Мен сияқты ХІХ ғасырға қатысты барлық нәрсені жақсы көретін адам үшін, автор сияқты Виктор Гюго негізгі сілтеме болады заманға тән романтикалық призма астындағы әлемді көру. Эзотерика мен қазіргі заманның арасында ауысқан әлемнің перспективасы, адамдар көп жиналатын қалаларда машиналар өнеркәсіптік байлық пен қасірет тудыратын уақыт. Сол қалаларда жаңа буржуазияның салтанаты мен жұмысшы табының қараңғылығы қатар өмір сүрген кезең, бұл кейбір топтар әлеуметтік революцияға үнемі әрекет жасауды жоспарлады.
Бұған қарама -қайшы Виктор Гюго өзінің әдеби шығармасында суретке түсіруді білді. Романдар идеалдарға бейім, қандай да бір мағынада өзгеретін ниетпен және өте сюжетті. Әлі күнге дейін оның күрделі және толық құрылымына шынайы таңданыспен оқылатын әңгімелер.
Виктор Гюго жағдайында, Les Miserables - бұл ең жақсы роман, бірақ бұл автордан әлі де көп нәрсені табуға болады. Онда барайық.
Виктор Гюгоның ұсынылған 3 романы
Бақытсыздар
Шедеврлерді олардың алдыңғы орындарынан ығыстыру мүмкін емес. Виктор Гюгоның керемет әдеби композициясы - бұл. Жан Вальжан бір елдегі ең танымал әдеби кейіпкер тұрғысынан біздің Дон Кихотқа балама болуы мүмкін.
Өзі өмір сүрген заң мен әлемнің салмағына бағынған жігіт. Бізге жақсылық пен зұлымдықтың антологиялық күресі ұсынылатын, оның тарихи сәтіне бейімделген, бірақ өркениетіміздің кез келген сәтіне оңай экстраполяцияланатын кейіпкер.
Резюме: Бір үзім нан ұрлағаны үшін жиырма жыл түрмеде отырған бұрынғы сотталған Жан Вальжан қайғы-қасірет пен әділетсіздікке қарсы күресіп, өмірін жезөкшелікпен айналысуға мәжбүр болған әйелдің қызын бағуға арнаған үлгілі адамға айналады. аман бол қызды құтқар. Осылайша, Жан Вальжан есімдерін бірнеше рет өзгертуге мәжбүр болады, тұтқынға түседі, қашып кетеді және қайтадан пайда болады.
Сонымен қатар, ол әділет жүйесінде есепшоттары бар екеніне сенімді болған полицей Джаверттен аулақ болуы керек. Бұл екеуінің қарсыласуы 1832 жылғы Париждегі көтерілістер кезінде орын алады, онда баррикадада идеалист жастар тобы бостандықты қорғау үшін әскерге қарсы тұрады. Осылардың арасында махаббат, құрбандық, өтеу, достық, ... туралы әңгімелер бар.
Өйткені прогресс, заң, жан, Құдай, Француз революциясы, түрме, қоғамдық келісім, қылмыс, Париждің канализациясы, махаббат, қиянат, кедейлік, әділет... бәрінің Виктор Гюгоның ең көп ойындағы орны бар. ауқымды және әйгілі жұмыс, Les Misérables.
1848 ғасырдың бірінші жартысындағы Франция тарихының шебер шежіресі, Ватерлоодан XNUMX жылғы баррикадаларға дейін Виктор Гюго ерікті түрде Les Misérables-тен адамға және қазіргі әлемге бейімделген әдеби жанрды, толық романды іздеді. Бекер емес: «... жер бетінде надандық пен қасірет болғанша, мұндай кітаптар түкке тұрғысыз болуы мүмкін» деп тұжырымдайды.
Өлім жазасына кесілген адамның соңғы күні
Өлім жазасы - бұл этикалық дилеммалар бүгін ғана шешілетін мәселе емес. Бір адамның екінші адамның қолынан өлуі, заңға қарамастан, әрқашан қайшылықтар туғызды. Бұл туралы романда Виктор Гюго айтқан.
Резюме: Өлім жазасына кесілген жасырын сотталушы өмірінің соңғы сағаттарын күнделікке жазуды шешеді. Белгісіздік, жалғыздық, күйзеліс пен қорқыныш өлім жазасы орындалатын кезде аяқталатын тарихта бірінен соң бірі жүреді.
Әңгімешінің азап шегуі арқылы роман өлім жазасына қатысты кез келген оң құндылықты жоққа шығарады: бұл әділетсіз, адамгершілікке жатпайтын және қатыгез, және оны қолданатын қоғам басқа қылмыс үшін жауап береді. Өз авторы анықтағандай, талдау немесе интимдік драма, ол XNUMX ғасырдың баяндамасында соншалықты дамитын интерьер монологын қолдануда өз уақытынан озып кетті.
Патша көңілді
Пародия әрқашан трансгрессивті ниетке ие, тіпті арсыз әзіл арқылы адал. Виктор Гюго Валле Инклан гротескімен шектесетін қайғылы пародия құрастырады.
Резюме: Виктор Гюгоның «Кинг бар ойын-сауық» фильмі бірінші дәрежелі драмалық туынды болып табылады және 1833 жылы премьера кезінде оны қоршап алған жанжалға байланысты ғана емес, сонымен қатар оның басты кейіпкері, әзілкеш Трибуленің қатаң сипаттамасына байланысты. және оның айлакерлік мінезінің өзі түсіп кететін тұзақты тоқыған шебер тәсілі. Бұл бұралу оның есімінің этимологиясында көрінеді, triboler, ол көне француз тілінде азаптау, қиыншылық, біздің әзілкеш жасауды тоқтатпайтын нәрсені білдіреді.
Сот әзілшілерінің миссиясы тек бурлескадан гөрі күрделі болды және олардың ескерту функциясын орындағаны туралы дәлелдер бар, ал олардың каноннан тыс келбеті (Triboulet-бүкір) қалыпты жағдайға және ең алдымен кереметке қарсы нүкте болды. Нақты модель - оны жақсарту немесе баяулату үшін.
