌កំបាំងសម្រាប់ជូអានកាព្រីយ៉ែលដែលផ្អែកលើភាពប៉ិនប្រសប់និងការតស៊ូបានឆ្លាក់ស្នាដៃរបស់គាត់រួចហើយ។ ស៊ុមទាំងនោះដែលឈរជារូបចម្លាក់នៃអក្សរពាក្យប្រយោគនិងសកលលោក។

ប្រលោមលោកដែលបានណែនាំល្អបំផុតចំនួន ៣ ដោយជូអានកាព្រីយ៉ែលវ៉ាស្កេស

សំឡេងនៃរឿងនៅពេលពួកគេដួល

វាតែងតែត្រូវបានលើកឡើងជាការសង្ស័យរវាងអត្ថិភាពនិងការកាត់កងថាតើដើមឈើដែលធ្លាក់ក្នុងព្រៃឯកោធ្វើឱ្យមានសម្លេងរឺអត់។ ប្រធានបទធ្វើឱ្យការពិតអាស្រ័យ។ ឬប្រហែលជាសីលធម៌មនុស្សបានអះអាងថាសំលេងរំខានគ្រាន់តែជាបញ្ហានៃការយល់ឃើញរបស់មនុស្សជាតិប៉ុណ្ណោះ។

អ្វីៗតែងតែធ្វើឱ្យមានសំលេងរំខាននៅពេលធ្លាក់ចុះពីទស្សនៈខ្ញុំ។ តាមរបៀបដែលរឿងដែលកើតឡើងចំពោះតួឯកនៃប្រលោមលោកនេះគួរតែត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការពិតបើទោះបីជាមនុស្សគ្រប់គ្នាចង់ធ្វើក៏ដោយគឺច្បាស់ជាមនុស្សថ្លង់។

ព្រោះនោះគឺជាបញ្ហាមួយទៀត។ វាប្រហែលជាមានពេលមួយដែលគ្មាននរណាម្នាក់ heard សំលេងរំខាននៃអ្វីៗធ្លាក់មក។ ក៏គ្មានសំលេងនៃការបាញ់ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់គ្រាប់កាំភ្លើងនៅក្នុងឆ្អឹងដែរ។

នៅក្នុងប្រលោមលោកនេះយើងដកមួកនិងបង់រុំចេញហើយរកឃើញរួមគ្នាជាមួយអាន់តូនីញ៉ូថាការផ្លាស់ប្តូរឆ្ពោះទៅរកអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅពេលដែលស្ទើរតែគ្មាននរណាម្នាក់ចង់ផ្តល់ឱ្យគណនីឬផ្តល់ការអភ័យទោសចំពោះការភ្លេចភ្លាំងបន្ទាន់។

នៅពេលដែលគាត់ជួប Ricardo Laverde យុវជន Antonio Yammara យល់ថានៅក្នុងអតីតមិត្តថ្មីរបស់គាត់មានអាថ៌កំបាំងមួយឬប្រហែលជាច្រើន។ ការទាក់ទាញរបស់គាត់ចំពោះជីវិតអាថ៌កំបាំងរបស់ឡាវើដដែលកើតចេញពីការជួបគ្នារបស់ពួកគេនៅក្នុងសាលអាងទឹកប្រែទៅជាការគិតមមៃពិតប្រាកដនៅថ្ងៃដែលគាត់ត្រូវបានគេធ្វើឃាត។

ដោយជឿជាក់ថាការដោះស្រាយការលាក់លៀមនឹងបង្ហាញផ្លូវដល់ផ្លូវបំបែកដ៏សំខាន់របស់គាត់យ៉ាម៉ារ៉ាធ្វើការស៊ើបអង្កេតដែលមានតាំងពីដើមទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០ នៅពេលដែលយុវវ័យដែលមានឧត្តមគតិមួយជំនាន់បានឃើញពីកំណើតនៃអាជីវកម្មដែលនៅទីបំផុតនឹងនាំទៅដល់ប្រទេសកូឡុំប៊ីនិង ពិភពលោក - នៅលើគែមនៃទីជ្រៅបំផុត។

ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមកការរត់គេចខ្លួនដ៏ចម្លែកនៃសត្វត្រគាកដែលជាកេរដំណែលចុងក្រោយនៃសួនសត្វដែលមិនអាចទៅរួចដែល Pablo Escobar បានបង្ហាញពីអំណាចរបស់គាត់គឺជាផ្កាភ្លើងដែលនាំឱ្យ Yammara ប្រាប់ពីរឿងរ៉ាវរបស់គាត់និងរបស់ Ricardo Laverde ដោយព្យាយាមរកវិធីធ្វើជំនួញជួញដូរគ្រឿងញៀន សម្គាល់ជីវិតឯកជនរបស់អ្នកដែលកើតជាមួយគាត់។

រូបរាងនៃប្រាសាទ

ប្រលោមលោកអំពីឱកាសធ្វើឱ្យមានបុព្វហេតុ; អំពីលទ្ធភាពដែលឃុបឃិតខ្លះត្រឹមត្រូវ អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលនៅឆ្ងាយពីគ្នានៅក្នុងពេលវេលានិងលំហអាកាសប៉ុន្តែនោះបានផ្ទុះឡើងដើម្បីបង្កើតរូបរាង។

នៅឆ្នាំ ២០១៤ លោក Carlos Carballo ត្រូវបានចាប់ខ្លួនពីបទព្យាយាមលួចពីសារមន្ទីរនូវសំលៀកបំពាក់ក្រណាត់របស់លោក Jorge EliécerGaitánមេដឹកនាំនយោបាយដែលត្រូវបានគេធ្វើឃាតនៅទីក្រុងBogotáក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៨ ។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់សូម្បីតែមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់គាត់សង្ស័យពីមូលហេតុស៊ីជម្រៅនៃការគិតមមៃរបស់គាត់។

តើអ្វីដែលភ្ជាប់ឃាតកម្មលើលោក Jorge EliécerGaitánដែលការស្លាប់របស់គាត់បានបំបែកប្រវត្តិសាស្ត្រកូឡុំប៊ីជាពីរនិង John F. Kennedy? តើឧក្រិដ្ឋកម្មដែលបានកើតឡើងនៅឆ្នាំ ១៩១៤ ដែលជាសមាជិកព្រឹទ្ធសភាកូឡុំប៊ីរ៉ាហ្វាអែលយូរីបេអ៊ូរីអាចសម្គាល់ជីវិតរបស់បុរសម្នាក់នៅសតវត្សរ៍ទី ២១ បានដែរឬទេ?

សម្រាប់ខាបាល់ឡូអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានតភ្ជាប់ហើយចៃដន្យមិនមានទេ។ បន្ទាប់ពីជួបដោយចៃដន្យជាមួយបុរសអាថ៌កំបាំងនេះអ្នកនិពន្ធ Juan Gabriel Vásquezត្រូវបង្ខំចិត្តស្វែងយល់ពីអាថ៌កំបាំងនៃជីវិតរបស់អ្នកដទៃខណៈពេលកំពុងប្រឈមមុខនឹងគ្រាដ៏ខ្មៅងងឹតបំផុតនៃអតីតកាលកូឡុំប៊ី។

ការអានដោយបង្ខំឱ្យស្រស់ស្អាតនិងស៊ីជម្រៅដូចដែលវាងប់ងល់និងការស៊ើបអង្កេតដ៏ប៉ិនប្រសប់ចំពោះការពិតដែលមិនច្បាស់លាស់នៃប្រទេសមួយដែលមិនទាន់បានដឹង។

ចម្រៀងសម្រាប់ភ្លើង

យើងទៅទីនោះដោយមានការវាយលុកចូលទៅក្នុងរឿងខ្លី។ កន្លែងដែលអ្នកនិពន្ធគ្រប់រូបត្រូវបង្ហាញសមត្ថភាពពិសេសនោះអំណោយនោះដើម្បីសំយោគដោយមិនបាត់បង់អាំងតង់ស៊ីតេនោះសមត្ថភាពក្នុងការអភិវឌ្ a គ្រោងដែលបញ្ចប់ដោយការផ្ទុះឬបង្កប់នៅចំពោះមុខភ្នែកអ្នកអានដែលមានអារម្មណ៍នៅចំពោះមុខអ្វីដែលនិពន្ធដោយអ្នកនិពន្ធអក្សរសិល្ប៍។

ដោយសារសាច់រឿងនិងរឿងនិទានមានលក្ខណៈច្រើនជាងប្រភេទពួកគេគឺជាចំនុចសំខាន់នៃគំនិតដំបូងដែលជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃអ្នកនិពន្ធល្អបានប្រែក្លាយអាល់ឡាក់ទិកបញ្ចូលគ្នា។

អ្នកថតរូបម្នាក់យល់ពីអ្វីដែលនាងមិនចង់យល់។ អតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាមកូរ៉េម្នាក់ប្រឈមមុខនឹងអតីតកាលរបស់គាត់ក្នុងកំឡុងពេលដែលហាក់ដូចជាគ្មានគ្រោះថ្នាក់។ បន្ទាប់ពីបានរកឃើញសៀវភៅពីឆ្នាំ ១៨៨៧ តាមអ៊ិនធរណេតអ្នកនិពន្ធម្នាក់បានបញ្ចប់ការស្វែងយល់ពីជីវិតរបស់ស្ត្រីដ៏រំភើបម្នាក់។

តួអង្គនៃ ចម្រៀងសម្រាប់ភ្លើង ពួកគេគឺជាបុរសនិងស្ត្រីដែលត្រូវបានប៉ះដោយអំពើហឹង្សាមិនថាពីជិតឬឆ្ងាយដោយផ្ទាល់ឬដោយផ្ទាល់តែម្ដងដែលជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរជារៀងរហូតដោយការជួបដោយចៃដន្យឬដោយសកម្មភាពរបស់កងកម្លាំងដែលមិនអាចយល់បាន។