antarane Martinez de Pisón y Manuel Vilas ana keterlibatan sastra ngluwihi ketepakan generasi. Iki minangka prekara sing mlebu esensi literatur tumrap cakrawala urip sing arang banget katon ing narasi saiki. Aku ngerti, bisa uga ana penculikan ing taun 80-an, nalika UFO isih ngunjungi paragraf iki kanthi dandanan biru.
Saben dinten nggayuh makna sing luwih relevan ing rong penulis kasebut. Lan sing maca ngalami sensasi eksorsisme dhemite dhewe kanggo mbalekake ide eksistensi minangka sesuatu sing luwih asli, mung tetep nemplek ing wektu lan bumi.
Dalan ing sadawane tapel wates Portugis, Juni 1977. Juan lan Rosa, sing umure durung enom, duwe janji ing klinik aborsi rahasia, nanging kacilakan bakal nyegah dheweke tekan tujuan sing dituju.
Meh rong puluh taun sabanjure, Rosa lan putrane Iván miwiti proyek sing bakal ditindakake, yaiku mbalekake papan kemah ing Costa Dorada, ing ujung liyane semenanjung. Wiwit Iván lair, dheweke urip ing papan sing beda-beda, mesthi sauntara, mesthi dhewekan, ngungsi wektu kepungkur sing bakal enggal bisa nggayuh.
Pungkasan mangsa Iki minangka novel babagan kekuwatan, kadang-kadang diracuni, ikatan getih; babagan rahasia kulawarga sing nggawe saben generasi pinasthi bisa mbaleni kesalahan tartamtu, lan kepiye carane ngerti aku malih dadi wong liya.
Ignacio Martínez de Pisón nglacak karakter sing ora bisa dilalekake lan hubungan ibu-putra sing luar biasa ing crita iki sing meh meh seprapat abad lan mratandhani manawa jaman kepungkur sing durung bisa diselesaikan minangka jebakan penting sanajan kita nyoba ora nggatekake, utawa sabenere amarga dheweke.
Sampeyan saiki bisa tuku novel «Akhir musim», dening Ignacio Martínez de Pisón, ing kene: