Það er aldrei auðvelt að taka upp stafina. En kannski er það minna að marka leiðina. Edward Halfon Það er uppistaðan í gvatemölskum bókmenntum sem eru munaðarlausar af öðrum frábærum núverandi tilvísunum í skálduðum frásögnum. Rökrétt, ég vil ekki segja að það séu engir áhugaverðir rithöfundar í Gvatemala. En frá nýjustu kynslóð sjöunda áratugarins og áfram er Eduardo sýnilegasti hausinn.
Ennfremur kemur ákvörðun um að skrifa sem starfsgrein meira frá vinsælu yfirgengi, velgengni, sölu á endanum sem hækkar í dag og veitir rithöfundinum á vaktinni sjálfræði. Og í þeim er Halfon þýddur á ýmis tungumál þegar með bókmenntum sem dregnir eru af stuttu máli einhverrar fjarlægrar sögu sem virðist víkka út í þúsund sjóndeildarhring.
Að lokum, skuldbindingin, viljinn og sannfæringin um gæði verka hans, gera Eduardo Halfon að einum af þessum vel reyndu sögumönnum sem vita fullkomlega hvernig á að segja nýju söguna í augnablikinu sem ræðst á þá með styrk sumra músa. ákveðið að það væri hann sem myndi bera vitni um atburði þeirra.
Gáfulegar sögur, algerlega og undarlega samkennd reynsla, ljómandi tilvistarstefna frá fagurfræðilegu formi með úrræðum sínum og tropum til að fara yfir frá einföldu myndinni yfir í sprengifimt uppnám hugmynda. Rithöfundur bendir alltaf á í viðamikilli heimildaskrá sinni að um leið og hann stillir inn með tilvísun fyrir hann þannig að Sergio Ramirez, upptekinn af hinu pólitíska og félagslega, þegar hann nálgast skáldskapinn sem er dæmigerðastur af sinni kynslóð.
3 vinsælustu bækurnar eftir Eduardo Halfon
Einvígi
Bræðraböndin þjóna sem fyrsta tilvísunin í andstæðan anda manneskjunnar. Systkinaást skiptist fljótlega á deilur um sjálfsmynd og egó. Að sjálfsögðu, þegar til lengri tíma er litið, mun leitin að þeirri sjálfsmynd blandast á milli þeirra sem eiga beinan uppruna gena og hugsanlegs sameiginlegs heimilis þar til þeir ná fullorðinsárum.
Leyndardómarnir í þessu persónulega sambandi spendýra á sama brjósti opna leið fyrir söguþræði milli veruleika og skáldskapar, sá sem er kynntur í þessari bók.
Það er ljóst að með þessum titli stöndum við einnig frammi fyrir hörmungum missis í bókinni, en sorgin er ekki einungis bundin við hugsanlegt hvarf þess sem við deilum svo mörgum árum með til þroska. Sorg er einnig hægt að skilja sem plássmissi, ívilnun vegna hins nýkomna bróður. Sameiginleg ást, sameiginleg leikföng,
Kannski er þessi bók ein af þeim fyrstu til að fjalla um málefni bræðralagsins af mikilli dýpt. Frá Kain og Abel til hvaða bróður sem er nýkominn í þennan heim. Frá systkinum sem eru alltaf í góðu samræmi við þau sem eru þögul af átökum sem aldrei hefur verið sigrað og kæfa ástina sem raunverulega er undirliggjandi í þessu mannlegu sambandi.
Það mótsagnakenndasta af öllu er að á endanum mótar annar bróðir sjálfsmynd hins. Jafnvægið milli skapgerðar og persónuleika nær fram töfrandi áhrifum bóta. Offset þættir geta auðveldlega borið þyngd og fært sig á milli þess óstöðuga jafnvægis sem er lifandi. Þess vegna, þegar bróðir er týndur, felur sorg í sér að missa sjálfan sig, á þeirri tilveru sem mótuð er í bætur, milli minninga um heimili, um menntun, um sameiginlegt nám.
Lag
Það er rétt að Halfon hendir mikilli myndun. Eða kannski er það einfaldlega dálæti á bréfinu þannig að mynduninni fylgi fullkomnari hugmynd um hugmyndirnar sem á að þróa að réttu marki. Aðalatriðið er að í þessari nákvæmu mælikvarða, í glasinu sem er hálft fullt af bókmenntum hans, nær drykkurinn árangri banvænnar smökkunar á eitri eða lyfjum, hemlock sem fer með þig í sinn tiltekna heim hinum megin við allt. Og þú getur ekki hætt að vilja lesa ævintýri þeirra lengur. Sum kynni af höfundinum gerðu sjálfa sig að söguhetjunni jafn hissa og þú af öllu sem gerist í þessum brjálaða heimi.
Á köldum janúarmorgni árið 1967, mitt í borgarastyrjöldinni í Gvatemala, var gyðinga og líbanskum kaupmanni rænt í blindgötu í höfuðborginni. Engum er ljóst að Gvatemala er súrrealískt land sem hann hafði staðfest árum áður. Sögumaður að nafni Eduardo Halfon verður að ferðast til Japans og fara aftur yfir æsku sína í Gvatemala á stríðsátugum sjötugsaldri og fara á dularfullan fund á dimmum og lýsandi bar til að loks upplýsa smáatriði lífs hans og mannrán. var einnig kallaður Eduardo Halfon, og hver var afi hans.
Í þessum nýja hlekk í heillandi bókmenntaverkefni sínu kafar gúatemala höfundurinn í grimmilega og flókna nýlega sögu lands síns þar sem sífellt erfiðara er að greina á milli fórnarlamba og böðla. Þannig er mikilvægu verki bætt við fíngerða könnun hans á uppruna og aðferðum sjálfsmyndar sem honum hefur tekist að byggja upp ótvíræðan bókmenntaheim.
Pólski boxarinn
Eins og hver einasta reikningur (til að kalla það einhvern veginn), þá hefur þessi bók ýmsa lestur, túlkanir og misjafnt mat. Frá þeim sem telur það meistaraverk til þess sem endar það með þessum óhugnanlega smekk ágreinings. Ef til vill er það spurning um að finna hina fullkomnu stund til að lesa hana, því að það virðist sem Halfon hafi í þessari sumu leiftra rakið til heimsins mikið af því sem síðar yrði framlengt í restinni af verkum hans.
Pólskur afi segir í fyrsta skipti leynilega sögu um númerið sem húðflúraði á framhandlegg hans. Serbneskur píanóleikari þráir bannaða sjálfsmynd sína. Ungur frumbyggja Mayan er klofinn á milli náms, fjölskylduskyldu og ástar á ljóðum. Ísraelskur hippi þráir svör og ofskynjunarreynslu í Antigua Guatemala.
Gamall fræðimaður fullyrðir mikilvægi húmors. Allir, tældir af einhverju sem er umfram skynsemi, leita að hinu fagra og skammlífa í gegnum tónlist, sögur, ljóð, erótík, húmor eða þögn, en sögumaður frá Guatemala - háskólaprófessor og rithöfundur einnig kallaður Eduardo Halfon - hann byrjar að rekja lögin eftir ráðgátustu persónu hans: hann sjálfur.
