ពេលខ្លះការទទួលស្គាល់គឺជាជោគជ័យ។ ពេលណា ប៉ែនប៉ែន បានឈ្នះទេពកោសល្យថ្មី Fnac 2011 វាត្រូវបានសម្របសម្រួល សំលេងថ្មីដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងសំណើនិទានកថាលេចធ្លោបានលេចចេញមក ដោយមានកម្លាំងពីមហាសមុទ្រនៃអ្នកនិពន្ធដែលអ្នកនិទានរឿងល្អ ៗ ជាច្រើនបានជ្រមុជទឹកអ្នកផ្សេងទៀតមានលក្ខណៈមធ្យមហើយពិតជាអាក្រក់។
ប៉ុន្តែចំណុចនោះគឺថានៅពេលដែលទេពកោសល្យថ្មីត្រូវបានតម្លើងឋានៈហើយវាពិតជាបញ្ចប់ដោយការបញ្ជាក់ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលបានសរសេររួចហើយនិងអ្វីដែលនៅសល់ដើម្បីសរសេរបន្ទាប់ពីការសាទរជាសាធារណៈក្នុងករណីនោះការទទួលស្គាល់ពិតជាមានតំលៃ។
ប៉ុលប៉ែននិយាយថាខ្ញុំមិនដឹងថាសមត្ថភាពអ្វីដែលអាចបញ្ជូនអារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅនៃតួអង្គរបស់គាត់ ជាមួយពាក្យដែលសមរម្យបំផុតឬការពិពណ៌នាលំអិតទាន់ពេលវេលាបំផុត។ ស្ទីលយោលរបស់គាត់ដែលពេលខ្លះយឺតនិងពេលខ្លះត្រូវបានគេរកឃើញថាជាការចាត់ចែងដោយស្ម័គ្រចិត្តនៃចង្វាក់និទានកថាដើម្បីបង្កឱ្យមានអារម្មណ៍ឬអារម្មណ៍ខ្លះទៀត រារែក ចម្រាញ់ជាអក្សរសិល្ប៍អក្សរសាស្ត្រ។
ក្នុងរយៈពេលពីរបីឆ្នាំដែលវាស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកលក់ដាច់បំផុតរបស់អេស្បាញវាបានទាក់ទាញអ្នកអានដែលរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសាររង់ចាំការចុងក្រោយនៃការស្រមើលស្រមៃពាក់កណ្តាលពន្លឺរបស់ខ្លួនដែលត្រូវបានគេផ្តល់ជូននៅក្នុងសេវាកម្មនៃសេណារីយ៉ូតែមួយគត់។
ប្រលោមលោកទាំង ៣ ដែលបានណែនាំដោយប៉ុលប៉ែន
metamorphosis គ្មានកំណត់
ការសម្លាប់ស្ត្រីជាគំរូនៃអំពើហឹង្សាបង្ហូរឈាមបំផុតដែលនៅតែចរាចរនៅក្នុងពិភពស៊ីវិល័យរបស់យើង។ ឧក្រិដ្ឋកម្មនៃឧក្រិដ្ឋកម្មជាសិទ្ធិដ៏អាក្រក់មួយប្រឆាំងនឹងនាងអេវ៉ាដែលបានយកផ្លែប៉ោម ដោយតែងតែទទួលកំហុសពីព្រះផ្ទាល់។ ចំណុចនោះគឺថា ពេលខ្លះការសងសឹកគឺជាយុត្តិធម៍តែមួយគត់ មិនថា Machiavellian មើលទៅខាងក្រៅយ៉ាងណាទេ...
វាត្រូវបានគេហៅថា Joy ។ គាត់មានអាយុដប់ប្រាំបួនឆ្នាំហើយមានពេញមួយជីវិតរបស់គាត់នៅខាងមុខគាត់។ យប់នេះនាងយល់ព្រមចេញទៅក្រៅជាមួយមិត្តរួមថ្នាក់។ នាងស្លៀកពាក់នៅមុខកញ្ចក់ក្នុងអាវយឺតធំដែលបង្ហាញស្មារបស់នាង ដោយបង្ហាញស្នាមសាក់មេអំបៅដែលនាងចូលចិត្ត។ នៅក្នុងផ្ទះបាយ គាត់និយាយលាម្តាយរបស់គាត់។ ពួកគេរស់នៅតែម្នាក់ឯងក្នុងអាផាតមិននៅជាយក្រុង ដែលជាផ្ទះដំបូងដែលពួកគេបានសាងសង់បន្ទាប់ពីអតីតកាលដែលត្រូវបានសម្គាល់ដោយអំពើហិង្សា។ ឥឡូវនេះ បន្ទាប់ពីជាច្រើនឆ្នាំមក ទីបំផុតពួកគេក៏មានសន្តិភាព។ អ្វីដែលពួកគេទាំងពីរមិនដឹងនោះគឺការថើបដែលពួកគេនិយាយថាលាក្នុងផ្ទះបាយគឺជាលើកចុងក្រោយដែលពួកគេនឹងផ្តល់ឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។
ត្រឡប់មកផ្ទះវិញនៅពេលព្រលឹម អាឡេហ្គ្រីយ៉ាបានជួបនឹងបុរសមួយក្រុមនៅតាមផ្លូវមួយ។ ការចែចង់ដែលគេចោទប្រកាន់កើនឡើងដល់ការឈ្លានពាន។ នៅមន្ទីរពេទ្យ ម្តាយរបស់ Alegría ទើបតែមកដល់ទាន់ពេល ដើម្បីស្តាប់ឮសំឡេងដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចបំផុតដែលម្តាយអាចប្រឈមមុខបាន៖ បេះដូងកូនស្រីរបស់គាត់លោតចុងក្រោយ។
ការស្លាប់របស់ Alegría ធ្វើឱ្យប្រទេសមួយមានការខឹងសម្បារចំពោះការសម្លាប់ស្ត្រីម្នាក់ទៀត។ មហាបាតុកម្មទាមទារឲ្យមានការកាត់ទោសជាគំរូសម្រាប់ Descamisados ដែលជាឈ្មោះហៅក្រៅដែលសារព័ត៌មានបានជ្រមុជទឹកដល់ក្រុមអ្នកឈ្លានពាន។ ប៉ុន្តែការជំនុំជម្រះបញ្ចប់ដោយការកាត់ទោសដោយអយុត្តិធម៌។
លើកនេះ ម្តាយរបស់ Alegría នឹងមិនអោនក្បាលចំពោះមុខអំពើហឹង្សាទេ។ មិនមែនម្តងទៀតទេ។ តែម្នាក់ឯង នាងរៀបចំផែនការសងសឹកប្រឆាំងនឹងឃាតក ដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយបាតុភូតធម្មជាតិដែលធ្វើឱ្យកូនស្រីរបស់នាងចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង៖ ការផ្លាស់ប្តូរនៃមេអំបៅ។ ដើម្បីអនុវត្តវាអ្នកនឹងត្រូវការជំនួយ។ ហើយអ្នកនឹងឃើញនាងនៅក្នុងក្រុមមនុស្សចម្លែកជាមួយ ដែលនាងរក្សាចំណងស្នេហ៍ដែលមិននឹកស្មានដល់ ព្រោះវាអស្ចារ្យណាស់។
ផ្ទះក្នុងចំណោម cacti
រហូតមកដល់ពេលនេះវាហាក់ដូចជាខ្ញុំទទួលបានជោគជ័យបំផុតនៃរឿងរបស់គាត់។ មានរឿងមួយដែលខ្ញុំមិនដឹងថាអ្វីដែល នាំឲ្យមាន គ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតនៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលមានភាពស្ងប់ស្ងាត់និងមានសន្តិភាពគឺនៅឆ្ងាយពីហ្វូងមនុស្សដែលឆ្កួត ៗ ។ នៅក្នុងវាលខ្សាច់ប្រភេទមួយក្នុងចំណោមសត្វកណ្តៀរនិងចង្រិតអេលមឺរនិងរ៉ូសរស់នៅជាមួយកូនស្រី ៥ នាក់របស់ពួកគេ។
ជីវិតដើរលឿនតាមភាពងាយស្រួលភាពពិតឆ្លងកាត់ជាមួយចង្វាក់នៃពេលវេលាដែលជាប់នៅចន្លោះវាលខ្សាច់នៃវាលទំនាបដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។
ការមកដល់របស់មនុស្សចម្លែកម្នាក់ឈ្មោះរិកដែលជាអ្នកទេសចរដែលវង្វេងបាត់ដែលត្រូវបានផ្តល់ជម្រកនិងសម្រាកនោះបានក្លាយជាចំណុចសំខាន់នៃភាពតានតឹងក្នុងគ្រួសារ។ ប្រហែលជាការមកលេងរបស់ Rick មិនមែនជារឿងធម្មតាទេដូចដែលក្មេងប្រុសនោះទីបំផុតបានរកឃើញអ្វីដែលគាត់កំពុងស្វែងរក។
កូនស្រីទាំងប្រាំត្រូវបានគេចាប់អារម្មណ៍ចំពោះមនុស្សចម្លែកខណៈparentsពុកម្តាយរបស់ពួកគេឈ្មោះអេលមឺរនិងរ៉ូសចាប់ផ្តើមដឹងថាមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលបាននាំរីកនៅទីនោះ។
វាជាការចង់ដឹងចង់ឃើញពីរបៀបដែលនៅក្នុងលំហដ៏ធំទូលាយ ជាមួយនឹងជើងមេឃដ៏ច្រើនដែលអាចធ្វើទៅបាន និងឆ្ងាយ ជីវិតរួមតូចរហូតដល់វាបង្កើតកន្លែងថប់ដង្ហើម។ ព្រោះការពិតកំពុងលេចចេញមកដូចជាទឹកងងឹតចេញពីអណ្តូងដែលជីកនៅក្នុងទីស្ងាត់ជ្រងំនោះ។
ដោយសារតែវាទំនងជាគ្រួសារពិសេសមិនរស់នៅដាច់ដោយឡែកពីពិភពលោកដោយចៃដន្យ។ បញ្ហាគឺថាមូលហេតុដែលនាំពួកគេទៅទីនោះហាក់ដូចជាត្រូវបានលាក់ជារៀងរហូត។ តាមរបៀបដែល cacti បង្កើតបន្លាជំនួសស្លឹកឈើដើម្បីចៀសវាងការបាត់បង់ទឹកក្រុមគ្រួសារបានបញ្ចូលគ្នាជាមួយប្រព័ន្ធការពារនេះ។
តួអង្គនីមួយៗបង្ហាញយើងនូវប្រតិកម្មមិនធម្មតាចំពោះព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិនធ្លាប់ that ដែលកំពុងធ្លាក់ភ្លៀងនៅក្នុងសេណារីយ៉ូស្ងប់ស្ងាត់ប៉ុន្តែអាក្រក់រួចទៅហើយ។
នៅក្នុងសៀវភៅ The House Among the Cacti យើងរកឃើញថាគ្មានកន្លែងណាដែលអាចរត់ចេញពីខ្លួនឯងពីអាជីវកម្មដែលមិនទាន់បញ្ចប់ពីការភ័យខ្លាចនិងពីការសម្រេចចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។
ការផ្សព្វផ្សាយ
នៅពេលខ្ញុំនៅតូចយើងធ្លាប់លេងល្បែងមួយ (ឬប្រហែលជាវាជាលំហាត់ទាយ) ដែលយើងកំណត់អាយុដែលយើងត្រូវរៀបការមានកូនឬស្លាប់។ ខ្ញុំមិនដឹងថាយើងកំពុងធ្វើអ្វីបែបនេះទេ។ វានឹងធុញទ្រាន់ ...
ប្រហែលជាប៉ុលក៏លេងហ្គេមនេះដែរហើយនោះហើយជាកន្លែងដែលគំនិតនេះបានកើតមក។ ចំនុចនោះគឺថានៅក្នុងប្រលោមលោកនេះយើងចាប់ផ្តើមពីសំបុត្រដ៏អាក្រក់មួយដែលយុវជនឡេអូបានទទួល។ សំបុត្រជូនដំណឹងដល់គាត់អំពីកាលបរិច្ឆេទនៃការស្លាប់របស់គាត់។ ការចាប់ផ្តើមគឺមិនស្ងប់។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទំព័រនៃសៀវភៅឈានមុខគេភាពមិនស្ងប់បានប្រែទៅជាការចង់ដឹងចង់ឃើញដ៏ខ្មៅងងឹត។ មរណភាពក្លាយជាតួឯកនៃរឿងសម្រាប់ឡេអូនិងសម្រាប់តួអង្គផ្សេងទៀតដែលព្យាយាមស្វែងរកក្នុងចំណោមអក្សរគ្រប់ប្រភេទសម្រាប់សារលាក់បាំងនៃវាសនាដែលមិនយល់ពីការផ្អាកឬការចុះចូល។
រឿងរ៉ាវឆ្លងដែនដែលហាក់បីដូចជាបង្កឱ្យមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នាដែលគេចចេញពីយើងក៏ដូចជាប្រសិនបើយើងស្វែងយល់ពីអត្ថន័យនៃជីវិតនិងភាពចៃដន្យឬមិនស្លាប់។
សៀវភៅណែនាំផ្សេងទៀតដោយ Paul Pen…
ពន្លឺនៃផ្កាភ្លើង
តើអ្នកបានកត់សំគាល់ពីរបៀបដែលផ្កាភ្លើងកម្រមានទេ? នៅគ្រាផ្សេងទៀតក្នុងវ័យកុមារភាពរបស់ខ្ញុំការចេញទៅភ្នំនៅពេលយប់អាចក្លាយជាសម្លេងនិងពន្លឺដ៏អស្ចារ្យដោយចង្រិតនិងព្រាប។
ការបញ្ចប់នៃការប្រគុំតន្ត្រីដែលមិនអាចកំណត់បានទាំងនេះមិនមានលទ្ធផលល្អទេ។ ខ្ញុំនាំយកបញ្ហាកុមារភាពមកវិញព្រោះប៉ុលប៉ែនជាមួយតួអង្គកុមារមានការគិតគូរពិសេស។ ជាថ្មីម្តងទៀតយើងយល់ចិត្តជាមួយក្មេងប្រុសតូចម្នាក់ដែលរស់នៅ“ ជីវិត” ពិសេសនៅក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីនៃផ្ទះរបស់គាត់។
រហូតដល់គាត់សម្រេចចិត្តរត់គេចដូចផ្លាតូពីរូងភ្នំ។ ការស្រមើស្រមៃក្នុងវ័យកុមារភាពរបស់គាត់ហាក់ដូចជាសម្លឹងទៅក្នុងទីជ្រៅនៃភាពឆ្កួតពីភាពភ្លឺថ្លានៃផ្កាភ្លើងខ្លះដែលមកលេងគាត់។
