3 bestu bækurnar eftir Andrés Pascual

Að vera a ráðgáta skáldsagnahöfundur, Riojan Andres Pascual Það nýtist mörgum sinnum til að skreyta lóðir sínar með fjölbreyttustu atburðarásinni, auðgað með þeirri þekkingu sem hún veitir ferðamanninum og ferðamannahöfundinum sem er fúsari til að finna þau auðgandi blæbrigði hvers söguþráðar, ferðina um mismunandi hluta svæðisins heiminum. Þannig myndi fæðast „forráðamaður lótusblómsins“ eða „haiku týndra orða“, tvær af hrósaðustu skáldsögum hans.

En töluverð heimildaskrá þessa höfundar sökkvar einnig niður í sögulega tegund, í mikilli spænsku noir eða jafnvel í slíkri ritgerð sem jaðrar við sjálfshjálp frá lífsreynslunni sem ferð til sjálfsþekkingar.

Svona, heimilisfang hvaða bók sem er eftir Andrés Pascual Það er alltaf óvænt ævintýri gagnvart skáldskapum hlaðinn frásagnarspennu, ævintýri og nálgun á menningu og auðgandi staði á allan hátt, gagnvart nánast upplýsandi þáttum sem kynntir eru með þeirri þekkingu sem skemmtir og kemur á óvart.

3 vinsælustu bækurnar Andrés Pascual

Vörður lótusblómsins

Skáldsaga sem er opinberuð sem besta birtingarmynd mikillar dyggðar höfundarins. Það er alls ekki auðvelt að ná jafnvægi milli upplýsinga og söguþráðar, milli bakgrunns og forms sem grundvallarjafnvægi hverrar skáldsögu.

Jafnvel meira í sögu piprað af tíbetskri dulspeki öfugt við vestræna aðgerð í leit að yfirskilvitlegum falnum svörum, grafin af raunsæjum hagsmunum kapítalismans.

Við höfum margoft heyrt um siðferðileg átök sem þróun lyfja og lyfja í framhaldi af þeim gerir ráð fyrir að einkarétt þeirra sé hlaðin fjárfestingum í rannsóknum og, af hverju ekki að segja það, einnig viðskiptalegri samkeppnishæfni.

Það sem getur ekki verið er að skyndilega er tilkynnt um lækningalyf sem enginn opinber atvinnugrein tekur þátt í. Lama Lobsang Singay miðar að því að vera nýtt fórnarlamb þessara hagsmuna.

Svo þegar hann undirbýr fyrirlestur sinn í Harvard til að tala um mikla uppgötvun, þá endar lamainn. Auðvitað eru tilviljanir ekki til þegar kemur að svona skelfilegum aðstæðum.

Eðlilegt í þessum málum er að rifja upp hið óheiðarlega mál, vekja kenningar um sömu hagsmuni í verki. Aðeins sá sem finnst allt glatað geta farið í það hættulega ævintýri að uppgötva hvað er á bakvið atburðina. Vísbendingarnar benda til fjarlægrar uppruna meðal þögulra og ískaldra tinda Himalaya. Þar, sem er afskekkt frá heiminum, hefðu tíbetskir sjamanar getað skrifað hulið vademecum af alhliða læknisfræði, á milli hins esoteríska og hins náttúrulega.

Ferð Jacobo, útsetning hans fyrir öllum þeim hættum sem ógna honum á leiðinni, endar á því að semja tvöfalda söguþráð sögunnar. Leitin þróast og lokafund Jacobo við sjálfan sig gæti einnig bent til leynistaðarins þar sem langþráða ritgerðin var falin.

Haiku týndra orða

Feitur maður, kjarnorkusprengjan sem varð á Nagasaki 9. ágúst 1945 þar sem hefndum var frestað vegna árásarinnar á Pearl Harbour, verður dramatískur upphafspunktur tveggja tíma samsæri.

Breytingin frá þeim örlagaríka degi til nútímans þjónar orsök samhliða hlaupa í gegnum þau mál sem bíða og fortíðin skilur alltaf eftir þegar hið hörmulega grípur inn í með hinum óafturkallanlega.

Við lítum síðan á eina af þessum innanhússsögu sem er jafn falleg og loks í skugga kjarnorku dufts. Kazuo og Junko voru tvö ungt fólk með mikla framtíð til að deila á milli heiftarlegra ásta og loforða milli fallegu og yfirskilvitlegu vísu haiku.

Saga hennar, sem breyttist með skyndilegum hætti árið 1945, fer í gegnum brot af nútíð sem endar með því að þjóna orsök endurmóts, ómögulegrar staðsetningar full af bergmáli og hefndum, framtíðar sem hefði átt að vera.

Sagan árið 2011 um framtíð Emilian Zäch, starfsmanns SÞ, virðist mjög langt frá upphaflegu frásögninni. Og samt verða böndin svo náin að þau komast yfir þá söknuði eftir hinu ómögulega og vonandi ljómi sannleikans.

Á miskunn villts guðs

Að þessu sinni, fyrir bókina Á miskunn villts guðs, Andrés Pascual snýr aftur heim til að rannsaka þessa svörtu tegund með snertingum spennu, eins og a Victor of the Tree meðal Riojan víngarða.

Þegar þú heimsækir San Vicente de la Sonsierra og verður vitni að sjálfsbölförum hans, þá tekurðu aftur þá atavísku mynd af trúarbrögðum sem send eru sem refsing, þolinmæði, fórn og sársauki.

Ekkert betra en þessi forfaðir snerting fyrir Andrés Pascual til að setja inn í þessa ímynduðu skáldsögu sem kafar í myrkur grafinnar fortíðar, sektarkenndar og þöggunar ...

Þegar Hugo og sonur hans Raúl, ellefu ára gamall drengur með heilsufarsvandamál, snúa aftur í bæinn til að vinna úr söfnun arfleifðar geta þeir ekki ímyndað sér hið skelfilega ævintýri sem þeir eru að fara í.

Raúl er hrækjandi mynd föðurbróður síns, minnst undir sömu æskuímynd, þar sem aumingja maðurinn stóð frammi fyrir hörmulegum örlögum sínum. Hvarf litla drengsins, fyrir tuttugu árum, hefur ekki alveg horfið frá vinsældum.

Furðuleiki málsins virðist sökkva í telluric, eins og jörðin hefði gleypt unga manninn fyrir svo mörgum árum. Útlit Raúls, frænda síns, með eiginleika hans nánast rakið, er álitið svartur fyrirboði sem fær marga íbúa bæjarins til að hverfa aftur til örlagaríkrar stundar þegar frændi þeirra hvarf að eilífu.

Líkamlegar tilviljanir leiða okkur aðeins inn í kraft drungalegra, dökkra örlaga, eins konar miðpunkts krafts í átt að ótta sem endar með því að hreyfa söguþræði sem smám saman hefur orðið að óhugnanlegum spennumynd.