Los 3 mejores libros de JosΓ© Ovejero

Literato multidisciplinar, capaz de trasegar de un género literario a otro, cómodo en toda faceta creadora que suponga adentrarse en prosas o versos que para él simplemente se esconden bajo las hojas en blanco, como le ocurría a Miguel Ángel con el mÑrmol bajo el que habitaba su David.

αžαŸ’αž‰αž»αŸ†αž…αž„αŸ‹αž˜αžΆαž“αž“αŸαž™ αž…αžΌαžŸαŸαž αŸ’αžœαž’αžΌαž αŸ’αžŸαžΌαžšαŸ‰αžΌ αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αž€αŸ†αžŽαžΆαž–αŸ’αž™-αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’-αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€-αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžšαžΏαž„αž›αŸ’αžαŸ„αž“αž“αž·αž„αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžšαžΏαž„αžαŸ’αž›αžΈαŸ” αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαŸ‚αž›αž”αž„αŸ’αž αžΆαž‰αžαžΆαžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαžŸαžšαžŸαŸαžšαž’αŸ’αž“αž€αžαŸ‚αž„αžαŸ‚αž˜αžΆαž“αž’αŸ’αžœαžΈαžŠαŸ‚αž›αžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αŸ’αžšαžΆαž”αŸ‹αŸ” αž αžΎαž™αž”αŸ’αžšαžŸαž·αž“αž”αžΎαž’αŸ’αž“αž€αž”αŸ’αžšαžΎαž§αž”αž€αžšαžŽαŸαžŽαžΆαž˜αž½αž™αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαž’αžΆαž…αž’αŸ’αžœαžΎαž”αžΆαž“αž“αŸ„αŸ‡αž€αžΆαž“αŸ‹αžαŸ‚αž”αŸ’αžšαžŸαžΎαžšαŸ”

αž‘αŸ„αŸ‡αž€αŸ’αž“αž»αž„αž€αžΆαž›αŸˆαž‘αŸαžŸαŸˆαžŽαžΆαž€αŸαžŠαŸ„αž™αž˜αžΌαž›αžŠαŸ’αž‹αžΆαž“αž‚αŸ’αžšαžΉαŸ‡αžŠαŸ‚αž›αžαŸ’αž‰αž»αŸ†αž“αžΆαŸ†αž™αž€αžœαžΆαž‘αŸ…αž”αŸ’αž›αž»αž€αž“αŸαŸ‡αž‚αžΊαž‡αžΆαž•αŸ’αž“αŸ‚αž€αž…αŸ’αž“αŸƒαž”αŸ’αžšαžŒαž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αžœαžΆαžŠαŸ‚αž›αž™αžΎαž„αžšαž€αžƒαžΎαž‰αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αžŸαŸ’αžœαŸ‚αž„αž™αž›αŸ‹αž–αžΈαž‡αžΈαžœαž·αžαž”αž…αŸ’αž…αž»αž”αŸ’αž”αž“αŸ’αž“αž’αŸ†αž–αžΈαž—αžΆαž–αž―αž€αŸ„αžŠαŸ‚αž›αž›αžΆαž€αŸ‹αž”αžΆαŸ†αž„αžšαžœαžΆαž„αžŸαž»αž—αž˜αž„αŸ’αž‚αž›αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αžŠαžΆαž€αŸ‹αž”αž‰αŸ’αž…αžΌαž›αž“αž·αž„αž€αžΆαžšαž…αž„αž…αžΆαŸ†αžŠαŸαž…αŸ†αž›αŸ‚αž€αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαžαŸ‹αž”αž„αŸ‹ paradises αž“αž·αž„αž—αžΆαž–αž˜αž·αž“αž…αŸ’αž”αžΆαžŸαŸ‹αž›αžΆαžŸαŸ‹ αžŸαž„αŸ’αžƒαžΉαž˜αžαžΆαž“αžΉαž„αžšαž€αž–αž½αž€αž‚αŸαž˜αŸ’αžαž„αž‘αŸ€αžαŸ”

Una esperanza que, pese a su vaguedad, termina moviendo a los personajes de sus novelas hacia causas perdidas o pequeΓ±as afrentas que acaban mutando hacia fundamentos vitales y reconduciendo sus historias hacia el brillo de lo anecdΓ³tico, lo fundamental de la casualidad y la fugacidad de todo.

αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αžŽαŸ‚αž“αžΆαŸ†αž›αŸ’αž’αž”αŸ†αž•αž»αžαž…αŸ†αž“αž½αž“ ៣ αžŠαŸ„αž™JosΓ© Ovejero

αž€αžΆαžšαž”αž„αŸ’αž€αžΎαžαžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆ

αžŸαžΆαŸ†αž™αžΌαž’αŸ‚αž›αž’αžΆαž…αž‡αžΆαž™αžΎαž„αžŽαžΆαž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αž€αŸ†αž–αž»αž„αžŸαž˜αŸ’αž›αžΉαž„αž˜αžΎαž›αžœαž·αž”αžαŸ’αžαž·αžŸαŸ‚αžŸαž·αž”αž”αŸ’αžšαžŸαž·αž“αž”αžΎαž˜αžΆαž“αžœαž·αž”αžαŸ’αžαž·αž”αŸ‚αž”αž“αŸαŸ‡αž αžΎαž™αž”αŸ’αžšαžŸαž·αž“αž”αžΎαžœαžΆαž˜αž·αž“αž’αžΆαž…αž€αžΎαžαž‘αžΎαž„αž“αŸ…αž’αžΆαž™αž»αžŽαžΆαž˜αž½αž™αž•αŸ’αžŸαŸαž„αž‘αŸ€αžαŸ”

αž…αŸ†αž“αž»αž…αž“αŸ„αŸ‡αž‚αžΊαžαžΆαžŸαžΆαŸ†αž™αžΌαž’αŸ‚αž›αž‚αžΊαž‡αžΆαž”αŸ’αžšαž—αŸαž‘αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αžαžΆαŸ†αž„αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αž‡αžΈαžœαž·αžαžŠαŸ„αž™αž˜αžΆαž“αž‘αž˜αŸ’αž›αžΆαž”αŸ‹αž€αž·αž…αŸ’αž…αž€αžΆαžšαžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆαž€αžΆαžšαž‘αž‘αž½αž›αžαž»αžŸαžαŸ’αžšαžΌαžœαž˜αž·αžαŸ’αžαž—αž€αŸ’αžαž·αž“αž·αž„ ... αž—αžΆαž–αž‘αž‘αŸαžšαžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αŸ”

Porque ya es sabido que en ocasiones nos llenamos de cosas que solo acaban llenando como piedras en un bote de cristal, hasta que llega el dΓ­a en el que Samuel se detiene a mirar tras su cristal para descubrir los grandes huecos. Y claro, nada mejor que construir una farsa aprovechando un viento favorable para moverlo hacia sabe Dios que nueva singladura.

αž‚αžΌαžŸαŸ’αž“αŸαž αŸαž…αŸ†αžŽαžΆαžŸαŸ‹αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αž˜αž·αž“αž˜αŸ‚αž“αž‡αžΆαž“αžΆαž„αž αžΎαž™αž₯αž‘αžΌαžœαž“αŸαŸ‡αž”αžΆαž“αžŸαŸ’αž›αžΆαž”αŸ‹αž‘αŸ…αž αžΎαž™αž‚αžΊαž‡αžΆαž”αž„αžŸαŸ’αžšαžΈαžŠαŸαž€αŸ’αžšαŸ€αž˜αž€αŸ’αžšαŸ†αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αžšαž€αžƒαžΎαž‰αž’αŸ’αž“αž€αžŠαŸ‚αž›αžŸαž“αŸ’αž˜αžαŸ‹αžαžΆαž“αžΆαž„αžŸαŸ’αžšαž‘αžΆαž‰αŸ‹αž”αž„αžŸαŸ’αžšαžΈαžšαž”αžŸαŸ‹αž“αžΆαž„αž‚αžΆαŸ†αž‘αŸ’αžšαž…αŸ†αž–αŸ„αŸ‡αžŸαŸ„αž€αž“αžΆαžŠαž€αž˜αŸ’αž˜αž–αž·αžŸαŸαžŸαžšαž”αžŸαŸ‹αž“αžΆαž„αŸ”

Una vida oficial de Samuel que poco a poco entra en recesiΓ³n y una madre con demencia a la que le acaba contando su miserable ΓΊltima farsa. Solo que ella, Carina, la hermana de Clara, ha pasado a ocupar un extraΓ±o lugar en medio de su histriΓ³nica representaciΓ³n.

αž αžΎαž™αžŸαžΆαŸ†αž™αžΌαž’αŸ‚αž›αž›αŸ‚αž„αžŠαžΉαž„αžαžΆαžαžΎαž‚αžΆαžαŸ‹αž’αžΆαž…αž…αžΆαž€αž…αŸαž‰αž–αžΈαž€αž“αŸ’αž›αŸ‚αž„αž€αžΎαžαž αŸαžαž»αžŠαŸ„αž™αž…αžΆαž€αž…αŸαž‰αž–αžΈαžœαŸαž‘αž·αž€αžΆαž¬αž”αŸ’αžšαžŸαž·αž“αž”αžΎαž‚αžΆαžαŸ‹αžŸαž“αŸ’αž˜αžαžαžΆαž‚αžΆαžαŸ‹αž”αŸ’αžšαž αŸ‚αž›αž‡αžΆαž’αžΆαž…αžŸαžšαžŸαŸαžšαž…αŸ†αžšαŸ€αž„αž•αŸ’αžŸαŸαž„αŸ—αž€αŸ’αžšαŸ„αž˜αžŸαŸ†αž›αŸαž„αžαŸ’αž˜αžΈαž“αŸƒαž–αŸ’αžšαž›αžΉαž„αžŠαŸ‚αž›αž’αžŸαŸ‹αž€αŸ†αž›αžΆαŸ†αž„αžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αŸ”

αž€αžΆαžšαž”αž„αŸ’αž€αžΎαžαžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆ

αž‡αžΈαžœαž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αžŠαž‘αŸƒ

Una de esas novelas que no por inesperadas resulta sorprendente. El gΓ©nero negro, ese gran imΓ‘n que atrae a multitud de autores en busca del Γ©xito comercial, se convierte en manos de Ovejero en una excusa para transitar espacios mΓ‘s Γ­ntimos en las motivaciones del mal.

αž“αŸ…αž€αŸ’αžšαŸ„αž˜αž—αžΆαž–αžŸαŸ…αž αŸ’αž˜αž„αž“αž·αž„αž€αžΆαžšαž”αŸ’αžšαž€αžΆαž“αŸ‹αž–αžΌαž‡αžŸαžΆαžŸαž“αŸαžšαž”αžŸαŸ‹αž‘αŸαž”αŸαžŠαŸ‚αž›αž‡αžΆαž’αŸ’αž“αž€αž‡αŸ†αž“αž½αž‰αž’αž˜αŸ’αž˜αžαžΆαž“αŸ…αžαž“αž·αž„αž‡αžΆαž˜αž·αžαŸ’αžαž‡αž·αžαžŸαŸ’αž“αž·αž‘αŸ’αž’αžšαž”αžŸαŸ‹αž”αž»αžšαžŸαž…αŸ†αž”αžΎαž„αžŠαŸ‚αž›αž–αž½αž€αž‚αŸαž€αžΆαžšαž–αžΆαžšαž€αžΆαžšαžœαž·αž“αž·αž™αŸ„αž‚αžαž»αžŸαž…αŸ’αž”αžΆαž”αŸ‹αž”αŸ†αž•αž»αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž–αž½αž€αž‚αŸαž™αžΎαž„αž”αžΆαž“αžšαž€αžƒαžΎαž‰αž”αž»αžšαžŸαžŠαŸαž˜αžΆαž“αž₯αž‘αŸ’αž’αž·αž–αž›αž…αž˜αŸ’αž›αŸ‚αž€αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αž…αž»αŸ‡αžαŸ’αžŸαŸ„αž™αžŠαŸ„αž™αžŸαžΆαžšαžšαž€αžƒαžΎαž‰αžŸαŸ’αžšαž˜αŸ„αž›αžŠαŸ‚αž›αž’αŸ’αž›αžΆαž”αŸ‹αžŸαŸ’αž‚αžΆαž›αŸ‹αŸ”

αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αžŠαŸƒαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž˜αžΆαž“αžšαžΌαž”αžαžαžŠαŸ‚αž›αž’αžΆαž…αžŸαž˜αŸ’αžšαž”αžŸαž˜αŸ’αžšαž½αž›αž“αŸƒαž’αžΆαž‡αžΈαžœαž€αž˜αŸ’αž˜αž‚αŸ’αžšαž½αžŸαžΆαžšαžŠαŸ‚αž›αž‚αž½αžšαž±αŸ’αž™αžŸαŸ’αž’αž”αŸ‹αžαŸ’αž–αžΎαž˜αž”αŸ†αž•αž»αžαž“αŸ…αž€αž»αž„αž αŸ’αž‚αŸ„αž”αŸ‚αž›αž αŸ’αžŸαŸŠαž·αž€αŸ” αž’αŸ’αž“αž€αž‚αŸ†αžšαžΆαž˜αž€αŸ†αž αŸ‚αž„αžŠαŸ‚αž›αž•αŸ’αž‰αžΎαžœαžΆαž˜αž€αž’αŸ’αž“αž€αž€αŸ†αž–αž»αž„αžšαž„αŸ‹αž…αžΆαŸ†αž›αž»αž™αžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αŸ”

αž”αŸ‰αž»αž“αŸ’αžαŸ‚αž…αžΆαž”αŸ‹αž–αžΈαž–αŸαž›αž“αŸ„αŸ‡αž˜αž€αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αž§αž€αŸ’αžšαž·αžŠαŸ’αž‹αž€αž˜αŸ’αž˜αž’αž˜αŸ’αž˜αžαžΆαž˜αž·αž“αžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αžŠαžΆαž€αŸ‹αž–αž„αŸ’αžšαžΆαž™αž‘αŸαŸ” αž–αžΈαž‘αžΈαž€αŸ’αžšαž»αž„αž–αŸ’αžšαž»αž…αžŸαŸ‚αž›αžŠαŸ‚αž›αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαžΉαž„αž…αŸ’αž”αžΆαžŸαŸ‹αž•αŸ‚αž“αž‘αžΈαž˜αž“αž»αžŸαŸ’αžŸαžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αž‚αžΌαžšαž’αŸ†αž–αžΈαž’αžΆαž‡αžΈαžœαž€αž˜αŸ’αž˜αž’αŸ†αž–αžΎαž–αž»αž€αžšαž›αž½αž™αž“αž·αž„αž’αžΆαžšαž˜αŸ’αž˜αžŽαŸαž…αž˜αŸ’αž›αŸ‚αž€αžŠαŸ‚αž›αžαŸ’αžœαŸ‡αž€αžΆαžšαž‚αŸ’αžšαž”αŸ‹αž‚αŸ’αžšαž„αžŠαŸ‚αž›αž’αžΆαž…αž‚αŸ’αžšαž”αŸ‹αž‚αŸ’αžšαž„αž”αž»αžšαžŸαž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αžŠαŸ‚αž›αž‚αž·αžαžαžΆαž‚αžΆαžαŸ‹αž˜αžΆαž“αžŸαž»αžœαžαŸ’αžαž·αž—αžΆαž–αž–αžΈαž’αŸ’αžœαžΈαŸ—αž‘αžΆαŸ†αž„αž’αžŸαŸ‹αŸ”

αž‡αžΈαžœαž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αžŠαž‘αŸƒ

αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαŸ‚αž›αž˜αžΆαž“αž€αŸ†αž αž»αžŸ

αž”αŸ’αžšαžœαžαŸ’αžαž·αžŸαžΆαžŸαŸ’αžšαŸ’αžαžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αž–αŸ„αžšαž–αŸαž‰αž‘αŸ…αžŠαŸ„αž™αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαŸ‚αž›αž”αž„αŸ’αž αžΆαž‰αž–αžΈαž‘αž·αžŠαŸ’αž‹αž—αžΆαž–αž˜αž·αž“αž”αŸ’αžšαž€αŸ’αžšαžαžΈαž‡αžΆαž…αŸ’αžšαžΎαž“αž‘αŸ€αžαžŠαŸ‚αž›αž›αžΎαžŸαž–αžΈαž€αžΆαžšαž”αž„αŸ’αž€αžΎαžαžŠαŸαž’αžŸαŸ’αž…αžΆαžšαŸ’αž™αžšαž”αžŸαŸ‹αž–αž½αž€αž‚αŸαŸ” αž αžΎαž™αž”αžΎαž˜αž·αž“αžŠαžΌαž…αŸ’αž“αŸ„αŸ‡αž‘αŸαž‡αžΈαžœαž”αŸ’αžšαžœαžαŸ’αžŠαž·αž•αŸ’αž›αžΌαžœαž€αžΆαžšαž“αžΉαž„αž™αž€αž…αž·αžαŸ’αžαž‘αž»αž€αžŠαžΆαž€αŸ‹αž…αŸ†αž–αŸ„αŸ‡αž€αžΆαžšαž›αžΎαž€αžαž˜αŸ’αž€αžΎαž„αžšαžΏαž„αž–αŸ’αžšαŸαž„αž“αž·αž‘αžΆαž“αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαž›αžΎαž€αžαž˜αŸ’αž€αžΎαž„αžœαžΆαž‘αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αž”αŸ’αžšαž—αŸαž‘αžŠαŸαž’αžŸαŸ’αž…αžΆαžšαŸ’αž™αž˜αž½αž™αž‘αŸ€αžαŸ”

La cuestiΓ³n es que Ovejero traza una diagonal en la Historia de la Literatura. En su particular linea, Ovejero enlaza a muchos autores que vivieron pesarosas o extraΓ±as circunstancias que, ademΓ‘s, necesariamente se reflejaron en su obra. Lo extraΓ±o, lo diferente entre la supuesta normalidad ofrece mucho mΓ‘s argumento literario.

αž αžΎαž™αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αž“αŸ„αŸ‡αž–αž½αž€αž‚αŸαž”αžΆαž“αžŠαžΎαžš Mutis αž”αžΊαžš αž¬αž•αŸ’αžŸαŸαž„αž‘αŸ€αžαŸ” αž”αŸ’αžšαž αŸ‚αž›αž‡αžΆαž–αž½αž€αž‚αŸαž€αŸ†αž–αž»αž„αžŸαŸ’αžœαŸ‚αž„αžšαž€αž’αžΆαž‚αž»αž™αž˜αŸ‰αž„αŸ‹αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαžŸαžšαžŸαŸαžšαž’αŸ†αž–αžΈαž¬αž”αŸ’αžšαž αŸ‚αž›αž‡αžΆαž’αžΆαžšαž€αŸ’αžŸαž’αž€αŸ’αžŸαžšαžŸαžΆαžŸαŸ’αžαŸ’αžšαžšαž”αžŸαŸ‹αž–αž½αž€αž‚αŸαž”αžΆαž“αž›αŸ„αžαž‘αŸ…αž›αžΎαž†αžΆαž€αž“αŸƒαž€αžΆαžšαž–αž·αž ...

αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαŸ‚αž›αž˜αžΆαž“αž€αŸ†αž αž»αžŸ
ៀ/αŸ₯ - (្ αžŸαŸ†αž‘αŸαž„)